◄ دنیای حمل‌ونقل در سال ۲۰۴۵

به گزارش تین نیوز به نقل از ایمنا، وسایل حمل‌ونقل، عمومی یا شخصی، از زمان معرفی در قرن نوزدهم تاکنون شاهد پیشرفت‌های بسیاری بوده است، هرچند واقعیت این است که بشر هنوز هم برای جابه‌جایی به شیوه‌های قدیمی حمل‌ونقل، تکیه دارد و بهره‌گیری از روش‌های نوینی که به مقتضای زمان پاسخگوی نیاز وی برای جابه‌جایی باشد همواره به تعویق افتاده است. حمل‌ونقل تا به امروز روند تکاملی بسیار کندی را پیموده است ولی پیش‌بینی می‌شود طی ۳۰ سال پیش رو، جهان بیشتر از ۱۰۰ سال اخیر شاهد تغییرات گسترده و اساسی در فناوری حمل‌ونقل باشد. پیش‌بینی‌ها با دقت ۸۵ درصد، حاکی از تغییرات بزرگ این فناوری در سال ۲۰۴۵ و وجود احتمال بالای فراگیر شدن حمل‌ونقل بدون راننده در سراسر جهان است. در ادامه به معرفی چند مورد از پیش‌بینی‌های جسورانه برای آینده حمل‌ونقل می‌پردازیم.

هایپرلوپ‌ها

فراتر از حمل‌ونقل خودران، آنچه برای آینده پیش‌بینی می‌شود، استفاده گسترده از سیستم‌های هایپرلوپ است. هایپرلوپ یک سیستم لوله‌ای آینده‌نگرانه است که کپسول‌های غلاف‌مانند حامل مسافران را با سرعتی بیش از ۵۰۰ مایل در ساعت، بین مقاصد مختلف جابه‌جا می‌کند. پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که جابه‌جایی به‌واسطه هایپرلوپ‌ها تا سال ۲۰۲۵ فراگیر خواهد شد و تا ۲۰۵۰ این سیستم حمل‌ونقل از رایج‌ترین وسایل برای تردد محسوب خواهد شد.

ماشین‌های پرنده

یکی از نخستین نسخه‌های آزمایشی ماشین‌های پرنده طی جشنواره پیشگامان سال ۲۰۱۴ در وین رونمایی شد. موفقیت این نمونه اولیه نشانه‌ای از وجود ماشین‌های پرنده در آینده محسوب می‌شود که به دلیل چالش‌های ایمنی، از آن‌ها به‌عنوان شکلی محبوب از حمل‌ونقل یاد نخواهد شد. ماشین‌های پرنده‌ای که برای آینده پیش‌بینی می‌شود، می‌توانند در هر ارتفاعی در بالای زمین شناور شوند اما هم‌چون تصاویر فیلم‌های محبوب توانایی چرخیدن ندارند.

محفظه‌های بدون راننده

پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۲۵ و پس از تکمیل فناوری اتومبیل‌های خودران، سیستم‌های بدون راننده، همه جا مورد استفاده قرار خواهند گرفت. پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که در آینده مردم می‌توانند صاحب محفظه پولادی ارزان‌قیمت خود باشند که به‌راحتی از طریق تلفن‌های همراهشان قابل کنترل است. این محفظه‌ها حتی ممکن است با بهره‌گیری از فناوری‌هایی هم‌چون شناور مغناطیسی که در اوایل قرن بیستم ثبت اختراع شده است، فاقد چرخ باشند.

جت‌های مافوق صوت

پیش‌بینی می‌شود که سوار شدن بر جت‌های مافوق صوت در ارتفاعات جوی تا سال ۲۰۴۰ امکان‌پذیر شود اما هزینه سوار شدن بر آن‌ها به‌گونه‌ای خواهد بود که استفاده از آن تنها برای افراد ثروتمند میسر باشد. در سال‌های اخیر نیز اداره ثبت اختراع و علائم تجاری ایالات‌متحده حق اختراع یک ایرباس را تأیید کرده است که می‌تواند تنها در فاصله زمانی یک ساعت لندن به نیویورک را طی کند.

ساختمان‌هایی به‌عنوان سکوی پرواز فضاپیما

پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۴۵ ساختمان‌هایی غول‌پیکر از "مواد مبتنی بر کربن فوق‌العاده قوی" با ارتفاع ۱۸ تا ۲۴ مایل ساخته شود که امکان قرارگیری فضاپیما بر فراز آن‌ها وجود دارد. چنین امکانی هرچند دور از ذهن به‌نظر می‌رسد اما با تکامل مصالح ساختمانی امکان‌پذیر خواهد بود. رایج‌تر شدن سفرهای فضایی باعث می‌شود این ساختمان‌ها شیوه کارآمدتری برای پرتاب فضاپیما باشند.

هواپیماهای بدون پنجره

پیش‌بینی می‌شود طی ۳۰ سال آینده هواپیماها برای سریع‌تر حرکت کردن تکامل یابند. در نتیجه این احتمال وجود دارد که پنجره‌های آن‌ها به‌طور کلی حذف شوند تا امکان تقویت و تجهیز آن‌ها برای کنترل سرعت‌های سریع‌تر وجود داشته باشد. همچنین گفته می‌شود که واقعیت افزوده جای پنجره‌ها را در هواپیماهای آینده پر خواهد کرد.