کره‌شمالی، روستایی با بمب اتمی
بر این گمانم تا کسی به کره شمالی سفر نکند دیکتاتوری در این کشور را نمی فهمد. این که می گویند دیکتاتورها بیش از آنکه مخلوق خود باشند دست پرورده مردم آن سرزمین اند درست است.
در برخی از خبرها آمده بود رهبر کره شمالی مرد ولی بعدا معلوم شد هنوز زنده است اما در شرایط خطرناکی است. من بر این گمانم تا کسی به کره شمالی سفر نکند دیکتاتوری در این کشور را نمی فهمد. این که می گویند دیکتاتورها بیش از آنکه مخلوق خود باشند دست پرورده مردم آن سرزمین اند درست است. در عصر اصلاحات تازه به مسئولیت خبر گزاری جمهوری اسلامی منصوب شده بودم که معاونت آسیا و اقیانوسیه وزارت امور خارجه از من خواست سفری رسمی به کره شمالی داشته باشم، ولی من مایل نبودم معاون مربوطه وزارت امور خارجه جناب امین زاده اصرار کردند که چون هیچ مقام دولتی دعوت رسمی کره شمالی را نمی پذیرد شما سفری انجام بده و دعوت آنها را قبول کن. به هر ترتیب به همراه هیئتی از خبرگزاری و روز نامه ایران به پیونگ یانگ سفر کردم.
در فرودگاه پس از استقبال، از همه اعضای هیئت به جز من خواسته شد تلفن های همراه خود را تحویل دهند و به هنگام ترک فرودگاه در برگشت تحویل بگیرند. جالب بود تنها تلفن ماهواره ای در اختیار من بود که آن هم در کره شمالی به علت در دسترس نبودن فن آوری های جدید فقط وبال گردنم بود و به هیچ کاری نمی آمد. تازه فهمیدم که درست گفته اند که در سرزمین‌های استبدادی تکنولوژی آزاد نیست و دولت ممیزی آن. را بر عهده دارد شدیدا.
ما را به هتلی ۷۰ (هفتاد) طبقه بردند، ما بودیم و سه یا چهار هیئت و چند نفر چینی. در لابی هتل غم‌های عالم به سراغت می آمد. اتاق‌ها که بماند. نه اینترنتی بود و نه سرگرمی دیگری جز تلویزیون رسمی حکومتی. چپ و راست می رفتی همه تلویزیون و هتل و شهر پر بود از عکس رهبر کشور . در آنجا از فناوری خبری نبود اما آدم ها همه ربات بودند. مثلا پلیس راهورشان که اکثرا زن بودند سر چهار راه ها برای کنترل و تنظیم مسیرها زمان معینی را به هرخیابان اختصاص می دادند با حرکت کامل نمایش دست، حتی اگر خودرویی هم نبود. راهنمای کره ای دقیقا این را بازگو می کرد.
آن ایام (کمتر از ۲۰ سال قبل) تمام ارتباط کره شمالی با جهان فقط یک قطار و دو پرواز هفتگی به پکن بود و برعکس. این کشور پرت و دور از همه دنیا که «روستای اتمی» زیبنده نامش است مردمی شبه مردگان متحرکی را پرورش داده. فقیر خانه ای است سوت وکور که درآن نه دانش واژه معناداری است ونه جهان لفظ قابل فهمی. موزه نظامی حاصل از جنگ دو کره و خانه قدیمی رهبر فقیدش فقط ارزش دیدن دارد. نه می توان یک مرکز فرهنگی پویایی را دید و نه در شهر پرسه زد و با مردم گپ.
آنچه برای من خیلی زیبا نمود بازدید از مرز دو کره بود. دو جهان کاملاً متفاوت در دو طرف یکی با مرزداران شیک پوش خوش تیپ رزمی کارلپ سرخ و دیگری پالتوپوش های شبه قزاق با رخسار زرد فقر، تفاوت تفنگ‌ها و ساختمان‌ها هم معنادار. یاد حکایتی افتادم: «روزی در تابستان۶۷ و پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران، مدیران بین الملل وزارت فرهنگ و ارشاد در دفتر معاون وقت اموربین الملل (آقای م تاجزاده) نشسته بودیم و صحبت پایان جنگ و همراهی سه دولت سوریه، لیبی و الجزایر با ایران بود. بحث کشید به وابستگی این سه دولت به ابرقدرت شرق یا شوروی. مرحوم کیومرث صابری یا همان گل آقا نکته ظریفی گفت مبنی بر این که اگر قرار است کشوری وابسته به یکی از 2 ابرقدرت باشد عقلانی است که امریکا را انتخاب کند». من آن روز در مرز دو کره با تمام وجود دریافتم انتخاب مستعمرگی و اطاعت محض از شوروی عین حماقت است.
* این یادداشت در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است
کره شمالی استقلال ، عزت و غرور را به عنوان مهمترین دارایی اش دارد که امثال شما چنین کلماتی را ابدا نمی فهمید و چیزی که به چشمتان می بینید مثل ساختمان ها و لباس ها به نظرتون زیبندس و هیچ قدرت زورگویی پابرجا نمانده آمریکا هم قطعا به فروپاشی خواهد رسید دست آمریکا از پشت کره جنوبی برداشته شود و کره شمالی آزاد ، آن روز با دیدن حقایقی ، کمی می توانید مطلب را واضح تر ببینید .
برو همون جا ور دل کیم جونگ اون زندگی کن
شما هم بهتره آویزان ترامپ باشی و بعد از تاریخ و فرهنگ غنی مملکتت هم صحبت کنی ! متاسفانه بعضی سست عنصر و ظاهربین هستند و شدیدا دنبال جایی برای وابسته شدن ، به شما نمی شود ایراد گرفت دوست عزیز ، آویزان شدن در وجود شما نهادینه شده استقلال و غرور را نمی فهمید انتظاری هم ازتون نمی ره بالاخره هر کس سطحی داره .
استقلال و غرور را دارم هر روز در ترافيك و دريده شدن هموطنان به دست رانندگان پرغرور!!! اين مرز و بوم مي بينم. استقلال و غرور رو در آشغال هايي كه عزيزان عزتمند و غروردار!!! در طبيعت رها مي كنند مي بينم. در مملكتي كه امثال شماها چپاولش كرديد مي بينم. استقلال و غرور رو در دزدي و فساد و ... كه اين روزها مي تونيد چشماتونو بازكنيد و ببينيد مي شه تجزيه تحليل كرد
اولا ابتدا خود رعایت کنید و شعار ندهید اول ببینید خودتان درست رانندگی می کنید به هنجارها و فرهنگ ها احترام می گذارید دوما قبله آرزوهای شما یعنی آمریکا نه دزدی دارد نه فساد و اصلا عالی در عالی است ! بهتره بازهم به غرب و آمریکا التماس کنید تلاش کنید 10 جای مهم دیگر مملکت هم تعطیل شود شاید آمریکاجان چشمکی برایتان زد ! درد شما از نمونه هایی مثل کره شمالی درد آن ملت نیست دقیقا همینه که چرا این کشور به زیر پرچم آمریکا نمی رود هسته ایی و ... اش را تعطیل نمی کند تا ساختمان هایش قشنگ شود و مردمش لباس های زیبا بپوشند ! دوست عزیز قرار نیست همه ملت ها مثل شما سست عنصر و وابسته و ضعیف باشند تا در کوتاه مدت به جایی برسند و دکور شیکی بهم بزنند قرار نیست همه مثل شما نوک بینی را ببینند شما عشق این را دارید که مملکت تان با چند هزار سال تمدن با این همه ظرفیت و پتانسیل زیر پرچم کشوری 400 ساله برود که بر خون و هزار کثافت کاری بناشده شما سر شدین و غرورتونو از دست دادین مردم ایران مغرورن ما که امارات نیستیم که زیرپرچم برویم این مملکت صدها پتانسیل و امکان ویژه دارد مشکلات هم دارد مثل هر کشور دیگری که کم کم حل خواهد شد اگر سست عنصرهای سر شده غرب زده مثل شما اجازه بدن . کره شمالی سر ایستادن مقابل آمریکا کلی مشکل داره اما این آمریکا باقی نخواهد ماند و تاریخ از فرهنگ مقاومت چنین مردمانی خواهد نوشت من مطمئنم شما این مطالب را نمی فهمید عشق دکور قشنگ و نتایج کوتاه مدت هستید و این نشان می ده ابدا عمق فکری ندارید ، بجای گدایی از غرب و غرغر کردن به سهم خودتان تلاش کنید وضعیت بهتر شود در خود آمریکا مسائلی حتی در حد 1 قرن طول کشید تا اصلاح شود مشکلات کشور ما هم کم و کمتر خواهد شد چنانکه مبارزه با فساد خیلی جدی تر شده و همگان به وضوح می بینند یکسری هم عادت به غر زدن دارند مثل شما .