◄آرمانی بدون کیفیت
وبلاگ تین‌نیوز،آرمان بیات| در حمل و نقل هوایی بین‌المللی شعاری مرسوم است که گویند:
مصداق آن را در ارتباط هواپیمایی ترکیش و فرودگاه آتاتورک، هواپیمایی امارات و فرودگاه بین المللی دبی، هواپیمایی قطر و فرودگاه بین المللی حمد و ... می‌توان یافت.
در واقع شرکت‌های هواپیمایی کلاسیک، ملی و بزرگ، همواره یک فرودگاه را به عنوان مکمل راهبرد خود و در اصل به عنوان هاب اصلی فعالیت‌ها انتخاب می‌کنند و در استراتژی کلان، آنها تاثیرگذارند.
حال سوالی جدی مطرح است که آیا هواپیمایی ملی ما و فرودگاه بین‌المللی حضرت امام (ره)، راهبردی در جهت اقدامی مشترک تبیین کرده‌اند؟
آیا یک نشست مشترک برگزار کرده‌اند که حداقل فرودگاه حضرت امام (ره) بگوید مسیر من این است و هواپیمایی ملی کشور هم بگوید ، استراتژی من آن؟
یکی بگوید زیرساخت من اینگونه است و آن یکی بگوید مدل سیستم تجاری و ناوگان من آن؟
بنابراین اگر روزی این دو مجموعه عظیم ملی ، دور یک میز بنشینند و از اهداف راهبردی خود بگویند و حرکتی هماهنگ و منسجم داشته باشند ، به معنای نسبتا واقعی، می توان دریافت که حمل و نقل هوایی ما به درک جدی مبتنی بر اصول "توسعه" رسیده است.ان شاالله اراده آن هم خواهد رسید.
پس نتیجه می‌گیریم رویای ناوگان هوایی چند صد فروندی که بسیار زیبا و نقطه عطف اقتصاد غیر نفتی کشور است، بدون در نظر گرفتن پیش نیازهای زیربنایی فرودگاهی به عنوان یک هاب منطقه‌ای، آرمانی بدون کیفیت و تو خالی است و ممکن است که آینده کشور را با بحرانی جدی در تعهدات مالی، مواجه سازد.
برخی منتقدین خرید هواپیما، از این نظر صادقانه ذوق زده نشده و از آن به عنوان ابزاری جهت تخریب حزبی و سیاسی بهره نبرند، چرا که بنده موافق نوسازی ناوگان هوایی مملکت بوده و آن را لازمه توسعه اقتصادی پایدار، می دانم. گرچه همواره در تحقق این هدف عالی، شروطی لازم است.
