◄ امنیت و روابط سیاسی کشورها؛ دو عامل فعال بودن مسیرهای ترانزیتی

شرایط امنیتی و روابط سیاسی بین کشورهای هر مسیر ترانزیتی، موضوع مهمی است که در امکان فعالیت مسیر  ترانزیتی یا اعتماد به آن مسیر موثر است.

به گزارش تین نیوز، یک کارشناس حمل و نقل با بیان این مطلب در مورد حاشیه هایی که به تازگی در مورد دور زدن مسیرهای ترانزیتی ایران از سوی چین مطرح شده است، گفت: مسیرهای متعددی برای حمل زمینی از چین به اروپا می توان تعریف کرد که برخی بالفعل هستند نظیر مسیر چین قزاقستان روسیه و برخی بالقوه مثل مسیرهای مشخص شده در نقشه زیر.

مرتضی ناصریان در باشگاه متخصصان تین نیوز، افزود:  برخی از این مسیرها نیز تمام ریلی هستند مثل مسیر چین قزاقستان روسیه و برخی ترکیبی ریلی دریایی یا ترکیبی ریلی جاده ای.

وی عنوان کرد: در حوزه حمل و نقل معمولا به موضوعات کیفیت فنی مسیر و تعرفه و کیفیت حمل و زمان حمل توجه می شود ولی معیارهای دیگری هم در رونق مسیرهای بین المللی مؤثر هستند. مثلا برخی مسیرها تعداد مرز کمتری دارند و برخی بیشتر.

این کارشناس ادامه داد: وضعیت امنیت و روابط سیاسی بین کشورهای هر مسیر موضوع مهمی است که در امکان فعالیت مسیر یا اعتماد به آن مسیر موثر است.

ناصریان گفت: برخی مسیرها تاکنون کمتر مطرح شده اند مثلا چین پاکستان ایران ترکیه یا چین قزاقستان دریای خزر ایران ترکیه، این 2 مسیر اخیر به علت تعداد کم کشورهای مسیر و روابط مناسب بین کشورها قابلیت رشد مطلوبی دارند.

او افزود: چین ابرقدرتی اقتصادی با روند رشد قابل توجه است که قادر به سرمایه گذاری و شکل دادن به کریدورهای متعدد برای انعطاف پذیری حمل ونقل موردنیاز خود می باشد هم اقتصاد بزرگ چین صرفا روی یک کریدور سوار نمی شود و هم چین کشور وسیعی است که برای هر منطقه آن ممکن است مسیر دیگری مناسبتر باشد.

به گزارش تین نیوز، وی با تاکید بر این که ایران هم می تواند در برخی از این کریدورها نقش داشته باشد، اظهار کرد: به نظرم ایران علاوه بر 2 مسیر مذکور باید مسیر افغانستان به چین را در شرایط کنونی به صورت ترکیبی ریلی جاده ای فعال کند زیرا ریل از چین تا مرزهای افغانستان (شیرخان بندر تاجیکستان و حیرتان ازبکستان) وجود دارد و طرح های بهبود مسیر ریلی هم در آسیای میانه در دست اجراست.

ناصریان عنوان کرد: اروپایی ها اشتباه بزرگی کردند که رونق دادن به کریدورهای زمینی چین اروپا در چارچوب «یک کمربند یک راه» را فقط از منظر افزایش حوزه نفوذ اقتصادی چین تفسیر کرده و مقابل آن موضع گیری منفی و مقاومت نموده اند در حالی که این توسعه می تواند مبتنی بر رابطه برد-برد برای کشورهای مبدا-مسیر-مقصد دیده شود و امنیت اقتصادی اروپا را هم افزایش دهد.