اهمیت مسئله تصدی‌گری در قطارهای حومه‌ای
تین نیوز | قطار حومه‌ای یکی از اصلی‌ترین شیوه‌های حمل‌ونقل بین‌شهری و راهکاری موثر برای کاهش بار ترافیکی جاده‌ها است. حمل‌ونقل ریلی (مترو و قطارهای حومه‌ای) یکی از بهترین گزینه‌ها برای انتخاب شهرهای اقماری و حومه شهر برای هر کلانشهری محسوب می‌شود.
در این میان مسئله‌ای مهم که باید مورد توجه بسیار قرار گیرد، این است که تولی‌گری و تصدی‌گری قطارهای حومه‌ای، به‌وسیله شرکت راه‌آهن انجام شود یا شرکت مترو. در کنار این مسئله، باید اقدامات اجرایی لازم در این زمینه، با همکاری این ۲ شرکت و متناسب با ظرفیت مسافری حومه‌ای، به‌طور بهینه انجام شود. این بدان معنا است که اگر جابه‌جایی مسافران در یک مسیر را می‌توان با مترو انجام داد، این بار به راه‌آهن منتقل نشود و برعکس. در واقع طراحی مسیرها در راه‌اندازی قطارهای حومه‌ای بسیار مهم است.
نکته مهم دیگر در زمینه قطارهای حومه‌ای، بحث تصدی‌گری آنهاست. به نظر می‌رسد، سپردن تولی‌گری و تصدی‌گری قطارهای حومه‌ای به شهرداری‌ها مناسب باشد. در این زمینه باید به دور از حساسیت‌های سازمانی، تصمیم‌گیری درست انجام شود، زیرا انتخاب متولی بسیار مهم بوده و در درازمدت تاثیر مهمی در بازدهی این قطارها خواهد گذاشت. از آنجا که درحال‌حاضر مترو بین شهرها و حومه گسترش یافته است، به نظر می‌رسد بهترین گزینه پیشنهادی برای تصدی‌گری قطارهای حومه‌ای را بتوان مدیریت مترو دانست. همچنین اگر قرار است شهرداری‌ها نیازهای عمومی شهر از جمله
حمل‌ونقل عمومی را فراهم کنند، به طور طبیعی باید قطارهای حومه‌ای، زیرمجموعه شرکت مترو قرار بگیرند، زیرا وظیفه تامین رفت و آمد شهری مردم را به عهده دارند.
در همه دنیا قطارهای حومه‌ای در صورت در اختیار داشتن تسهیلات مناسب، نقش مهمی در حمل‌ونقل عمومی ایفا می‌کنند. بر اساس سرشماری سال ۹۰، جمعیت تهران بیش از ۸میلیون و ۲۰۰ هزار نفر است که به گفته مسئولان این جمعیت در روز به حدود ۱۲میلیون نفر می‌رسد. یعنی حدود ۴میلیون نفر روزانه از اطراف شهر، وارد تهران می‌شوند. در این میان، حمل‌ونقل ریلی و مترو می‌تواند در حمل‌ونقل مردم موثر بوده و موجب شود در کنار حفظ سلامت محیط‌زیست و سلامت شهر، چرخه اقتصاد شهرها نیز بچرخد.
* دبیر انجمن مهندسی حمل‌ونقل ریلی
به لینک ذیا توجه کنید http: / / www. tinn. ir / vdcgtw۹n. ak۹nz۴prra. html
بنظر بنده درمرحله راه اندازی قطارهای حومه ای جداسازی آن از راه آهن موجب پایین آوردن بهره وری آن خواهد شد. این جداسازی می تواند با ورود مترو انجام شود یا با ورود یک بخش خصوصی دیگر. هدف خصوصی سازی اقزایش بهره وری است و نقض غرض بمصلحت نیست. ممکن است بتوان الگوی نهاد تنظیم بازار را در این رابطه پیاده کرد و با استفاده از آن بخش خصوصی را وارد نمود.