در سوگ قانعیراد؛ دانشی مردی که درد ایران داشت
درگذشت او را به خانواده سرافراز وی و جامعهی علمی کشور، همکاران عزیز در دانشگاه تهران و تمام کسانی که درد ایران دارند تسلیت میگویم و از درگاه باری برای او آرزوی رحمت و غفران و برای بازماندگان درخواست صبر و شکیبایی دارم.
![در سوگ قانعیراد؛ دانشی مردی که درد ایران داشت](https://cdn.tinn.ir/thumbnail/yfYs9wqfRTlc/U7Ccvlt33jn-OqlMlImgutVLjEcw-jhlF2WJsSK4fMDDVSZN8IEX4Zd7jkGxwBqLJ5jM-fGYwhs1w24HZ1koLJwMhYHKgBMX/%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3+%D8%A2%D8%AE%D9%88%D9%86%D8%AF%DB%8C.jpg)
عباس آخوندی: افسوس که دانشی مردی را از کف دادیم که درد ایران داشت و برای سرافرازی آن آرزوها و رؤیاهای خوب در سر میپروراند. جامعهشناسی که هیچگاه حوزه عمومی را از یاد نبرد و برای گسترش صلح اجتماعی و امید به بهبود تلاش کرد.
مردی آزاده که ضمن در دست داشتن تیغ نقد هرگز به مرز کینهجویی نزدیک نشد و هیچگاه گفتوگو را کنار نگذاشت. جامعهشناسی که تحولهای جامعهی خود و مناسبتهای شبکههای اجتماعی را خوب میدید و میفهمید و دریافت خود را بیدریغ در سطح رسانه، جامعه علمی و سیاستورزان و سیاستگذاران انتقال میداد. دانشمندی که گفتگوهای خود را به جامعهی نخبگی محدود نکرد و با مردم سخن میگفت. او آزادی و عدالت را میستود و به نقش جامعهی مدنی در پاسداشت این دو ارزش بنیادین واقف بود و خود نیز به عنوان یک کنشگر فعال در جامعه ایفای نقش میکرد.
درگذشت او را به خانواده سرافراز وی و جامعهی علمی کشور، همکاران عزیز در دانشگاه تهران و تمام کسانی که درد ایران دارند تسلیت میگویم و از درگاه باری برای او آرزوی رحمت و غفران و برای بازماندگان درخواست صبر و شکیبایی دارم.
خدا رحمتش کند