با یارانه ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومانی دریافتی چه میکنید؟
با یارانه ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومانی دریافتی چه میکنید؟ این سؤالی است که در چهارگوشه شهر تهران و برخی شهرهای ایران با برخی از دریافتکنندگان یارانه در میان گذاشتیم. پاسخها اما جزییات جالبی از زندگی مردمان ایران را اینجاوآنجای شهرهای بزرگ تشریح میکرد.
با یارانه ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومانی دریافتی چه میکنید؟ این سؤالی است که در چهارگوشه شهر تهران و برخی شهرهای ایران با برخی از دریافتکنندگان یارانه در میان گذاشتیم. پاسخها اما جزییات جالبی از زندگی مردمان ایران را اینجاوآنجای شهرهای بزرگ تشریح میکرد.
یارانه حالا هفت سالی است بحث روز اقتصاد ایران است. اولین روزی که پرداخت یارانه نقدی بهموجب قانون 5 ساله هدفمندی یارانهها مصوب شد، تا امروز که هفت سال از اجرای این قانون میگذرد، نهفقط اقتصاد که سیاست و اجتماع درگیر موضوع یارانهها بوده و هستند. حالا قرار است یارانه 31 میلیون نفر در سال آینده حذف شود. آیا این بار این پیشبینی به تحقق خواهد پیوست؟ بررسی این نکته که یارانه کجای زندگی اهالی ایران است، شاید بتواند پاسخ به این پرسش را امکانپذیر کند. یک راننده تاکسی اولین مخاطب بود. وقتی در برابر این پرسش قرار گرفت، گفت: نمیدانم چه روزی از ماه یارانه را میریزند، پیگیری زیادی هم نمیکنم اما مشمول دریافت یارانه هستم چون حقوق بازنشستگیام در حدود 2 میلیون و 300 هزار تومان است.
او که 55 ساله به نظر میرسید، با اشاره به اینکه مجرد است، ادامه داد: قبض برق منزل من هرماه حدود 30 هزار تومان است، این یارانهای که میگیرم جواب قبض برق من را میدهد اما در کل برایم چندان مهم نیست که پرداخت یارانه ادامه پیدا کند یا خیر. شاید اگر من هم زن و بچه داشتم، برایم مهم میشد چون بالاخره یک 45 هزار تومان به سه 45 هزار تومان بسیار متفاوت است.
چرا یارانه نگیریم؟
خانمی که معلم مقطع دبستان در حوالی میدان ولیعصر است، اما نظری دیگر دارد. او میگوید: یارانه نقدی حتی اگر به درد من نخورد، باید به من پرداخت شود چون سهم من از پول نفت است.
او گفت: اصلاً مطالبه من این است که تا پیشازاین که یارانه پرداخت نمیشد، این پول کجا میرفت؟ چرا حالا همه مشکلات را به پرداخت نقدی یارانهها مرتبط میدانند؛ درحالیکه سالها قبل هم با کمبود اعتبار برای بودجههای عمرانی روبرو بودیم و میدیدیم دولت پول کافی ندارد که پروژههای عمرانی را در موعد مقرر به بهرهبرداری برساند.
او گفت: متأسفانه حکایت مرتبط دانستن مشکلات اقتصادی با پرداخت یارانه نقدی به حکایت «مریض خر خورده» خیلی شبیه است . میگردند، ببیند چه عاملی را میتوانند به این مسئله مرتبط کنند و بعد هم نتیجه میگیرند پرداخت یارانه نقدی سبب شده است که مشکلات اقتصادی افزایش یابد. قبل از پرداخت یارانه نقدی عامل رشد تورم و از میان رفتن منابع کشور و راه نیفتادن پروژههای عمرانی و عدم ایجاد شغل چه بود؟ اصلاً چه تضمینی هست که اگر یارانه نقدی قطع شود، این مشکلات حل شود؟
او در پاسخ به این سؤال که با پول یارانه نقدی چه میکنید؟ گفت: یارانه هر نفر در ماه با پول یک کیلو گوشت برابری میکند. من جای خاصی را برای هزینه کرد این پول پیشبینی نکردهام، اما خب بالاخره پولی که وارد خانواده سهنفره ما میشود، هزینه خرید گوشت و مرغ در ماه را برای ما تأمین میکند.
وی با تأکید بر اینکه خودش ماهانه 2 میلیون تومان دریافتی دارد و همسرش نیز 2 میلیون و 500 هزار تومان حقوق میگیرد، گفت: دریافتی من پرداخت اقساط وام به حدود 700 هزار تومان میرسد و درنتیجه میبینید که این 136 هزار تومان برای زندگی من مهم است.
شما یارانه میگیرید؟
بررسیها نشان میدهد بیش از 76 میلیون ایرانی در ماه یارانه دریافت میکنند، اما کافی است به دنبال دریافتکننده یارانه در شهرهای بزرگ بگردید تا متوجه شوید اغلب افراد تأکیددارند که یارانه نمیگیرند.
این نکته نشان میدهد درحالیکه مقاومتی عمومی در برابر حذف یارانهها وجود دارد، ابایی در حوزه اعلام دریافت یارانه بهصورت شخصی میان افراد وجود دارد.
بهعبارتدیگر، در شرایطی که طبقه متوسط و پولدار در گفتگوهای رودررو کمتر حاضر به اعتراف دریافت یارانه هستند، در کلیت مخالفتی عمومی و جدی با حذف یارانهها وجود دارد. به نظر میرسد این دوگانگی خود میتواند در درازمدت ضرورت پرداخت یارانه نقدی به ایرانیان را از میان ببرد. کمی دورتر از تهران، در کرج اما وضعیت تفاوتی جدی دارد.
کفاف کرایه ماشین را که میدهد
خانمی خانهدار که به گفته خودش گاهی برای نظافت منزل راهی خانه آشنایان نیز میشود، در پاسخ به این سؤال گفت: یارانه برای من بسیار مهم است. حداقلش این است که پول کرایه ماشین بچه من برای رفتن به دانشگاه را تأمین میکند. اصلاً همینکه ماهانه 182 هزار تومان بهحساب ما ریخته میشود، برایمان مهم است و بخشی از زندگیمان را جمع میکند. مثل این میماند که من سه تا چهار بار برای نظافت منزل راهی خانههای مردم شوم. پس این پول برایم اهمیت دارد. او درباره وضعیت کاری شوهرش گفت: شوهرم نه الان، در حدود بیست سال است که بیکار است. اصلاً مسئولیت ندارد که دنبال کار برود. گاهی ازایندست چیزی میخرد و به آن دست میفروشد که البته همیشه هم ضرر میدهد اما در کل کاری نمیکند که دریافتی ماهانه و روزانه یا بهطورکلی درآمد داشته باشد.
او گفت: شنیدهام میخواهند فقط به خانوادههایی که تحت پوشش کمیته امداد یا بهزیستی هستند، یارانه بدهند. من و بچههایم تحت پوشش هیچ کجا نیستیم و درآمدی هم نداریم، بهاینترتیب وضعیتمان بهمراتب بدتر از گذشته خواهد شد و امیدوارم این طرح اجرایی نشود.
حقوق را افزایش دهید
دختر دانشجویی در دانشگاه علوم و تحقیقات در پاسخ به این سؤال خبرنگار ما گفت: من هنوز ازدواجنکردهام و یارانه دریافتیام را به پدرم میپردازند. من فکر میکنم بهتر بود این یارانه را قطع میکردند و حقوق پدر بازنشستهام که تنها دو میلیون و 500 هزار تومان است را افزایش میدادند. در این صورت مشکلات ما حل میشد این در حالی است که حقوق بازنشستگی پدر من کم است و از سوی دیگر، این یارانه هم قطع شود، شرایط مالیاش بدتر میشود.
او با اشاره به اینکه پدرش 34 سال قبل باهدف یافتن شغل از نایین راهی تهران شده است، گفت: البته آنگونه که شنیدهام، یارانهها به درد فامیل ما در نایین بیشتر از ما میخورد. آنها هزینههای کمتری نسبت به ما دارند، هزینه مواد غذایی، کرایهخانه و کرایه ماشین در شهر نایین خیلی پایینتر از تهران است و بیتردید 180 هزار تومان برای یک خانواده چهار نفره در شهر پدری من پول خوبی است.
از من پولدارتر نبود؟
مردی 60 ساله در ایستگاه اتوبوس در خیابان مطهری با تأکید بر اینکه یارانه نمیگیرد، گفت: یارانه من سال 1394 قطع شد، من هم دیگر شکایت نکردم اما باورم نمیشود که من با حقوق 3 میلیون و 200 هزار تومان در ماه جزو 6 میلیون نفری باشم که مستحق دریافت یارانه شناختهنشدهام.
او گفت: سه فرزند دارم که تنها یکی از آنها مجرد است و با ما زندگی میکند اما برایم تعجبآور است که یارانه من قطعشده و حالا شنیدهام 76 میلیون یارانه بگیر در ایران وجود دارد. یعنی در این مملکت فقط 6 میلیون نفر شبیه من هستند، بروید بالای شهر تهران و مناطق گرانقیمت اصفهان و شیراز و تبریز و ... را ببینید، من مطمئنم که در این کشور حداقل 10 میلیون نفر از من پولدارتر هستند، حالا چطور یارانه من قطعشده است؟
او در پاسخ به این سؤال که در زمان دریافت یارانه با پول یارانهتان چه میکردید؟ گفت: جای خاصی را برای هزینهاش نداشتم. وقتی قبض برق میآمد، قبض آب و گاز و... خوب پرداخت میکردم و طبیعتاً بخشی از این هزینهها با همین پول یارانه تأمین میشد.
او در پاسخ به این سؤال که با قطع یارانهها موافقید یا خیر؟ گفت: قطعاً موافقم، کسانی که از من پولدارتر هستند یارانه نگیرند اما خوب اگر هم این یارانه را نگیرند، چه میشود؟ قسم میخورم هیچی. ما از این تصمیمات زیاد دیدهایم. مثلاً گفتهاند بنزین را گران میکنیم تا جلوی قاچاق را بگیریم. هم بنزین گران شده و هم قاچاق بنزین ادامه یافته است.
مناطق غیر برخوردار را مستثنی کنید
در این میان یک شهروند سیستانی اما نظراتی متفاوت درباره یارانهها داشت. وی که برای انجام پیگیری درمان به تهران سفرکرده بود و در بیمارستان میلاد حضور داشت، در این خصوص به خبرنگار ما گفت: یارانه نهفقط به درد من که به درد همشهریان من میخورد. ما درآمدمان خیلی پایین است. بسیاری از جوانان ما از بیکاری تن به کارهایی میدهند که دریافتیشان روزی 5 هزار تومان یا حتی 10 هزار تومان است. خوب این وضعیت درست است؟ طبیعی است که همین 45 هزار تومان به داد خانوادههای سیستانی میرسد. کاش دولت مناطق برخوردار و غیر برخوردار را طبقهبندی میکرد و در مرحله حذف یارانهها این موضوع را مدنظر قرار میداد.
دولت در قالب لایحه بودجه سال آینده پیشبینی کرده است 31 میلیون نفر از فهرست 76 میلیون نفری یارانه بگیران حذف شوند. این بدان معناست که دولت هرماه هزار و 410 میلیارد تومان کمتر از شرایط کنونی یارانه پرداخت میکند.
به گزارش تیننیوز به نقل از خبرآنلاین، کسانی که مخاطب این سؤال واقع شدند، اما حاضر نشدند به آن پاسخ دهند و غالباً به این نکته اشاره میکردند که اظهارنظر در این مورد فایدهای ندارد و دولتها در ایران نشان دادهاند که هر وقت هر کاری را بخواهند انجام میدهند. در ضمن پولی که با عدم پرداخت یارانه میماند، معلوم نیست صرف چه خواهد شد.
برخی با اعتراض به آنچه در هفت سال گذشته رخداده، گفت: کاش شما آنوقت، سال 1389 میآمدید از ما میپرسیدید میخواهید یارانه بگیرید یا نه؟ جواب ما مطمئناً همان زمان منفی بود.