◄ نقش هر اسکوتر برقی در کاهش سالانه 100 تن دی اکسید کربن

دهمین همایش ملی مدیریت آلودگی هوا و صدا، عصر امروز چهرشنبه 10 اسفند با معرفی مقالات برتر و قرایت بیانیه به کار خود پایان داد.

به گزارش تین نیوز، این همایش طی روزهای 9 و10 بهمن در دانشگاه تهران برگزار شد. کارگاه های آموزشی آنلاین و میزگردهای تخصصی پیرامون موضوعات مدیریت شهری، محیط زیست، حمل و نقل پاک از جمله بخشهای این رویداد بودند. 

آخرین میزگرد علمی این همایش با موضوع چالش های فعالیت حمل و نقل پاک شرکت های حمل و نقل پاک اشتراکی در شهرها با حضور، شرکتهای استارت آپی، اشتراک گذاری اسکوتر و موتور برقی و مشاور حقوقی معاونت حمل و نقل و ترافیک شهر تهران برگزار شد. 
در ابتدای این میزگرد با ارایه توضیحات یعقوب آزاده دل دبیر نشست، ترافیک شهری ایران با سایر کشورها مقایسه شد و در ادامه اقدامات صورت گرفته توسط شرکت های دانش بنیان و راهکارهای موثر در خصوص همکاری شرکتهای استارت آپی  در مشارکت با دولت و شهرداری، توسط کارشناسان میزگرد مورد بررسی قرار گرفت . 
در این نشست محسن بیات مشاور حقوقی معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران، مهدی حسن زاده  مدیر استارت آپ رورو  پلتفرم اسکوتر برقی اشتراکی هوشمند،  سیدسجاد غرضی مدیر عامل استارت آپ اشتراک گذاری موتور و دوچرخه برقی زی رو، و حسین رضا شهید زاده به ارایه دیدگاه در خصوص حمل و نقل پاک اشتراکی پرداختند.

در مقدمه این نشست یعقوب آزاده دل با تشریح مفهوم میکرو موبیلیتی یا جابجایی های خرد عنوان کرد: از حدود 20 میلیون سفر در شهر تهران، 40 درصد این سفرها کمتر از 5 کیلومتر است، هم در حوزه جابجایی بار و مسافر و تحویل مرسولات. این میزان از سفر که در حوزه جابجایی های خرد محسوب می شود گزینه مناسبی برای ورود سیستمهای حمل و نقل پاک و اشتراکی است.

وی گفت از جمله اتفاقات خوبی که متاسفانه ادامه پیدا نکرد، فعالیت دوچرخه های بی دود است، که در زمان خود بخش قابل توجهی از جابجایی های شهری کوتاه بخصوص در پیک های ترافیک تهران توسط کاربران بی دود انجام می شد، که ادامه پیداد نکرد. وی با اشاره به افزایش طول سفر در بی دود از یک کیلومتر به بیش از 2.5 کیلومتر طی مدت کوتاهی گفت که این نشانگر موفقیت طرح بود بطوریکه این اپلیکیشن مبتنی بر اینترنت اشیا به صورت 24 ساعته در تهران مورد استفاده قرار می گرفت، اما بدلایل مختلف این فعالیت ادامه پیدا نکرد. 
آزاده دل با اشاره به رشد 500 میلیارد دلاری حوزه جابجایی های خرد تا سال 2030 عنوان کرد، طبیعتا ایران نیز جزیی از این بازار پر مشتری خواهد بود که برای حضور موفق در آن لازم است زیرساختهای حمل و نقل پاک اشتراکی در ایران توسعه پیدا کند، تا زمینه مناسبی برای ورود شرکتها به این صنعت فراهم شود. 

محسن بیات نیز با اشاره به لزوم تغییر نگاه پیمانکارانه به شرکتهای حمل و نقل اشتراکی، از لزوم بازنگری در برخی ضوابط و پررنگ تر شدن نقش تسهیلگری شهرداری در تعامل با شرکتهای دانش بنیان گفت.

وی با اشاره به فعالیتهایی که بین سالهای 86 تا 96 در جهت تکمیل طرح جامع استفاده از دوچرخه در تهران صورت گرفته، عنوان کرد که ضروری است در مجموعه شهرداری تعریف دقیق تری از حمل و نقل عمومی برای شرکتها داشته باشیم و اساسا باید ببینیم شرکتی با 2000 دوچرخه جزو حمل و نقل عمومی هست یا خیر؟ و در صورت تعرف مشخص می توانیم گزینه های بهتری در جهت حمایت و رشد حمل و نقل اشتراکی تدوین کنیم .

وی ادامه داد البته در مجموعه شهرداری اولویت ما نگاه پیمانکاری به این شرکتها نیست، چونکه در بلند مدت این شرکتها دچار وابستگی به منابع می شوند و مسیر رشد و پویایی شرکت گرفته می شود و در نهایت باعث افت عملکرد آن شرکت خواهد شد . بیات افزود بهترین نوع همکاری با شرکتهای فعال در این حوزه نوعی از تسهیلگری است که شرکتها بتوانند با حمایتهای اندکی سرپای خود باشند و مدلهای اقتصادی برای خودشان تعریف کنند تا در مسیر رشد و سوددهی قرار بگیرند. 

حسین رضا شهید زاده در خصوص پرداخت یارانه به حمل و نقل عمومی عنوان کرد: در همه جای دنیا نوعی از یارانه به حمل و نقل عمومی تعلق مییارانه سوختگیرد. مثلا در ایران بدلیل یارانه های مختلف سوخت قیمت تاکسی در ایران از بسیاری کشورها پایین تر است یا در مترو مسافر یک سوم قیمت نهایی بلیط را پرداخت می کند و مابقی از محل یارانه پرداخت می شود. به هر حال با توسعه این روش علاوه بر حل مشکل آلودگی هوا، مسافر هزینه کمتری هم پرداخت میکند و اینجا در مورد چگونگی پرداخت یارانه باید تصمیم گرفته شود که آیا پرداخت نقدی فقط انجام شود یا نوعی دیگری از حمایت بوجود بیاید که برای شرکتها هم مشوق باشد و باعث وابستگی نشود. 

در بخش دیگری از این میزگرد نیز مهدی حسن زاده، مدیرعامل استارت آپ رورو که برای اسکوتر برقی اشتراکی طراحی شده است، عنوان کرد که هر اسکوتر سالانه 100 تن در کاهش دی اکسید کربن نقش دارد. وی گفت ما باید ببینیم کشورهای پیش رو در این زمینه چه مسیری رفته اند و ما هم از تجربه انها استفاده کنیم. پیش از کرونا کشورها در تلاش بودند که مردم به حمل و نقل عمومی مشتاق تر شوند.

با شیوع کرونا استفاده از حمل و نقل عمومی در همه جای دنیا کاهش پیدا کرد. بطوریکه در ایران از دو میلیون سفر در بخش مترو به زیر 1میلیون رسیدیم و هنوز هم به آمار پیش از کرونا دست پیدا نکرده ایم.

وی حسن شیوع کرونا را توسعه سیستمهای حمل و نقل پاک اشتراکی دانست، بطوریکه مردمی که از حمل و نقل عمومی استفاده نکردند، به این سیستمها متمایل شدند. اما در ایران بدلیل عدم مطلوبیت حمل و نقل عمومی، استفاده از خودروی شخصی بسیار رشد پیدا کرد و هدف ما تشویق مردم به استفاده از سیستمهای حمل و نقل اشتراکی است . وی با اشاره به بازار بسیار خوب در این حوزه با اشاره به اینکه عمده جابجایی های خرد در کشور زیر 5 کیلومتر است از این رقم و فرصت به عنوان اتفاقی مثبت در جهت سرمایه گذاری بخش حمل و نقل مشارکتی یاد کرد. 
حسن زاده با بیان این مطلب که امروز دو شرکت اسکوتر اشتراکی اول دنیا در حال تبدیل شدن به صنعتهایی میلیارد دلاری هستند، بدلیل اینکه هزینه سفر شخصی در دنیا خیلی بالاست و توسعه زیر ساختها در جهت حمل و نقل مشارکتی امکان بهره برداری حداکثری را برای شهروندان این کشورها فراهم می کند که با هزینه بسیار کمی، جابجایی های خرد از طریق اسکوتر یا دوچرخه اشتراکی انجام پذیرد. 

وی چالشهایی از جمله تحریم و نوسانات ارزی و نبود زیرساخت مناسب را از عواملی دانست که حمل و نقل مشارکتی را با کندی در توسعه مواجه کرده است، بطوریکه در دنیا قیمت اسکوتر 500 دلار است و در ایران 1000 دلار، و بعد از این قسمت باید موضوع قیمت گذاری را هم در نظر بگیریم که مشتری تشویق به استفاده از اسکوتر اشتراکی شود، لذا برای این چالش ها لازم است که شهرداری ها حمایتهای لازم را داشته باشند.

به هر حال با توجه به شرایط کشورمان لازم است مدلهای بومی برای توسعه این سیستم در نظر گرفته شود. ما بدلیل قیمت سوخت پایین، پارکینگ مجانی، عدم مطلوبیت و سهولت حمل و نقل عمومی در کشورمان اقبال بیشتری به استفاده از خودروی شخصی داریم که با اصلاح رویه ها و حمایتهای بیشتر، می توانیم رشد خوبی در حمل و نقل اشتراکی داشته باشیم و در هزینه ها و سوخت صرفه جویی کنیم و بخشی از معضل آلودگی هوا را از بین ببریم . 
باید نوع نگاه به استارت آپ را عوض کنیم. نوع نگاه پیمانکاری برای شرکتهای دانش بنیان جوابگو نیست. 

سیدسجاد غرضی مدیرعامل استارت آپ زی رو نیز که در حوزه اشتراک گذاری دوچرخه و موتور برقی فعالیت می کند از چالش های پیش رو و برنامه ریزی با چالش هایی پیش بینی شده در آینده، نیاز به حمایت همه جانبه را شرط موفقیت سیستم حمل و نقل اشتراکی دانست.

وی گفت ما با شهرداری به توافقاتی رسیدیم که به شکل پیمانکاری عمل نکنیم، اما بعضا خیلی جاها شهرداری ها سعی در اعمال تصمیمات در اداره و تغییر مدل فعالیت شرکت دارند. در صورتیکه اگر حمایتهای اصولی و لازم شود، شرکتهای دانش بنیان برای اداره خودشان توانایی خواهند داشت. لازم است شهرداری ها به نوآوری هایی که صورت می گیرد اطمینان داشته باشند و اجازه دهند که شرکت ها در مسیر خودشان حرکت کنند، و آنها نیز نقش تسهیلگری را ایفا کنند. البته ما هر جا که می رویم و کارمان را توضیح میدهیم بدون استثنا همه تعریف و تمجید می کنند، اما موقع حمایت همه پا پس می کشند، و انتظار دارند که چون دانش بنیان هستیم همه مشکلات و چالش ها را خودمان حل کنیم. 

در پایان و جمع بندی نهایی حسین رضا شهیدزاده به ذکر این مثال که ما برای رفتن به هر مراسمی لباس مناسب می پوشیم برای حمل و نقل در هر شهری هم لازم است مدل حمل و نقل مناسب را تعریف کنیم. حمل و نقل اشتراکی یکی از بهترین ها خواهد بود که امیدواریم توسعه پیدا کند.
حسن زاده نیز با اشاره به اینکه هر اسکوتر روزانه 3 سفر حدود 4 کیلومتری انجام میدهد که در مجموع 12 کیلومتر در روز می شود. اگر این اعداد را در سال حساب کنیم متوجه میشویم که هر اسکوتر سالانه 100 تن در کاهش انتشار دی اکسید کربن نقش دارد و این رقم قابل توجهی است که در صورت توسعه این روش و اشاعه فرهنگ استفده از حمل و نقل اشتراکی، شاهد بهبود بخش زیادی از آلودگی هوا خواهیم بود که صرفا بخاطر جابجایی های خرد بوجود می آید. وی افزود تا اینجای کار ما ماموریتمان را به خوبی انجام داده ایم و بیش از 80 درصد کاربران رورو از خدمات ما رضایت دارند و تا امروز 230هزار دقیقه از 13000 اسکوتر ما استفاده شده است. 

در پایان نشست نیز چند نفر از اساتید دانشگاه با ذکر این مطلب که لازم است تصمیمات مدیران قبلی دنبال شود، نه اینکه بصورت مقطعی کارهای خوب اجرا شده فراموش شود و برنامه ریزی جدید انجام شود. همچنین استفاده مدیران شهری از حمل و نقل عمومی را برای درک چالش ها مفید دانستند و با ذکر این مطلب که تا زمانی که مدیران با ماشین مخصوص این طرف و آنطرف بروند، هیچ درکی از حمل و نقل عمومی و مشکلات آن پیدا نخواهند کرد و معضلات حمل و نقل عمومی نیز به این شکل حل نخواهد شد.

این نشست با قرایت بیانیه، معرفی مقالات برتر و تجلیل از برگزارکنندگان و حامیان به کار خود پایان داد.