◄ چنگال هیولای مرگ آفرین جاده ها تیزتر شده است
آمارهایی که از تلفات تصادف ها منتشر شده حکایت از افزایش تاسف بار مرگ و میر تصادفات محورهای مواصلاتی برون شهری و درون شهری در سال 1401 دارد.
با وجود تکرار وعده های مسئولان و متولیان ایمنی ترددهای جاده های برون شهری و درون شهری مبنی بر اجرای برنامه های گسترده و اقدامات موثر در جهت کاهش تصادفات و تلفات ، آمارهایی که به تازگی از تلفات تصادف ها منتشر شده حکایت از افزایش تاسف بار مرگ و میر تصادفات محورهای مواصلاتی برون شهری و درون شهری در سال 1401 دارد. این آمارها به ما گوشزد می کند چنگال هیولای مرگ آفرین جاده ها و خیابان های کشور تیزتر شده است.
به زبان آمار و ارقام، تصادف ها و حوادث به وقوع پیوسته در جاده ها و خیابان های کشور در سال گذشته 16 درصد بیشتر از سال 1400 قربانی گرفته اند.
جزئیات این آمارها به ما می گوید ۱۹ هزار و ۴۹۰ نفر از هموطنان ما سال 1401 را به پایان نرسانده اند و بی توجهی رانندگان به مقررات راهنمایی و رانندگی، ضعف فرهنگسازی و آموزش رانندگان، نظارت ناکارآمد پلیس راهور، ناایمن بودن و غیر استاندارد بودن برخی جاده ها و خیابان ها، کمبود علائم و تجهیزات ایمنی و ترافیک و ... در کنار خودروهای بی کیفیت ، همچنان عزیزان ما را در جاده ها و خیابان ها به کام مرگ می کشانند.
پلیس راهور در میان متولیان کاهش تصادفات و تلفات، بیشترین نقش را ایفا می کند به گونه ای که اگر این نهاد نظارت های خود بر ترددها را افزایش دهد بسیاری از تصادفات و تلفات کنونی را شاهد نخواهیم بود. پلیس راهور باید دست از کارهای غیرمرتبط با این نیرو بردارد و روش های سنتی و ناکارآمدی که ظرفیت کاهش تخلفات و تصادفات را ندارند را نیز کنار بگذارد. افزایش جرایم تخلفات حادثه ساز رانندگی می تواند تا حدی کارساز باشد اما به کارگیری روش های نوین و هوشمند رصد و کنترل رفتارهای ترافیکی رانندگان در جاده ها و خیابان ها باید اولویت اصلی این نهاد باشد. بحث آموزش و فرهنگ سازی برای رانندگان نیز در پلیس راهور باید متحول شود چرا که آمار تلفات به ما می گوید هر آنچه تاکنون انجام شده و می شود چندان مثمرثمر نبوده است.
از وزیر راه و شهرسازی و مجموعه های تابعه این وزارتخانه نیز انتظار می رود نسبت به افزایش تلفات جاده ای بی اعتنا نباشند و این سیاهی را در کارنامه عملکرد خود برنتابند. کاستن از هزینه های غیر منطقی و غیر بهره ور و هزینه کردن این سرمایه ها در اصلاح محورهای حادثه ساز و گلوگاه های مرگ آفرین جاده ای کشور در کوتاه ترین زمان، کمترین توقع کارشناسان و مردم از وزیر راه و شهرسازی و زیرمجموعه های مرتبط این وزارتخانه است.
شهرداری ها هم دست از نمایش بهترین بودن مدیریت خود بر شهر و برجسته کردن طیف سیاسی حامی خود در خدمتگذاری و سازندگی بردارند و به جای جنجال بر سر انتقال وظایف ترافیکی یک شرکت به مجموعه ای دیگر، تمهیدی واقعی و نه نمایشی و آماری برای کاهش تلفات تصادفات شهری بیندیشند و جان های عزیزی که به چنگال هیولای مرگ آفرین تصادفات گرفتار می شوند را نجات دهند.
انتهای پیام