آقایان لطفا کمی به‌روزتر
تاکسی‌های اینترنتی در دنیا یک پدیده نویی هستند و حیاتی ۲۰ - ۳۰ ساله دارند.
مدیرعامل «اتحادیه تاکسیرانی‌های شهری کشور» بار دیگر دیروز به فعالیت مسافربرهای اینترنتی اعتراض کرده و رقابت آنها با تاکسی‌های رسمی را نابرابر خوانده است.
در به‌حق بودن این اعتراض تردیدی نیست و بارها گفته شده که تاکسی‌های رسمی علاوه بر محدودیت‌های قانونی که برای فعالیت دارند، هزینه‌های زیادی هم باید بپردازند که این مسئله قدرت پایین‌آوردن قیمت را از آنها می‌گیرد و به‌این‌ترتیب از رقابت با اینترنتی‌ها جا می‌مانند.
اما مرتضی ضامنی انتقادات دیگری را هم به تاکسی‌های اینترنتی وارد دانسته که بیش‌تر می‌تواند محل بحث باشد. ایشان در دفاع از صنف تاکسیرانان کشور گفته‌اند: «تاکسی‌های اینترنتی در دنیا یک پدیده نویی هستند و حیاتی ۲۰ - ۳۰ ساله دارند. حتی کشورهای اروپایی نیز که در این مورد از کشور ما جلوتر هستند و قوانین جدیدی وضع کرده‌اند باز با مخاطراتی در این حوزه روبه‌رو می‌شوند و قاعدتا کشور ما نیز از این قاعده مستثنی نیست.»
او در جای دیگری نیز تأکید کرده است: «بعد از گذشت یک سال که غلیان احساسات طرفداران مسافربرهای اینترنتی پایین آمده و منطق و عقل‌گرایی در این حوزه حاکم شده همه قبول کردند که باید ضوابطی حاکم باشد».
علاوه بر انفعال جدی اتحادیه تاکسیرانی در دفاع از حقوق اعضای خود و به حاشیه رفتن این تشکل مخصوصا در دو سال اخیر، به نظر می‌رسد این سخنان مدیرعامل بزرگ‌ترین صنف تاکسیرانان کشور، می‌تواند خود دلیلی گویا برای رکود و رخوت وارد آمده بر این صنف باشد. قطعا صنفی که مدیر اتحادیه‌اش تا این اندازه از وقایع جاری، شرایط رقبا و حتی تکنولوژی روز به دور باشد، یارای مقابله با روزآمدترین پدیده‌ها را ندارد.
آقای ضامنی گرامی عنایت ندارند که سی سال گذشته تاکسی اینترنتی و تلفن هوشمند که هیچ، حتی اینترنت هم حتی به معنای امروز وجود نداشت و اولین تاکسی اینترنتی جهان تنها ۱۰ سال است که فعالیت می‌کند؛ از طرف دیگر اسنپ به‌عنوان اولین مسافربر اینترنتی اصلی ایران هم پنج سال پیش شروع به کار کرده نه یک سال پیش!
همان‌طور که پیش‌تر هم گفته شد فعالیت مسافربرهای اینترنتی در ایران و به شکلی فعلی محل ایرادات فراوانی ازجمله نداشتن مجوزهای کافی، استثمار رانندگان، عدم تأمین امنیت کامل مسافران، قیمت‌گذاری سلیقه‌ای و... است. اما متأسفانه تاکسی‌های رسمی و آژانس‌ها هم به‌عنوان سوی دیگر ماجرا، آن‌قدر دافعه دارند که مردم با این شرایط هم به تاکسی‌های اینترنتی اقبال نشان می‌دهند.
با این شرایط تجربه چند سال گذشته نشان داده مخالفت بی‌وقفه عده‌ای با تاکسی‌های اینترنتی نتوانسته راه به جایی ببرد. در واقعیت هم، امروز حتی اگر فرض محال تغییر دوباره سبک زندگی مردم و فراموشی تاکسی‌های اینترنتی یک درصد متصور باشد، دیگر پذیرش بیکارشدن چند صد هزار نفر که شغل خود را «راننده اسنپ و تپسی» تعریف کرده‌اند غیرممکن است.
پس به نظر می‌رسد تنها مسیر حل این مشکل و همسطح کردن زمین رقابت بین این دو بازیگر سنتی و مدرن؛ گشتن به دنبال راه‌هایی برای هم‌افزایی و استفاده مشترک از پتانسیل‌های دو طرف است. به عبارتی این تاکسی‌های رسمی هستند که باید به تکنولوژی روز نزدیک شده و در این میدان جایی برای خود پیدا کنند که با نمایندگان فعلی صنف تاکسیرانان، این مسئله بسیار بعید به نظر می‌رسد.
عجب مطلب مزخرفی
تا دیروز اسنپ و تپسی اَخ بود حالا خوب شد؟