رفتار صحیح تردد شهری را باید در مدرسه آموخت
پدران و مادران قانونمند با رعایت قوانین و مقررات در عمل به آداب اجتماعی موجود الگوی مناسبی خصوصا در عرصه ترافیک برای فرزندان خود خواهند بود آنها باید کاری کنند که قبح تخلف از مقررات راهنمایی و رانندگی و مزایای رعایت آنها در ذهن فرزندانشان نقش بسته و ملکه ذهن آنها گردد .
نظر به این که پلیس به تنهایی قادر نخواهد بود فرهنگ ترافیکی جامعه را تغییر دهد و در جهت نیل به این هدف کلیه نهادها و سازمان های دولتی و غیر دولتی دخیل در امر آموزش و ترویج فرهنگ صحیح در جامعه می بایست به صورت هدفمند و مداوم نسبت به این امر اهتمام ورزند و خانواده به عنوان مهمترین و اولین نهاد تربیتی تاثیر بسزایی در الگو سازی و رفتار اجتماعی کودک خواهد داشت.
به گزارش تین نیوز، نقش والدین در آموزش کودکان بسیار اساسی است زیرا هر انسانی با صفات و ویژگی های خاص و بالقوه به دنیا آمده و به مرور تحت تاثیر محیط اجتماعی به جذب و پذیرش صفات دیگر می پردازد ، خصوصا کودکان کلیه رفتارهای کلامی و غیر کلامی بزرگسالان خود را مد نظر قرار داده و مبادرت به الگو سازی می نمایند.
پدران و مادران قانونمند با رعایت قوانین و مقررات در عمل به آداب اجتماعی موجود الگوی مناسبی خصوصا در عرصه ترافیک برای فرزندان خود خواهند بود آنها باید کاری کنند که قبح تخلف از مقررات راهنمایی و رانندگی و مزایای رعایت آنها در ذهن فرزندانشان نقش بسته و ملکه ذهن آنها گردد .
نقش کلیدی والدین در 8 سال ابتدایی زندگی فرزندان
بر اساس تحقیقات ، مشخص شده است پدر و مادر در 8 ساله ابتدایی زندگی فرد نقش بسیار تاثیر گذاری در آینده زندگی فرد داشته و فرد رفتار نهادینه شده در این دوران را تا واپسین روزهای زندگی خود در مواقع نیاز به کار می گیرد. لذا با توجه به اهمیت موضوع مباحث پیرامونی کودکان نیاز است تا پدران و مادران از امروز و پیش از ورود فرزند خود به اجتماع، آموزش های لازم رفتارهای جامعه پسندانه را به فرزند خود بیاموزند. رفتار ترافیکی صحیح به فرزندان که در ابتدا دانش آموز و سپس دانشجو و در نهایت پدر و یا مادر آینده، در اشاعه آن به نسل های بعدی تاثیر بسیار شگرفی خواهد داشت.
برخورد فرزندان ما با هر گونه تجربه ممکن است به یادگیری بیانجامد و لازم نیست که یادگیری همیشه جنبه عمومی داشته باشد، چرا که در بسیاری از مواقع اکثر یادگیریها به طور اتفاقی صورت می پذیرد.
وقتی ما کودکانمان را به مدرسه و یا آموزشگاه های مختلف می بریم، عمدا زمینه ها را برای یادگیری آنان مساعد می کنیم. ولی همین حضور در اماکن اجتماعی، آموزشی و هنری، خود می تواند زمینه ساز یادگیریهای غیر مستقیم آنان بر اثر تماس با افراد، شنیده ها و دیده های پیش بینی نشده باشد؛ که ما از قبل برای آن طرح ریزی نکرده ایم که این دراصطلاح «مرتمن» یکی از جامعه شناسان معاصر، «کارکرد پنهان نهاد آموزش» یا «نهاد خانواده» نامیده می شود.
تفاوت آموزش و یادگیری نزد افراد
باید بدانیم که آموزش، آموختنی است، ولی یادگیری ممکن است تصادفی باشد. آموزش جنبه ارادی دارد ولی یادگیری می تواند غیر ارادی باشد و در برخورد اجتماعی صورت گیرد، زیر رفتارهای اجتماعی کودکان در تماس با دیگران و با بزرگترها خانواده او شکل می گیردو شیوه فرزند پروری والدین تا حد زیادی طرز رفتار اجتماعی فرزند را تعیین می کند، زیرا ترتیب مطلوب و سازگار با دیگران با قوانین جاری خانواده با ارزیابی درست واقعیتها، ثبات می بخشد.
فرزندانمان انواع رفتار اجتماعی را فرا گرفته و رشد و گسترش داده و به وسیله تقلید از حرکات و گفتاردیگران، خود را با موازین اجتماعی تطبیق می دهند، و در اینجا است که در خصوص آن مقداری که بر عهده خانواده است ما باید متوجه اعمال خود در سنین مختلف فرزندانمان باشیم، زیرا چشمان کودک تیزبین ترین و گوشهای آن نفوذپذیرترین، چشم و گوش نسبت به ما می باشد. او باید در طی مراحل رشد خود زیر فشار محیط، موانعی را که بر سر راهش قرار دارد به وسیله آزمایش و خطا و راهنمایی والدین و معلمان بر طرف سازد تا نیازمندیهای خود را برآورده نماید.
هر یک از مراحل زندگی از دوره، پیش متاثر و در دوره بعد موثر می شود. به همین سبب است که می گویند ارکان و پایه های اصلی زندگی انسان بالغ و رشید به چگونگی دوران کودکی بستگی دارد. در این دوره است که رفتار کودک به ویژه رفتار عاطفی و اجتماعی در اثر ارتباط با والدین و اطرافیان تکوین پیدا می کند، شخص بیشتر عادتها و حتی رفتارهای عقلی دوران حیاتش را در دوران طفولیت کسب می کند و تقریبا در این مرحله است که کیفیت سازگاری با محیط را در طول زندگی خود می آموزد.
از این رو می توان گفت کیفیت رفتار اشخاص را در دوران سالمندی می توان در همان خردسالی پیش بینی کرد گزل روان شناس معروف امریکایی می گوید کودک در پنج سالگی نسخه کوچک شخص جوانی است که بعدا خواهد شد.
تاثیر آموزش انضباط، در رعایت رفتار ترافیکی فرد در اجتماع
انضباط رفتار کودک از وقتی آغاز می شود که نخستین رابطه میان او والدین و اطرافیانش برقرار می شود، زیرا دوران کودکی را مرحله اهلی شدن می نامند کودک از همین دوره باید عادتها، مهارتها و رفتارهای ضروری را برای سازگاری اجتماعی یاد بگیرد و بدین ترتیب اساس انضباط شخص بنیانگذاری می شود.
لزوم انضباط در معنای عام آن از برخوردهای اجتماعی گرفته تا تردد در معابر با وسیله یا بدون وسیله، برای تامین سعادت فردی و اجتماعی از قدیم محسوس و معلوم بوده و فقط نوع انضباط بر حسب زمان و مکان با هم تفاوت داشته است. بایددانست که هدف انضباط، کم کردن یا محدود ساختن آزادی ها نیست بلکه اعطای بزرگترین آزادی در حدود تربیت پذیری است.
والدین به تربیت فرزندان منضبط و استمرار این نگرش صحیح به آنان خواهند آموخت که در مراحل مختلف زندگی به عنوان یک شهروند یا عابر و یا راننده برای آزادی خود، ارزش و برای آزادی دیگران احترام قائل شوند. به عبارت بهتر، یک جامعه ایده آل و سالم از نظر ترافیکی نیازمند انسانهای سالم و از نظر ساختار شخصیتی می باشد.
مدرسه و نتایج اولیه تربیت انضباط فردی در استفاده از سرویس مدارس
با ورود کودک به مدرسه به عنوان اولین نهاد اجتماعی تاثیر گذار، می بینیم که پدرو مادر تا چه اندازه در آموزش رفتارهای ترافیکی و اجتماعی به کودک خود، توانسته است موفق ظاهر شود.
کودک در نخستین تجربه استقلال از خانواده خود در استفاده از وسیله نقلیه، سوار بر سرویس مدارس شده و قطعا رفتاری را بروز می دهد که از والدین خود پیش از ورود به مدرسه به یاد داشته است رفتاری که گاهی درست و بعضا اشتباه از روی عدم آگاهی و یا سهوا صورت گرفته، اینجاست که کودک در این اجتماع هر چند کوچک با تشویق وی یا تنبیه مواجه شده و این مهم آینده فرهنگ ترافیکی وی را رقم می زند.
ممکن است کودک که حال در نقش اجتماعی «دانش آموز» شناخته می شود شاید با نگرش مثبت به تغییر رفتار نا پسند اقدام کند و یا به موجب تنبیه به عناد با قوانین پرداخته و در کوچکترین فرصت به نوعی انتقام دانش اندک خود را از اجتماع بگیرد. لذا ضروری و ضروی به نظر می رسد که والدین عزیز پیش از اقدام به هر کاری در برابر دیدگان فرزند دلبند خود آینده فرزند خود را نصب العین خود قرار دهند.
رفتار صحیح ترافیکی ما آیند چند ده ساله فرزند ما را رقم خواهد زد. بدون تردید استمرار و تکرار آموزه های مربوط به ایمنی عبور و مرور که طی برگزاری دوره های آموزشی رانندگان سرویس مدارس مورد توجه قرار می گیرد، در کاهش چشمگیر این آمار بی تاثیر نبوده است.
دراین جا باید متذکر شد کودکان تا سن ۸ سالگی کلیه نمونه رفتارهای ثابت و اصلی بزرگسالی خود را کسب و نسخه ای از آن را محفوظ و در واکنش های مختلف اجتماعی از خود به نمایش خواهند گذاشت.