◄ همکاری های راهبردی ایران و چین، فرصت ها و نگرانی های ریلی
از آنجایی که یکی از بخش های این سند به همکاری در بخش ریلی درون شهری و برون شهری اختصاص دارد باید از فرصت های این تفاهمنامه برای گسترش صنعت راهبردی حمل و نقل ریلی و تامین کاستی ها همچون لکوموتیوهای برقی باری، خطوط برقی، قطارهای سریع السیر با سرعت بالای 350 و ... استفاده نماییم.
رسانه ها در 23 اسفندماه سال 99، از رونمایی قطار ملی مترو با ۸۵ درصد داخلی سازی قطعات خبر دادند.
قطار ملی مترو با توجه به توانمندیها و ظرفیتهای موجود در کشور و با همکاری شرکتهای مختلف داخلی از جمله ۱۸ شرکت دانش بنیان و چهار مجموعه واگن سازی تهران، جهاد دانشگاهی، مپنا و ایریکو با در نظر گرفتن ۱۸ زیرسیستم طراحی شده و تغییرات اعمال شده در آن، بر اساس تجربیات ۲۰ سال گذشته سه نسل واگنهای مترو طراحی شده است.
طراحی و ساخت سیستم رانش، تهویه مطبوع، بدنه قطار، بوژی، ترمز، راهروی بین واگنی، درهای قطار، دکوراسیون داخلی و هوشمندسازی سیستم اطلاعات از جمله مهمترین اقدامات صورت گرفته شرکتهای داخلی برای تولید قطار ملی مذکور بوده است. معاون علمی و فناوری رئیس جمهوری با بیان اینکه در تولید قطار ملی مترو ۱۸ شرکت دانش بنیان مشارکت داشتند، گفت: این قطار پس از انجام تستهای گرم به تولید انبوه خواهد رسید.
بیشتر بخوانید:
قطار ملی در ریل متروی تهران
سورنا ستاری با اشاره به جزئیات طراحی و ساخت قطار ملی مترو ادامه داد: همه اجزای این قطار اعم از بدنه، تزئینات داخلی تغییر یافته است، اما موضوع اصلی در این زمینه داخلی سازی زیر سیستمها بوده که توسط شرکتهای داخلی انجام شد.
این حرکت پس از تعلل طرف چینی در قرارداد 2000 واگن مترو با شرکت ره نورد (متعلق به سازمان گسترش) با هدف سهم داخلی 55 درصد آغاز و اکنون با سهم داخل بالا (مهندسی و تولید) به یک نماد خودباوری در صنعت ریلی تبدیل گردید.
بر اساس خبر مندرج در پایگاه ایدرونیوز در 20 اسفند 95 مدیرعامل شرکت توسعه مهندسی و ساخت واگن های مسافری (ره نورد) درباره مشخصات طرح گفت: عنوان قرارداد مدیریت طرح تأمین و خرید ۲۰۰۰ دستگاه واگن قطار شهری و حومه ای (مترو)، مصوبه شماره ۷۰۸۶۵۳ مورخ ۱۰/۶/۹۵ شورای اقتصاد و کارفرما سازمان شهرداری ها و دهیاری های وزارت کشور و مدیر طرح سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران است که مدت قرارداد ۶۰ ماه تعیین شده و روش تأمین مالی از طریق مناقصه بین المللی با استفاده از تسهیلات مالی خارجی (فاینانس) به مبلغ قرارداد 2 میلیارد یورو می باشد و میزان ساخت داخل حداقل ۵۵ درصد خواهد بود. (با چین برای تامین مالی به شرط خرید از ایشان توافق گردید که عملی نشد)
مجری طرح تأمین ۲۰۰۰ دستگاه واگن مترو درباره تعداد واگن فعال در کشور و تعداد واگن مورد نیاز گفت: در حال حاضر ۲۳۰ کیلومتر خط ریلی در کشور در دست بهره برداری می باشد و حدود ۱۵۰۰ واگن در این خطوط موجود است که بخش عمده آن مربوط به متروی تهران می باشد. همچنین طول خطوط مترویی در دست ساخت ۳۵۰ کیلومتر در کلانشهرهای کشور شامل تهران، مشهد، شیراز، اصفهان، تبریز، کرج، اهواز، قم و کرمانشاه می باشد و برای ظرفیت کامل، نیازمند افزایش ۴۱۵۰ واگن در شبکه است. (اکنون مسافران اندک اغلب شهرهای غیر تهران، ضرورت آن را نفی می نماید)
از سوی دیگر به گزارش سایت شبکه خبر در هفتم فروردین 1400 سعید خطیب زاده، سخنگوی وزارت امور خارجه در این باره توضیح داد: در سال 1394 و در جریان سفر رئیسجمهوری چین به تهران در ارتباط با این موضوع بحث و گفتوگو شد. به این منظور که روابط 2 کشور به سطح راهبردی و جامع هدایت شود. روابط ایران و چین چند لایه و عمیق و پر از ابعاد مختلف است و لازم بود این روابط در قالب یک سند تنظیم شود. در همین چارچوب چندین بار این سند برای بررسی بین مقامهای 2 کشور رد و بدل شد و نهایتاً در روز شنبه بین وزرای خارجه دو کشور امضا میشود.
از آنجایی که یکی از بخش های این سند به همکاری در بخش ریلی درون شهری و برون شهری اختصاص دارد باید از فرصت های این تفاهمنامه برای گسترش صنعت راهبردی حمل و نقل ریلی و تامین کاستی ها همچون لکوموتیوهای برقی باری، خطوط برقی، قطارهای سریع السیر با سرعت بالای 350 و ... استفاده نماییم و با توجه به تجربیات خریدهای تحمیلی ناوگان برخی متروها از چین باید نگران ادامه حیات محصول جدید (قطار ملی مترو) باشیم، البته با پرهیز از خطاهای پروژه برقی تهران- مشهد که طرف چینی انصراف داد و راه آهن سریع تهران- اصفهان که طرف چینی هزینه آن را به 2 برابر افزایش داد.
* کارشناس حمل و نقل
نگرانی های ریلی _ از همکاری با چین ، قاعدتا نباید وجود داشته باشد _ در اواخر سال2020 غولهای فنآوری و زیر ساخت حمل و نقل ریلی جهان مثل زیمنس و تسلا برای جلوگیری از پیشرفتهای خیره کننده چین در تولید و راه اندازی قطارهای پرسرعت چینی با هم متحد شدند ولی هنوز نتوانسته اند سهم مارکت شیرینگ چینی ها را ازین بازار بدست آورند ، قاعدتا چین ِ موجود در آسیا( منابع، فرهنگ، عدم رویکرد استعماری، سابقه 50 سال همکاری در بدترین شرایط تحریمی و...) برای ما و کشورهای اسیا، همکار مورد اعتماد تری است که با گام نخست یعنی تزریق سرمایه 400 میلیارد دلاری، در کشور _ حرف اول و آخر را در زمینه فاینانس و قراردادهای PPP خواهد زد_ توجه داشته باشید که ایران اولین کشوری نیست که در پروژه های زیر ساختی بلند مدت با چین مشارکت می کند! رزیم اشغالگر صهیونیستی که امروز اولین نگران این قرارداد ایران است( و نگرانی اش را هم در این دخالت اشکار در امور داخلی دیگران پنهان نمی کند)! از سال 2007 تا 2020 بیشترین سرمایه گاری در کشورش را با دلارهای چینی انجام داده است_ یکی از این پروژه های بزرگ اجاره و بهره برداری بند حیفا بمدت 25 سال به چینی هاست( که داد و هوار امریکا را هم درآورد)_ تصور کنید امروز بندر شهید رجایی یا کاسپین ما طی قرارداد مشارکتی و 25 ساله به چین واگار شده بود( بخش خصوصی چین )_ قطعا کسانی که معنا و مفهوم این نوع مشارکت را از دهسال پیش هم نمی دانستند_ می جنگند و می میرند و بندر شهید رجایی را پس می گیرند؟!!!!_ کسانی که زمانی که باید می جنگیدند و می مردند و ایران را پس می گرفتند( خرمشهر، آبادان و...) را اصلا نبودند! یا بدنیا نیآمده بودند یا در ینگه دنیا بودند یا در داخل مشغول تفریحات سالم!_ الان میدان بهارستان در امنیت کامل!! در حال پس گرفتن کجای ایران اند و از چه کسی؟_متاسفانه در عرصه هایی که نه اطلاع داریم، نه تجربه و نه سواد_ اسیر چالش های احساسی و گاه مغرضانه می شویم_ اگر یکی از بنادر ما امروز با قراردادهای PPP به بندری هوشمند تبدیل و با تمام ظرفیت در حال ایجاد ثروت بود_ هم اعتراض می کردیم که چرا چینی ها؟ حتما یادمان رفته که شش سال است با منتظر غیر چینی ها، تمام ظرفیت کشور را معطل گاشته بودیم در قراردادی که ، فقط خودمان به آن تعهد داشتیم! و امریکا و اروپا ، زیر اش زده بودند_ قانون تجارت می گوید :" مشتری معطل نمی ماند_ روزه نمی گیرد_ و بلافاصله سراغ تامین کننده دیگر می رود)_ و این اتفاق باید سال94 رخ می داد! که اجازه ندادند عزیزان زیانده که رخ بدهد_ظزرفیت های کلان اقتصادی را معطل امریکا و اروپا نگه داشته ایم که چه بشود؟ سرمایه های داخلی وارد پروژه های بلند مدت بشوند؟ ( پروژه های ریلی ازین دست اند)_ سرمایه های داخلی را که بی تدبیری در عرصه سیاست های مسکن، روانه ترکیه کرده است _ یا در بازار ارز و دلار منتظر سود یکشبه و کوتاه مدت اند؟ یا ...بالاخره باید که این پروژه ها توسط یک سرمایه گاری کلان ( بالاخص خارجی) برداشته بشود یا خیر؟ از هم اکنون در داخل و خارج! خیلی ها نگران بی اثر شدن تحریمها هستند!_ و علنا می گویند! تحلیلگر کپک زده ی تلویزیون معاند دیشب داست می گفت :" وقتی چینی ها همه کار را انجام بدهند ! استعدادهای ایرانی !!! سرکوب می شود !!" _ یعنی ترجیح می دهند استعداد ایرانی از بیکاری و مشکلات معیشتی مهاجرت کند!؟ یا زیر بار تحریم نابود بشود؟ این نوع دلسوزی های با پرستیژ و سراسر دروغ! حال مخاطب را بهم می زند_چین صاحب فنآوری ست، ایران صاحب غنی ترین منابع انرژی جهان، اتحاد ایندو یعنی تامین پایدار انرژی برای فنآوری_ محور جدیدی ست در برابر ناتوی اقتصادی در دنیا قاعدتا ایران و چین در این اتحاد تنها نیستند_ و متحدین دیگری هم هستند، این اتحاد به ایجاد صلح پایدار در منطقه ای که قدرت ، عامل صلح است و نه جنگ!، کمک شایانی خواهد نمود : بسیاری را از صرافت تحریک برای ایجاد تجزیه طلبی خواهد انداخت ( کریدور شمال_جنوب با مرکزیت ایران ، ترکیه را اقلا برای حفظ منافع اش هم که شده از تحریک جریانهای تجزیه طلبانه وا می دارد) _ بندرچابهار و اقتصاد سیستان و بلوچستان را بشدت حمایت می کند ( تا پاکستان از فقر_بیکاری و وضعیت معیشت ساکنین منطقه در راه کمک به جریانهای تکفیری و..دست بردارد و تیر اش به سنگ بخورد_ یعنی امنیت اقتصادی بر امنیت نظامی غلبه خواهد کرد) و رویاهای اشرف! راب رای باج گرفتن از ایران از طریق هریر رود بر باد می دهد( امنیت اقتصادی ، اجازه نمی دهد کشوری که چهل است در اشغال روس و امریکاست، و اجازه ی نفس کشیدن ندارد_ برای ایران عزیز قدرتمند ، شرط و شروط قراربدهد)_ چینی ها در منطقه مشتریان بسیار دارند( نمونه اش همین سلطان رجب خودمان که تا حواسمان به خط افغانستان بود، شبانه دور مان زد) از عربستان تا اسرائیل تا کشورهای کوچک حوزه خلیج فارس و...همگی خواهان قراردادهای سرمایه گاری خارجی با چین هستند_ این قرارداد، اگر درست بسته شده باشد، و طرف مقابل را ملزم به اجرای تعهداتش کرده باشد_ بهترین قرارداد استراتژیک در تاریخ کشور خواهد شد_ و مساله ی آخر اینکه ، ما در هر قرارداد استراتژیکی باندازه ی تلاش، و ظرفیت مردمان مان، سود و سهم می بریم_ ما باید نماینده های لایقی را برای همکاری با ابرشرکتهای چینی معرفی کنیم_ نه با سفارش، تلفن و فساد سازمانی و اداری و از روی خصولت زدگی و رفیق بازی_ اینها مهم است و مهمتر مشاورانی که این راهکارها را و این ایده ها را به تصمیم گیرندگان اصلی ما، ارائه می دهند_ مشاور بنده ی خدا_ که با تلفن عمو جان دلال ، یا پاپا جون واسطه! یا سببی و اببی و نسبی همشیره زاده ی فلان آقازاده! وارد معلمله با شانگهای اکسپرت بشود_ تا روی شکم اش ، کلاه سر اش می رود چون :" فقط آهن می تواند ، آهن را بِبُرَد" رابطه، معرفی فک و فامیلی شرکتهای اقماری ریز و درشت بی خاصیت( که دیده ایم توان اداره کردن خودشان را حتا یکماه بدون حمایتهای دولتی ندارند) عاقبت ِ این سرمایه گاری های کلان را هم به عاقبت قبلی ها دچار می کند_ اگر برای ایران قرار باشد شما نباشید_ بنده نباشم _ و ... بجایش آدمهای لایق و سزاوارو متخصص و کاربلد باشند_ هیچ افتخاری برتر از این نوع نبودن نیست_ باید نباشیم_ اگر با نبودن مان_ قرار است ایران بماند و عزیز و قدرتمند بماند_ این دلارها، برای ساختن است که دارد وارد کشور می شود نه برای سوزانده شدن پای منقل ِ اختلاس ! نور چشمی ها...#پاینده_ایران_عزیز_قدرتمند
در مورد مترو ، کشور به احداث 2000 کیلومتر خط مترو جدید نیازمند است فقط تهران و حومه حداقل به احداث 250 کیلومتر خط جدید مترو نیازمند است منهای 7 خط فعلی ، تبریز ، مشهد ، اصفهان ، اهواز ، قم ، کرج ، کرمانشاه ، شیراز و ... همه این شهرها به احداث و تکمیل خطوط مترو نیازمندن و بعد حساب کنید این 2000 کیلومتر جدید چقدر ناوگان می خواهد در بخش ریلی پرسرعت تا 300 کیلومتر برساعت به احداث و راه اندازی خطوط تهران مشهد ، تهران اصفهان شیراز بوشهر ، تهران تبریز ، تهران اهواز و اصفهان زاهدان چابهار نیازمندیم تا نیاز به هواپیما در داخل کشور کمتر شود و هزار نفع دیگر که برایمان خواهد داشت به احداث و تکمیل بنادری مثل جاسک و ارتقای نسل بنادرمان نیاز داریم خطوط ریلی خصوصا با اهمیت جهانی منطقه ایی ما باید هر چه سریعتر تکمیل شود در بخش بزرگراهی آزادراهی نیاز به احداث تعداد زیادی تونل های 5 تا 10 کیلومتری برای گذر استاندارد از البرز و زاگرس به امتداد جنوب و همچنین شمال شرق و شمال غرب کشور نیاز داریم تا بشود از ظرفیت موقعیت استراتژیک کشور بهره برد مناطق محروم را توسعه داد و به مردم خدمات و امکانات بهتری داد حتی ما باید تفکر زدن رکوردهای جهانی را هم در سر داشته باشیم و از این موضوعات نترسیم مثلا فکر کنیم که اگر تونلی 50 کیلومتری بین شوشتر و الیگودرز احداث شود فاصله تهران بندر امام 200 کیلومتر کمتر خواهد شد یا تونلی 20 کیلومتری مابین ولی آباد جاده چالوس تا خود مرزن آباد ، در بخش برق و الکترونیک باز چینی ها پیشرفت های فوق العاده داشتند به عنوان مثال تکنولوژی باتری های برقی خصوصا خودروهای سنگین چین ، ژاپن و آمریکا را هم جاگذاشته امروز اتوبوس های برقی بی وای دی در خیابان های شهرهای ژاپن و آمریکا در حال ترددن و اینطرف ما در ایران به حداقل 20 هزار دستگاه اتوبوس نو برقی نیاز داریم 70 هزار دستگاه انواع کامیون و تریلر در تناژ و کاربری های مختلف نیازمندیم در بخش آب و حفظ آب و فاضلاب باز کار بسیار است در بخش خودرو حتما نیاز است که با چینی ها یک کارخانه جدید و مشترک خودروسازی بزنیم و انتقال تکنولوژی داشته باشیم اگر چنین اتفاقی بیافتد ایران خودرو و سایپا هم تحت اجبار به رفتار درست خواهند افتاد خروجیش بالاخره اصلاح صنعت خودروسازی و رضایت مردم خواهد شد و این لیست ادامه دارد می خوام بگم نیازها بسیار است و این فرصت هست که هم تولیدات ملی ما و کارخانه های ما راه خود را بروند و حتی از انتقال تکنولوژی منتفع بشن هم نیازهای کشور با سرعت بیشتری پاسخ داده بشن ما به سرمایه گذاری سنگین در کشورمان نیازمندیم البته که قرارداد باید جوری نوشته شود که چینی ها متعهد به سرمایه گذاری در بازه مشخص و انتقال تکنولوژی بشن که اگر این اتفاق بیافتد کشور یک رشد بزرگی را تجربه خواهد کرد .