هواپیماهای آینده ایرباس با هیدروژن ۲۳۵- درجه ای پرواز می کنند
ایرباس مشغول مهندسی مخزن های ذخیره هیدروژن برودتی نوین برای هواپیماهایی در آینده است که با هیدروژن مایع پرواز می کنند. چنین مخزنی هیدروژن را باید در دمای ۲۳۵- درجه سانتیگراد حفظ کند.
ایرباس مشغول مهندسی مخزن های ذخیره هیدروژن برودتی نوین برای هواپیماهایی در آینده است که با هیدروژن مایع پرواز می کنند. چنین مخزنی هیدروژن را باید در دمای ۲۳۵- درجه سانتیگراد حفظ کند.
به گزارش تین نیوز ، طبق گزارشی که به تازگی منتشر شده این مخزن ها «قلب های سرد» نامیده می شوند و مرکز هواپیماهای هیدروژنی جدید ZEROe هستند.
در وبلاگ ایرباس درباره این فناوری آمده است: هیدروژن کلید ما برای عرضه هواپیمایی به بازار تا ۲۰۳۵ میلادی است که هیچ گونه گاز گلخانه ای منتشر نمی کند. اما برای این منظور باید گاز را در دمای ۲۳۵- درجه سانتیگراد ذخیره کرد. استفاده از این فناوری به معنای توسعه مخازن هیدروژن بسیار سرد با طراحی نوآورانه است. خوشبختانه ما در این زمینه تیم هایی با مهارت های متناسب در اختیار داریم.
ایرباس در ادامه این پست توضیح می دهد دو فناوری اصلی به هواپیما کمک می کند به طور مستقیم با سوخت هیدروژن پرواز کند که یکی از آنها فعال سازی موتور با احتراق هیدروژن از طریق موتورهای توربین گازی اصلاح شده است. روش دیگر استفاده از سلول های سوخت هیدروژن برای تولید برق است.
اما یک راه دیگر استفاده از روشی ترکیبی است که هر دو فناوری را با هم در می آمیزد.
در همین راستا ایرباس توضیح داده است: اما بدون در نظر گرفتن این گزینه ها فرایندی مداوم باید اجرا شود. هیدروژن باید بسیار سرد نگهداری و در درمای ۲۳۵- درجه سانتیگراد ذخیره شود. این دما باید در سراسر مدت پرواز به طور یکسان حفظ شود.
به همین دلیل تانک های ذخیره هیدروژن جدید هواپیما قطعاتی مهم به حساب می آیند. ایرباس برای ساخت این تانک ها ۱۵ ماه قبل مراکز «توسعه انتشار گاز گلخانه ای صفر»(ZEDC) را در نانت فرانسه وبرمن آلمان ایجاد کرد. مخازن ذخیره در نانت و جعبه های سرد که وظیفه تبدیل هیدروژن مایع به گاز را برعهده دارند در برمن تولید می شوند.
به گفته محققان مرحله بعد بررسی نمونه های اولیه با دقت بسیار بالا و یافتن اشکالات آنها است. محققان داده هایی از مدل های اولیه جمع آوری می کنند تا مخزن ذخیره ثانویه را بسازند که با هیدروژن پر می شود.
هدف اصلی تیم به حداکثر رساندن فضا، بهبود عملکرد و ساده سازی فرایند تولید است. حدود یک سال دیگر طول می کشد تا نمونه اولیه ثانویه ساخته و آزمایش شود. در نهایت نیز قرار است مخزن سوخت مذکور در ۲۰۲۶ تا ۲۰۲۸ میلادی در یک هواپیما A۳۸۰ نصب شود.
