واگن های قطار دی اکسید کربن را جذب می کنند!
یک شرکت ریلی در آمریکا مشغول توسعه واگن هایی است تا دی اکسید کربن را به طور مستقیم از هوا جمع آوری و محیط را پاکسازی کند.
یک شرکت ریلی در آمریکا مشغول توسعه واگن هایی است تا دی اکسید کربن را به طور مستقیم از هوا جمع آوری و محیط را پاکسازی کند.
به گزارش تین نیوز، در حال حاضر تاکید زیادی روی فناوری جذب مستقیم هوا برای مقابله تغییرات آب و هوایی وجود دارد. در همین راستا شرکت راه آهن آمریکایی CO۲Rail مشغول توسعه نوعی واگن است که می توان آنها را به قطارهای فعلی متصل کرد و با استفاده از انرژی که از ترمز قطار به وجود می آید، سیستم های جمع آوری دی اکسید کربن موجود در واگن را فعال کرد. به این ترتیب از نشت این گاز به اتمسفر جلوگیری می شود.
سیستم های جذب مستقیم هوا با جمع آوری دی اکسید کربن از هوای محیط پتانسیل گرمایش سیاره را کاهش می دهند. اخیرا آمریکا نیز میلیاردها دلار بودجه برای تحقیق درباره این فناوری اختصاص داده و ماه گذشته نیز ساخت بزرگترین واحد جذب مستقیم هوا آغاز شد. این واحد می تواند سالانه ۳۶ هزار تن دی اکسید کربن از هوا جذب کنند.
در این میان شرکت راه آهن CO۲Rail نیز تصمیم دارد قطارهای فعلی را برای انجام این کار تجهیز کند. واگن های مخصوص شرکت طوری طراحی شده اند تا انرژی تولید شده از ترمز را در باتری هایی ذخیره و از سوی دیگر از جریان حرکت قطار برای اجتناب از نیاز به پروانه تهویه استفاده کنند.
جریان هوای ورودی به سیستم به یک محفظه سیلندری شکل بزرگ جمع آوری دی اکسید کربن هدایت می شود و در آنجا یک فرایند شیمیایی، گاز مذکور را جدا و آن را در یک مخزن مایع نگهداری می کند تا بعدا خالی شود. سپس هوای پاک و بدون کربن از انتهای واگن وارد جو می شود.
CO۲Rail هم اکنون با محققان همکاری می کند تا پتانسیل این فناوری را ارتقا دهد. به گفته محققان انرژی کامل ترمز قطار برای تامین برق یک روز ۲۰ خانه کافی است.
پروفسور پیتر استارینگ از دانشگاه شفیلد و محقق ارشد این پژوهش می گوید: فناوری جدید نه تنها از انرژی حافظ محیط زیست مربوط به ترمز برای جمع آوری مقادیر کلانی دی اکسید کربن استفاده می کند، بلکه از سینرژی های زیادی که فرایند ادغام در شبکه ریلی جهانی فراهم می کند نیز بهره خواهد برد.
این فناوری مقادیر زیادی دی اکسید کربن را با هزینه ای بسیار کمتر از روش های پیشین است و پتانسیل رسیدن به بهره وری سالانه ۰.۴۵ گیگاتن تا سال ۲۰۳۰ میلادی،۲.۹ گیگاتن تا سال ۲۰۵۰ و ۷.۸ گیگاتن تا سال ۲۰۷۵ را دارد .
این تحقیق در ژورنال« ژول» منتشر شده است.
