◄ تشکل های حمل و نقلی؛ واگرایی یا همگرایی؟
با وجود این که عمر تشکل ها در ایران بعضا به بیش از 70 سال می رسد، اما دارای ضعف های اساسی ساختاری و ... بوده و عملا در گرفتن حقوق اعضای صنف خود دارای مشکلات عمده ای هستند.
تشکل های حمل و نقل به عنوان نهادهای مردمی و صنفی و یا علمی، نقشی تاثیرگذار در تصمیم گیری و همراه سازی بدنه سازمان ها و دستگاه ها با دولت در همه کشورها داشته و دارند.
تشکل های حمل و نقل و به تعبیر دیگر نهادهای مدنی در حوزه حمل و نقل، با توجه به حوزه ها و بخش های مختلف فعال بوده که می توان به جایگاه، قدمت و اثرگذاری و شمول یا دربرگیرندگی (پوشش صنف مربوط) هر یک از آنها پرداخت. فارغ از این که تشکل های صنفی حوزه حمل و نقل تا چه حد دربرگیرنده صنف خود بوده و یا دارای تعداد معدود از اعضای صنف خود هستند، باید گفت که با وجود این که عمر تشکل ها در ایران بعضا به بیش از 70 سال می رسد، اما دارای ضعف های اساسی ساختاری و ... بوده و عملا در احقاق حقوق اعضای صنف خود با مشکلات عمده ای مواجه هستند. با این حال تشکل های فعالی نیز وجود دارند که علی رغم سن کم، به دلیل داشتن مدیران با تجربه و مدبر، موفقیت های خوبی به دست آورده اند. البته شاید عمر اکثر تشکل های فعال کشور به 30 سال نرسد و تشکل های متعددی بوده اند که در نیمه راه به دلایل مختلف از ادامه راه بازمانده و دچار انحطاط شده و منحل شده اند.
در هر صورت ضرورت ارزیابی و بازنگری راه رفته تشکل ها در ایران بیش از پیش خودنمایی می کند. به ویژه این که با فعال تر شدن بخش خصوصی، لازم است به اهداف، وظایف و ساختار و نقش و ..... تشکل ها بیشتر پرداخته و مسیر طی شده مورد بازنگری قرار گیرد.
موضوع قابل توجه این است که تشکل های صنفی در حوزه وزارت راه در بخش های مختلف بر اساس اصول واحدی شکل نگرفته اند که خود جای بحث بسیار دارد. این تعدد مواجه شده با تشکل ها در حوزه وزارت راه و حتی سایر دستگاه ها در نام آنان به خوبی هویداست!
به طور خلاصه باید گفت که تشکل های حوزه راه و راهسازی و راهداری بیشتر با عناوین انجمن و اتحادیه شناخته می شوند.
تشکل های حوزه رانندگان وحمل و نقل بار و مسافر با عناوین انجمن و اتحادیه و کانون شناخته شده اند.
تشکل های حوزه دریایی عناوین اتحادیه و انجمن را با خود یدک می کشند.
تشکل های حوزه هوایی عناوینی چون انجمن و اتحادیه دارند.
تشکل های حوزه ریلی با عنوان انجمن شناخته می شوند.
همچنین تشکل ها بعضا زیر نظر وزارت صمت، وزارت کار، اتاق بازرگانی، صنایع، معادن، کشاورزی و یا اتاق تعاون کشور و ... هستند که می توان گفت این پراکندگی موجب واگرایی انجمن ها نیز شده است. این در حالی است که انجمن باید در مسیر خود همگرایی بیشتری برای تحکیم جایگاه و به عهده گرفتن نقش جدی تری در صنف خود و کشور داشته باشند.
به یقین نقش تشکل ها و تعامل مناسب با سازمان های دولتی در توسعه همه جانبه کشور بسیار مهم است که باید بیش از پیش به آن پرداخت و در جهت شکوفایی و توسعه آنها تلاش بیشتری صورت گیرد.
جا دارد که فعالان و روسای انجمن ها بیش از پیش به این موضوع بپردازند و در تحکیم و انسجام و هماهنگی بیشتر تشکل های مدنی گام های جدی تری بردارند.
سلام
مطلب ، خوب وبر اساس واقعیت ها میباشد و البته نیاز به واکاوی و علل یابی میباشد