◄ روشی کمهزینه برای بهسازی موقت جادههای خراب
در بسیاری از جادههای ناهموار و دارای چاله و ترک در کشور، رانندگان بهخاطر نیفتادن در سطوح ناهموار این جادهها، معمولاً از باند یا قسمتهایی که سطوح هموارتری دارند تردد میکنند.
یک کارشناس حملونقل پیشنهاد داد در جادههای دارای ناهمواری و چاله و ترک، برای جلوگیری از تغییر ناگهانی مسیر توسط رانندگان و پیشگیری از وقوع حادثه، نسبت به روکش ماسه آسفالتی باند این رویهها، قبل از روکش دایمی تمام عرض راه، اقدام شود.
به گزارش تیننیوز، رضا مرادی این مطلب را در شبکههای اجتماعی بیان کرد و گفت: در بسیاری از جادههای ناهموار و دارای چاله و ترک در کشور، رانندگان بهخاطر نیفتادن در سطوح ناهموار این جادهها، معمولاً از باند یا قسمتهایی که سطوح هموارتری دارند تردد میکنند.
بیشتر بخوانید:
وی افزود: متاسفانه در همین تغییر مسیرها و رد کردن چاله چولهها، اتفاقهای ناگوار و سوانح دلخراشی رخ داده اما آمار مستند و تایید شدهای از سوی مراجع رسمی در این زمینه وجود ندارد.
مرادی تاکید کرد: بهمنظور پرهیز از تغییرات ناگهانی مسیر رانندگان در جادههای این چنینی و به تبع آن سوانح و حوادث رانندگی، بهتر است متولیان امر نسبت به روکش ماسه آسفالتی باند این رویهها قبل از روکش دائمی تمام عرض راه اقدام نمایند.
این کارشناس در مورد دلیل این پیشنهاد خود، اظهار کرد: هزینههای ناشی از این روکش با ضخامت کم (2الی3سانتی متر) بهمراتب کمتر از هزینههای دائمی روکش کامل راه است و در زمان کمتری انجام میپذیرد.
بهگزارش تیننیوز، مرادی پیش از نیز در گفتوگو با این شبکه خبری، بر ضرورت بازنگری و بهروز کردن روکش آسفالتی راهها تاکید کرده و گفته بود: مناسبترین مادهای که برای روسازی راهها کاربرد دارد، آسفالت است چرا که از مواد دیگر ارزانتر، در شرایط مختلف جوی پایدارتر، خاصیت ارتجاعی بیشتر و به فراوانی هم در کشور ما یافت میشود.
او افزوده بود: اما در سالهای اخیر عمر بالای کارخانههای تهیه آسفالت و ماشین آلات فرسوده پخش، خرابیهای زودرس نظیر ترک خوردگی، شیار افتادگی در مسیر عبور چرخها، قیر زدگی، نشست و... باعث کاهش عمر مفید راهسازی (عمر بهرهبرداری از روسازی) و ایمنی استفاده کنندگان و افزایش مخارج بهسازی راهها و هم چنین افزایش مخارج بهرهبرداران از راه شده است، از این رو سالانه صدها میلیارد تومان اعتبار جهت روکش و بهسازی راهها هزینه میشود.
این کارشناس گفته بود: بدین منظور جهت کاهش این هزینهها و افزایش عمر آسفالتی راهها که در حال حاضر به کمتر از پنج سال تقلیل یافته است، استفاده از فناوریهای جدید اعم از نوسازی کارخانههای آسفالت و ماشین آلات پخش و مهمتر از آن استفاده از تکنولوژیهای نوین تهیه آسفالت، جهت افزایش طول عمر و کاهش خرابیهای راه، افزایش استحکام آسفالت، بالابردن چسبندگی مصالح و کاهش هزینههای ترمیم و بهسازی راهها ضرورتی اجتناب ناپذیر است.
مرادی با اشاره به چند نمونه از مصالح نوین جهت مخلوط در مواد تشکیل دهنده آسفالت (مصالح دانهبندی سنگی، فیلر، انواع قیرهای خالص و امولسیونی)، آنها را به شرح زیر برشمرده و افزوده بود: آسفالتهای با الیاف پلیمری، آسفالت گوگاس (سولفور پلیمر 30الی50 درصدگرانول بهجای قیر)، نانوذرات اکسید سیلیس و اکسید تیتانیم، آسفالت آمیخته با مواد پلاستیکی و لاستیک فرسوده و... از جمله مواد و مصالحی هستند که در افزایش عمر راهها و کاهش هزینههای نگهداری تاثیر بهسزایی خواهند داشت.