بزرگترین ضعف کشور نبود فرهنگ دریایی است
تین نیوز | نبود فرهنگ دریایی به شکلی است که حتی دانش آموزان نیز فرهنگ آشنایی با دریا را ندارند و در کتب درسی آنان مطالبی پیرامون دریا یافت نمی شود.
تیمسار امیر دریا دار پیمان جعفری طهرانی رئیس سازمان صنایع دریایی وزارت دفاع طی سخنانی در نشست تخصصی نقش صنایع دریایی در توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور گفت: در ابتدا باید نقش دریا در توسعه تدوین شود زمانیکه نقش دریا در توسعه تدوین شد مولفه های زیر مجموعه دریا آشکار می شود که یکی از این مولفه ها می تواند صنایع دریایی باشد.
وی در ادامه گفت: نمونه بارز توسعه که محور آنها از دریا آغاز شده را می توان در کشورهای حاشیه خلیج فارس دید که همانند این سواحل در کشور ما هم وجود دارد.
امیر دریا دار جفعری طهرانی با بیان اینکه بزرگترین شهرها در سواحل قرار دارند افزود: 90 درصد حمل و نقل از طریق دریا انجام می شود و منابعی که در دریا است بسیار غنی است و قابل مقایسه با منابع حاضر در خشکی نیست.
وی گفت: کشورهایی که در حاشیه دریا قرار دارند به گونه ای همسایه یکدیگر هستند و تنها محدود به مرزهای خشکی نیست بلکه کشورها هر چند بسیار دور باشند اما می توانند به گونه ای همسایه یکدیگر محسوب شوند.
وی بزرگترین ضعف کشور در بخش دریا را نداشتن فرهنگ دریایی عنوان کرد و گفت: نبود این فرهنگ به شکلی است که حتی دانش آموزان نیز فرهنگ آشنایی با دریا را ندارند زیرا در کتب درسی آنان مطالبی پیرامون دریا یافت نمی شود.
وی به بحث خانواده در دریا اشاره کرد و اظهارداشت : فرهنگ دریا و حتی شرایطی تحصیلی در حوزه دریایی کشور در خانواده ها نهادینه نشده است و حتی اگر فرزندی به سمت تحصیل و اشتغال دریایی تمایل داشته باشد، خانواده ها مانع جذب فرزندانشان به سمت دریا می شوند.
جعفری طهرانی با اشاره به دیده نشدن جاذبه گردشگری دریا در کشورمان، تصریح کرد: یکی از محاسن دریا، استفاده از جاذبه های گردشگری دریایی است که این موضوع در کشورمان همواره مورد بی مهری قرار می گیرد و فقط به بخش گردشگری در ساحل توجه می شود در شمال کشور به خاطر وجود مناظر طبیعی سرسبز اکثرا از جاذبه های خود دریا غافل هستیم ولی در جنوب کشور کمی نسبت به شهرهای شمالی وضعیت گردشگری دریا، بهتر است.
رئیس سازمان صنایع دریایی وزارت دفاع در پایان گفت: در سال 88 و به فرمان مقام معظم رهبری که نیروی دریایی به عنوان یک نیروی راهبردی نامیده شد، برنامه ریزی ها به صورتی تعیین شد که تنها فعالیت ارتش بُعد نظامی گری را ندارد و در بخش زیربنای زیرساخت اجتماعی و فرهنگی مردم در مناطق دریایی کشور نیز باید ورود داشته باشد.
