◄ ارزیابی کارشناسان از شبکه فعلی حمل‌ونقل پایتخت
شبکه فعلی حمل‌ونقل عمومی تهران به هیچ وجه کافی نیست و نیازمند توسعه با ایجاد ده‌ها خط بی‌آرتی، چند خط مترو جدید و خطوط فیدری فراوان است.
جمع‌بندی یک گفت‌وگوی کارشناسی در فضای مجازی نشان می‌دهد شبکه فعلی حمل‌ونقل عمومی تهران به هیچ‌وجه کافی نیست و نیازمند توسعه با ایجاد ده‌ها خط بی‌آرتی، چند خط مترو جدید و خطوط فیدری فراوان است.
به گزارش تین‌نیوز، کارشنان حمل‌ونقل و ترافیک چندی پیش در یک گروه مجازی متشکل از کارشناسان این حوزه به این پرسش پاسخ دادند که «به عنوان یک شهروند و با یک حس و برداشت کلی و بدون توجه به آمارها، شبکه حمل‌ونقل عمومی تهران از لحاظ گستردگی و سهولت استفاده ، کافی و مناسب است؟»
پاسخ‌های دریافت شده از کارشناسان حاضر در این گروه بدین شرح است:
- به هیچ عنوان کافی و مناسب نیست. با توجه به این‌که منزل ما تقریبا در مرکز شهر است برای دسترسی به اتوبوس بین ۴۵ دقیقه تا یک ساعت لازم است و برای رسیدن به ایستگاه مترو باید دو کورس ماشین سوار شویم. بنابراین عملاً شبکه حمل‌ونقل عمومی غیرقابل استفاده است.
- به عنوان یک شهروند در طول روز 70 درصد مسیر منزل تا محل کار را با حمل‌ونقل همگانی انجام می‌دهم اما چه از لحاظ کمیت و چه کیفیت اصلاً شبکه حمل‌ونقل عمومی مناسب و کافی نبوده و از کیفیت لازم برخوردار نیست و حتی بارها با مسافرانی برخورد داشته‌ام که ابراز داشته‌اند که اگر شبکه حمل‌ونقل کافی و متناسب بوده و دسترسی مناسبی برایشان فراهم باشد شاید درطول هفته دو بار از ماشین شخصی استفاده کنند.
- به عنوان کسی که از خودروی شخصی استفاده نمی‌کنم، به هیچ‌وجه حاضر به استفاده از مترو نیستم و استفاده از حمل‌ونقل نیمه‌عمومی (تاکسی) و تجربه ترافیک مشقت‌بار روزانه تهران را به آن ارجح می‌دانم، چرا که کیفیت پایین این مُد از حمل‌ونقل عمومی (ازدحام؛ سرفاصله طولانی و ...) بر روی مزیت عدم تجربه ترافیک خودرویی در آن؛ سایه عظیمی گسترانیده است. در رابطه با حمل‌ونقل همگانی غیرریلی (اتوبوس) هم که بهتر است صحبتی نداشته باشم، چرا که دافعه آن از جاذبه آن (مگر در موارد خیلی خاصِ بی‌آر‌تی‌ها) بسیار بیشتر است.
- به هیچ‌وجه کافی نیست و از لحاظ ریلی و اتوبوسی و سیستم‌های فیدرها در حدی نیستیم که یک فرد دارای خودرو ترغیب به استفاده از حمل‌ونقل عمومی شود. اگر خودرو همراه نداشته باشیم، همه کارهایمان فلج می‌شود، پس مطلقا کافی نیست.
- جدا از مسئله دسترسی که بسیاری از محله‌های شهر تهران به حمل‌ونقل عمومی پرسرعت مانند مترو و بی‌آرتی دسترسی ندارند و بسیاری از محله‌ها خصوصا در غرب تهران دارای هیچ نوع ایستگاه اتوبوس شهری نیستند به مسئله غیر قابل اعتماد بودن حمل‌ونقل عمومی هم باید اشاره کرد. به دلیل کم بودن ناوگان مناسب و نامنظم بودن و طولانی بودن هِدوی مترو و اتوبوس بسیاری از همشهریان ما برای رسیدن‌های به موقع به محل کار جلسات و...نمی‌توانند به حمل‌ونقل عمومی اعتماد کنند. همین موضوع کم بود ناوگان و نامنظم بودن هِدوی سبب شلوغ شدن ایستگاه‌ها و صف طولانی آنها می‌شود.
- به هیچ عنوان کافی نیست، مخصوصا غرب و شمال‌غرب تهران و به خصوص منطقه 22، دلایل هم بسیار زیاد است از جمله این‌که سیستم حمل‌ونقل عمومی وقتی مناسب است که دسترسی به ایستگاه، امکانات ایستگاه، سرفاصله‌ها، راحتی و فضای در اختیار مسافر و دسترسی به مقصد در آن مناسب باشد که تقریبا سیستم حمل‌ونقل عمومی تهران هیچ‌کدام از موارد فوق را دارا نیست.
- به نظرم یکی از مهمترین عوامل تمایل یا عدم تمایل مردم به حمل‌ونقل عمومی، قابلیت اعتماد به آن است. یعنی مطمئن باشند در زمان معین براساس زمان‌بندی (یا لااقل تاخیر معقول) وسیله نقلیه به ایستگاه آنها می‌رسد و جا برای سوارشدن دارد و با سرعت مناسب آنها را به مقصد می‌رساند. این عامل تا حدود زیادی در مترو فراهم شده است (غیر از ساعت پیک)، اما در اتوبوسرانی هنوز با این سطح خدمات فاصله داریم.
- به صورت عمومی شبکه حمل‌ونقل عمومی را ضعیف و ناکافی ارزیابی می‌کنم. این ارزیابی ناشی از تجربه فردی خودم در استفاده از تاکسی، مترو، ماشین‌های شخصی مسافرکش و اتوبوس است. استفاده از این وسایل نقلیه عمومی در ساعات کم تردد و روزهای تعطیل بیشتر خاطره انگیز و نوستالژیک است تا راه حلی موثر برای تردد شهری.
