◄ بایدها و نبایدهای آموزش خلبانی
نوسازی آموزش خلبانی از جمله دغدغههای صنعت حملونقل هوایی است. چراکه دارنده گواهینامه خلبانی نه تنها باید پرواز کند بلکه باید یک عملیات در سیستم حملونقل هوایی پیچیده و پویا را مدیریت کند؛ اما کارشناسان بر این باورند که بهرغم فناوریهای جدید، برنامههای آموزشی پویایی لازم در زمان حال را ندارند.
نوسازی آموزش خلبانی از جمله دغدغههای صنعت حملونقل هوایی است. چراکه دارنده گواهینامه خلبانی نه تنها باید پرواز کند بلکه باید یک عملیات در سیستم حملونقل هوایی پیچیده و پویا را مدیریت کند؛ اما کارشناسان بر این باورند که بهرغم فناوریهای جدید، برنامههای آموزشی پویایی لازم در زمان حال را ندارند.
به گزارش تین نیوز، کارشناسان پاسخ به این خلأ را در دو شاخص میبینند؛ اول دانستن آنچه باید انجام دهند و دوم تلاش برای سرمایهگذاریهایی که لازم است. کارشناسان برای برونرفت از وضعیت فعلی به وضعیت بهتر، پیشنهاد میکنند که غربالگری در انتخاب کاندیداهای خلبانی دقیقتر شود چرا که این نکته شاخص خوبی برای شروع است ولی راهحل دور زدن آن تأمین مالی آموزش خلبانی است!
بیشک میدانید که بسیاری از شرکتهای هواپیمایی دنیا دیگر به آموزش مستقیم نمیپردازند و این فرایند مهم را به مدارس خلبانی واگذار کردهاند؛ بنابراین مدارس خلبانی به واحدهای تجاری تغییر ماهیت داده و در غربالگری کمتر مداخله میکنند. این نکته سبب شده تا برخی شرکتهای هواپیمایی به بازپسگیری مشارکت خود در روند آموزش فکر کنند.
برای نمونه هواپیمایی یونایتد در ماه فوریه اعلام کرد که یک آکادمی خلبانی خریداری کرده اما بسیاری از خطوط هوایی بزرگ اروپا هنوز تمایلی به ورود در این حوزه ندارند و همچون گذشته با مدارس پرواز همکاری میکنند.
کارشناسان اعتقاد دارند که این روند سبب خواهد شد تا خطوط هوایی بیشتری در انتخاب و آموزش خلبانان خود درگیر شوند.
شاخص بعدی در آموزش نوین، افزایش مهارتهای ابتدایی و غیر ماشینی است. بد نیست بدانید که یکی از شرکتهای هواپیمایی بزرگ اروپا 4 هفته آموزش گلایدر برای دانشجویان خود دارد تا از این فرصت مباحثی نظیر هواشناسی، آیرودینامیک و اصول پرواز پایه آموزش ببینند. شاخص بعدی موردتوجه، ارتقای مهارتهای تصمیمگیری و مدیریت است.
خلبانهای جوان پس از آغاز کار، با فشار زیادی از بینظمیهای پیشبینی نشده، تأخیرها و فشارهای اداری روبرو میشوند که آمادگی مواجه با آن را ندارند.