دیگ سفرهای نوروزی تا چه اندازه برای گردشگری جوشید؟
تین‌نیوز| تعطیلات نوروز، هرساله فرصتی را فراهم می‌آورد تا خانواده‌ها بتوانند بدون دغدغه کاری یا تحصیلی فرزندان، عازم سفرهای طولانی‌مدت شوند.
به گزارش روزنامه اعتماد، مسوولان متولی نیز هرساله از این فرصت استفاده می‌کنند تا با اعلام آمارهایی درخصوص افزایش یا رشد گردشگری، هرساله از رونق چشمگیر آن در سفرهای نوروزی یاد کنند. رونقی که باتوجه به نبود یک نظام آماری جامع و کارآمد، با تفسیرهای شخصی و انحراف‌های زیادی همراه شده است؛ به طوری که روزنامه‌نگاران و مفسران این حوزه نیز هر سال ناگزیرند به اندک آمارهای اعلام شده از سوی مسوولان و تفسیرهای شخصی آنها در بیان مسائل اکتفا کنند. چیزی که همواره فکر متخصصان این امر را به خود مشغول کرده و بارها و بارها درباره آن نوشته‌اند این بوده که آیا با وجود تمامی آمارهای اعلام شده از سوی مسوولان، تعطیلات نوروز یا شهریور با وجود ترددهای مسافرانش در جاده‌های زمینی و ریلی و هوایی نقش مهمی را در اقتصاد گردشگری داخلی ایفا می‌کنند؟
در نخستین روز پس از تعطیلات اسماعیل غلامی، معاون سازمان راهداری کشور اعلام کرد که 6میلیون و 939هزار نفر در نوروز 96 از حمل‌و‌نقل عمومی جاده‌ای استفاده کرده‌اند. این درحالی است که بنا به گفته وی بیش از 9هزار نفر از مرزهای جاده‌ای تردد داشته که این رقم نسبت به سال گذشته افزایش داشته است. به نظر می‌رسد که بر اساس این گزارش‌ها این آمار در هر کجا که اتفاق بیفتد، مسلما گردش مالی زیادی را به همراه خواهد داشت؛ اما به عقیده بسیاری از ذی‌نفعان صنعت گردشگری، در ایران توریست داخلی هزینه زیادی نمی‌کند و در نتیجه خبری هم از گردش‌های مالی قابل توجه نیست. برای گواه سخنانم بهتر است که به آمارهای اعلام شده از سوی معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی در خصوص اقامتگاه‌های نوروزی توجه کنید. به گفته مرتضی موحد، «تا پایان روز 13 فروردین 96، 59 میلیون و 343 هزار و 678 نفرشب اقامت ثبت شده؛ در حالی که 10 میلیون و 963 هزار و 177 نفرشب اقامت در مراکز اقامتی آموزش و پرورش در ایام نوروز ثبت شده است.» برخی آمارها اعلام می‌کنند که تنها 2درصد از این اقامت‌ها در هتل‌ها پذیرش شده و مابقی در مهمان‌پذیرها، خانه‌های اجاره‌ای، مدارس آموزش‌وپرورش و کمپ‌های موقت بوده که اصولا انتفاع خیلی ویژه‌ای برای این بخش از صنعت گردشگری ایجاد نکرده است. بد نیست به آمار نه چندان رسمی که درخصوص نوع وسیله نقلیه استفاده شده از سوی مسافران اعلام شده است، نگاه کوتاهی داشته باشیم.
بر اساس این آمار در نوروز ۹۶ از ۲۵ اسفند تا ۱۳ فروردین بیش از سه میلیون و سیصد نفر با هواپیما، در حدود یک و نیم میلیون نفر با قطار و در حدود هفت میلیون نفر با اتوبوس، مینی‌بوس و سواری عمومی به سفر رفته‌اند. و البته از دیگر نکات قابل توجه سفرهای نوروزی امسال این بود که طول سفرهای جاده‌ای به نسبت سال گذشته کاهش پیدا کرده و میانگین آن به چیزی در حدود ۵۰۰ الی ۶۰۰ کیلومتر رسیده است، هرچند هنوز هم استفاده از وسایل نقلیه زمینی به دلیل هزینه مناسب آن در اولویت استفاده‌کنندگان است.
به هرحال آماری که اعلام شد به انضمام آمارهای مختلفی که به صورت جداگانه از سوی مسوولان هرکشور اعلام شد باید با آمار مسافران خروجی و میزان هزینه‌های آنها، کنار هم گذاشته شود تا کارشناسان بتوانند نوع سفر و نیازهای مسافران و حتی رفتار هریک از آنها را تحلیل و تفسیر کنند. این مسائل که به نظر می‌رسد در حیطه مسوولیت کارشناسان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بوده در حالی ضروری به نظر می‌آید که مجموعه شرایط یاد شده نشان می‌دهد که با تمام این میلیاردها تومان پولی که مسافران نوروزی به گردش درآورده‌اند، باز هم چرخه صنعت توریسم در کشور به حرکت در نیامده است. در شماره‌های بعدی ستون ایرانشهر، درخصوص دلایلی که باعث می‌شود اقتصاد گردشگری در کشور آنچنان که باید نچرخد و رفتارسنجی گردشگران ملی، بیشتر خواهم نوشت.
به گزارش روزنامه اعتماد، مسوولان متولی نیز هرساله از این فرصت استفاده می‌کنند تا با اعلام آمارهایی درخصوص افزایش یا رشد گردشگری، هرساله از رونق چشمگیر آن در سفرهای نوروزی یاد کنند. رونقی که باتوجه به نبود یک نظام آماری جامع و کارآمد، با تفسیرهای شخصی و انحراف‌های زیادی همراه شده است؛ به طوری که روزنامه‌نگاران و مفسران این حوزه نیز هر سال ناگزیرند به اندک آمارهای اعلام شده از سوی مسوولان و تفسیرهای شخصی آنها در بیان مسائل اکتفا کنند. چیزی که همواره فکر متخصصان این امر را به خود مشغول کرده و بارها و بارها درباره آن نوشته‌اند این بوده که آیا با وجود تمامی آمارهای اعلام شده از سوی مسوولان، تعطیلات نوروز یا شهریور با وجود ترددهای مسافرانش در جاده‌های زمینی و ریلی و هوایی نقش مهمی را در اقتصاد گردشگری داخلی ایفا می‌کنند؟
در نخستین روز پس از تعطیلات اسماعیل غلامی، معاون سازمان راهداری کشور اعلام کرد که 6میلیون و 939هزار نفر در نوروز 96 از حمل‌و‌نقل عمومی جاده‌ای استفاده کرده‌اند. این درحالی است که بنا به گفته وی بیش از 9هزار نفر از مرزهای جاده‌ای تردد داشته که این رقم نسبت به سال گذشته افزایش داشته است. به نظر می‌رسد که بر اساس این گزارش‌ها این آمار در هر کجا که اتفاق بیفتد، مسلما گردش مالی زیادی را به همراه خواهد داشت؛ اما به عقیده بسیاری از ذی‌نفعان صنعت گردشگری، در ایران توریست داخلی هزینه زیادی نمی‌کند و در نتیجه خبری هم از گردش‌های مالی قابل توجه نیست. برای گواه سخنانم بهتر است که به آمارهای اعلام شده از سوی معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی در خصوص اقامتگاه‌های نوروزی توجه کنید. به گفته مرتضی موحد، «تا پایان روز 13 فروردین 96، 59 میلیون و 343 هزار و 678 نفرشب اقامت ثبت شده؛ در حالی که 10 میلیون و 963 هزار و 177 نفرشب اقامت در مراکز اقامتی آموزش و پرورش در ایام نوروز ثبت شده است.» برخی آمارها اعلام می‌کنند که تنها 2درصد از این اقامت‌ها در هتل‌ها پذیرش شده و مابقی در مهمان‌پذیرها، خانه‌های اجاره‌ای، مدارس آموزش‌وپرورش و کمپ‌های موقت بوده که اصولا انتفاع خیلی ویژه‌ای برای این بخش از صنعت گردشگری ایجاد نکرده است. بد نیست به آمار نه چندان رسمی که درخصوص نوع وسیله نقلیه استفاده شده از سوی مسافران اعلام شده است، نگاه کوتاهی داشته باشیم.
بر اساس این آمار در نوروز ۹۶ از ۲۵ اسفند تا ۱۳ فروردین بیش از سه میلیون و سیصد نفر با هواپیما، در حدود یک و نیم میلیون نفر با قطار و در حدود هفت میلیون نفر با اتوبوس، مینی‌بوس و سواری عمومی به سفر رفته‌اند. و البته از دیگر نکات قابل توجه سفرهای نوروزی امسال این بود که طول سفرهای جاده‌ای به نسبت سال گذشته کاهش پیدا کرده و میانگین آن به چیزی در حدود ۵۰۰ الی ۶۰۰ کیلومتر رسیده است، هرچند هنوز هم استفاده از وسایل نقلیه زمینی به دلیل هزینه مناسب آن در اولویت استفاده‌کنندگان است.
به هرحال آماری که اعلام شد به انضمام آمارهای مختلفی که به صورت جداگانه از سوی مسوولان هرکشور اعلام شد باید با آمار مسافران خروجی و میزان هزینه‌های آنها، کنار هم گذاشته شود تا کارشناسان بتوانند نوع سفر و نیازهای مسافران و حتی رفتار هریک از آنها را تحلیل و تفسیر کنند. این مسائل که به نظر می‌رسد در حیطه مسوولیت کارشناسان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بوده در حالی ضروری به نظر می‌آید که مجموعه شرایط یاد شده نشان می‌دهد که با تمام این میلیاردها تومان پولی که مسافران نوروزی به گردش درآورده‌اند، باز هم چرخه صنعت توریسم در کشور به حرکت در نیامده است. در شماره‌های بعدی ستون ایرانشهر، درخصوص دلایلی که باعث می‌شود اقتصاد گردشگری در کشور آنچنان که باید نچرخد و رفتارسنجی گردشگران ملی، بیشتر خواهم نوشت.
