◄ توجه به حمل و نقل در برنامه های نامزدهای ریاست جمهوری؛ فقط یک بار آن هم غلط

در حالی که در 2 مناظره اخیر نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، فقط یک بار یکی از نامزدها به موضوع حمل و نقل توجه کرد و گفت: توسعه ریلی کریدور شمال-جنوب درآمد ۳۰ میلیارد دلاری برای کشور به دنبال دارد، کارشناسان حمل و نقل از نادرست بودن این آمار و آن هم با اختلاف فاحش در اعداد و ارقام خبر می دهند.

به گزارش تین نیوز، در این زمینه برخی کارشناسان معتقدند اگر کل ظرفیت شمال- جنوب فعلی (۶میلیون  تن) را تماما به ترانزیت اختصاص دهیم  یا به عبارتی کل بار روسیه از ایران بگذرد(حداکثر کل بار ترانزیت ریلی ایران ۱/۵ میلیون تن بوده است و الان زیر ۰/۵ میلیون تن است)و همه در آمد را سود فرض کنیم (هزینه نگهداری و لوکوموتیو را صفر فرض کنیم) به یک صد میلیون دلار می رسیم.

 محمد اسماعیل علیخانی نماینده اسبق ایران در کمیته حمل‌ و نقل اسکاپ در جمع متخصصان تین نیوز نوشت: خلق در آمد حتی چند میلیارد دلاری از ترانزیت یک امر غیر قابل تحقق است. این اشتباه ظاهرا از یک سند مانند مطالعات قبلی نشاءت گرفته و مثلا درآمد حاصل از هر تن بار ترانزیت  عبوری از قلمرو کشور را : ۲۰۰ یا ۳۰۰ دلار برآورد نموده اند.

وی افزود: در این برآورد قطعا یک صفر اضافی اشتباهی تایپ شده است که چند سال است برخی این رقم را مستمسک قرار داده اند. ودر مورد راههای افزایش این درآمد رویایی قلم فرسائی هم فرموده اند وعده ای از بزرگان را هم به اشتباه انداخته اند. و این اغراق  به برخی سند های بالا دستی هم  رسوخ کرده است.

بیشتر بخوانید:

• روی ترانزیت نمی‌توان و نباید حساب باز کرد

• رویای درآمد ترانزیت کریدور ایران چقدر واقعی است؟

• کسب درآمد چند میلیارد دلاری از ترانزیت زمینی محال است

• درآمد چند میلیارد دلاری ترانزیت چگونه ممکن است؟

به گزارش تین نیوز، نماینده اسبق وزارت راه در کمیته صدور خدمات فنی و مهندسی مستقر در وزارت اقتصاد عنوان کرد: نرخ یا تعرفه بین المللی حمل و نقل بار ریلی بین ۱.۲ تا1.5 سنت یورو و چنانچه یک تن بار از قلمرو کشور با بعد سفر ۲۰۰۰ کیلومتر عبور کند، کرایه وصولی حد اکثر ۳۰ دلار در هرتن خواهد بود ، نه ۲۰۰ الی ۳۰۰ دلار که میزان سود آن خدا کند ۲۰ در صد باشد ( سود 6 دلار برای عبور یک تن بار ترانزیت در  از قلمرو کشور)

او تاکید کرد: چند سال است عده ای سعی در ابهام زدایی دارند ولی مدعیان پنبه در گوش خود گذارده و علاقه ای به رفع ابهام ندارند. بسیاری کشورهای جهان از صنعت توریسم در آمدهای حتی بیش از درآمد نفت ما دارند، ولی از ترانزیت خلق چنین درآمدهایی غیر ممکن و البته ترانزیت- مخصوصا جاده ای- زیان ها  و مشکلات فراوان دارد.

وی با بیان این که البته اگر برای صادرات مواد و فرآورده های ملی  و یا واردات  کالاهای مورد نیار کشور راه و راه آهن بسازیم موجب افتخار است _کاری که چین در زمین ، هوا ودریای پیرامون خود می کند-، اظهار کرد:  ظاهرا یک نفر که  ندانسته در موضوع ترانزیت زمینی دچار اشتباه و توهم است در مرکز پژوهش های مجلس به یکی از نامزدهای ریاست جمهوری اطلاعات هزار برابر نادرست داده و او هم که فکر می کند دولت های گذشته در جذب این درآمد و گنج باد آورده غفلت ورزیده اند، به عنوان برگ برنده انتخاباتی آن را بیان فرموده اند!!

این کارشناس حمل و نقل خاطرنشان کرد:  بین اشتباه با غلط در آزمون های مهندسی تفاوت بسیار است. اگر مسئله ای جوابش ۱۰۰باشد و مهندس بگوید ۱۰۵ اشتباه کرده و نمره او صفر است. اما اگر بگوید  ۱۰۰۰ این اشتباه نیست بلکه وزیر، وزارتخانه، زیر بخش، بخش و مملکت را سر کارگذاشته است.

علیخانی با تاکید بر این که امر ترانزیت زمینی سرابی است که چند سالی است نادانسته کشور را به سخره گرفته و برای رهایی از آن باید دلسوزانه همت کرد، تاکید کرد:  ایجاد زیر بناهای حمل ونقل برای نیازهای داخلی و جابجایی تولیدات و... ملی امری واجب، بلکه مقدس است. اما  توجیه توسعه زیر بناها با هزینه نجومی برای عبور تولیدات کشورهای دیگر- ولو دوست- از منابع ملی همیشه کار موجهی نیست مگر آنکه هزینه ایجاد ویاتوسعه زیر بناهارامتقاضی بدهد. زیرا زیان های ترانزیت به خصوص جاده ای در مقابل درآمدهای آن محل سوال جدی است.

به گزارش تین نیوز، وی عنوان کرد: خلق در آمد میلیاردی از حمل ونقل ترانزیت زمینی در حجم صد میلیون تن توسط هر مرجعی تهیه شده باشد،  محل تردید جدی است. در آمد ۲۰۰ دلار برای جابجایی هرتن بارترانزیت جاده ای توسط هر مرجع یا دستگاهی ارائه  شده باشد محل تامل است. برای ارزیابی: تریلی را در نظر بگیرید که ۲۴ تن فرآورده های فولادی را از قلمرو کشور ما و در بعد متوسط 2000 کیلومتر می برد. اگر بهای متوسط تولیدات فولادی را ۸۰ سنت در کیلوگرم فرض کنیم ارزش کالای جابجا شده

۲۴۰۰۰ ×۰/۸ = ۱۹۲۰۰ دلار خواهد بود. اگر هزینه جا بجایی هر تن بار 200 دلار باشد کرایه ۲۴ تن برابر

۲۴ × ۲۰۰ = ۴۸۰۰ دلار. که برابر ۲۵ درصد کالای بهای حمل شده است. اگر این بار 2000 کیلومتر دیگر طی کند نصف بهای جهانی کالا بابت حمل و نقل هزینه شده است اگر این جابجایی به ۴۰۰۰ کیلومتر برسد و کالا از قلمرو یک کشور دیگر عبور کند ۵۰ درصد بهای جهانی آن صرف حمل و نقل شده است.

این کارشناس گفت: از طرفی با قیمت های فصل بیستم فهرست بهای پایه راه و باند، کرایه این جابجایی از قرار هر تن کیلومتر حدود 320 تومان برای ۲۰۰۰ کیلومتر داخل کشور برابر :

۲۴ تن × ۲۰۰۰ کیلومتر × ۳۰۰۰ ریال درهرتن کیلومتر =۱۴۴،۰۰۰،۰۰۰ ریال

با فرض ۳۰ دصد بالا سری و ده درصد اضافه

۱۴۴،۰۰۰،۰۰۰×۱،۳×۱،۱ =۲۰۵،۹۲۰،۰۰۰ ریال

بافرض هر دلار حدود۲۳۰،۰۰۰  ریال این جابجایی

۲۰۵،۹۲۰،۰۰۰ ÷۲۳۰،۰۰۰=۸۹۵،۳۱ دلار برای جابجایی ۲۴ تن کالا که کرایه جابجایی هرتن بار در عبور از قلمروی کشور با بعد ۲۰۰۰ کیلومتر حدود 37  دلار و با ملاحظه هزینه های بار گیری و ...... این رقم به زحمت به ۴۰ دلار در هرتن بار می رسد. البته بهای حمل ونقل طولانی ارزان تر است.

وی افزود: براین اساس کرایه ترانزیت جاده ای ۲۰۰ دلار درهرتن با نرخ های حمل و نقل داخلی هم همخوانی ندارد. بلکه  شاید با کرایه بار کم داخل و یاحومه شهری بتواند قیاس شود. کار  تنظیم صورت حساب حمل و نقل از چهار عمل اصلی خارج نیست. ۲۰۰ دلار از کجا آمده؟ نمی دانیم! در خاتمه نرخ ۱.۲  تا ۱.۴  سنت یورو برای جابجایی درهر تن بار ریلی جامد و مایع در یک کیلومتر نرخ کشور های اروپایی است که در راه آهن ماهم اعمال می شود.