جادۀ جهانی چین از 68 کشور جهان می گذرد
پروژه موسوم به One Bet, One Road یا OBOR دربرگیرنده 4.4 میلیارد نفر از مردم جهان و 40 درصد از تولید ناخالص ملی جهان است که چینی ها قصد ایجاد آن را دارند.
به گزارش ایران آنلاین به نقل از سی‌ان‌ان، پروژه عبور می خواهد جهانی واحد با مرکزیت چین به وجود آورد که صلح در خاورمیانه را تضمین کند، استارتاپ های دبی را توسعه دهد، تجارت_جهانی را متحول کند، فقر در جهان را کاهش دهد که نوعی جاده ابریشم جدید در ذهن دولتمردان چینی است.
چینی ها می گویند یک تریلیون دلار روی این پروژه سرمایه گذاری کرده و در دهه آینده نیز یک تریلیون دلار دیگر صرف خواهند کرد تا آن را عملیاتی سازند تا سود اقتصادی و سیاسی چین در سالهای آینده تضمین شود.
طرح چین برای گسترش حضور اقتصادی خود در اوراسیا که شامل پروژه «یک کمربند و یک جاده» نیز می‌شود، نیاز به ارتقاء ظرفیت‌ها و حل چالش‌های خاصی در آسیای مرکزی دارد.
به گزارش فارس به نقل از «اوراسیانت»، طرح چین برای گسترش حضور اقتصادی خود در اوراسیا که شامل پروژه «یک کمربند و یک جاده» چین نیز می‌شود، نیاز به ارتقاء کلان ظرفیت راه آهن، به ویژه در آسیای مرکزی دارد.
برنامه ریزی و اجرای ارتقاء این برنامه، چالش‌های قابل توجهی در پی دارد که شامل هماهنگی در میان سازمان‌ها و نهادهای دولتی چینی در داخل این کشور و هماهنگی بین پکن و کشورهای آسیای مرکزی در سطح بین‌المللی می‌باشد.
بخش راه آهن پروژه یک کمربند و یک جاده چین با توجه به تعدد قطعات متحرک، مستلزم کوشش بسیاری است.
این طرح شامل 3 خط آهن اصلی از طریق آسیای مرکزی است، خط آهن شماره یک از «آلاشانکو» ایالت «سین کیانگ» به سمت قزاقستان خارج شده و بر روی اتصال با راه آهن «ترانس-سیبری» روسیه پیش می‌رود، از آنجا، این مسیر به سمت اتحادیه اروپا از طریق بلاروس ادامه می‌یابد.
خط آهن شماره 2 از آلاشانکو خارج شده و از طریق قزاقستان، به ترکمنستان، ایران، ترکیه و دیگر کشورها متصل می‌شود و یک شاخه نیز از طریق قزاقستان به قفقاز متصل می‌شود و از روی دریای خزر عبور می‌کند.
در همین حال، خط آهن شماره 3 «کاشغر» شهر غربی چین را به «اوش» در بخش قرقیز دره «فرغانه» از طریق مسیر «ایرکشتام» متصل می‌کند و از آنجا، راه آهن به سمت ازبکستان، ترکمنستان، ایران، ترکیه، و فراتر از آن پیش می‌رود.
خط آهن دیگری که کشورهای آسیای مرکزی را در بر نمی‌گیرد شهر مغولی «ارنهات» را به راه آهن ترانس سیبری و از آنجا به اروپا متصل می‌نماید.
تاکنون، چین برای اجرای این طرح با توجه به فقدان رویکردی متنوع که پاسخگوی حساسیت‌های اجتماعی و فرهنگی کشورهای آسیای مرکزی باشد، با مشکلاتی مواجه بوده است.
مقامات چینی در معاملات خود با رهبران آسیای مرکزی، چارچوب پروژه یک کمربند و یک جاده را صرفا با عبارات عمل گرایانه اقتصادی بیان کرده و آن را سیاست توسعه «جنوب-جنوب» نامیدند که وضعیت اقتصادی «برد-برد» را برای همه کشورهای شرکت کننده در این طرح، فراهم خواهد نمود.
بسیاری از ناظران مستقل معتقدند که با دیدگاه صرفا عمل‌گرایانه به این طرح، برخی عوامل مهم نادیده گرفته می‌شوند.
چهره سیاسی آسیای مرکزی شامل آرایش وسیعی از ساختارهای حکومتی، روابط مختلف قدرت با «مسکو» و در برخی از دولت‌ها، روابط پیچیده میان مقامات مرکزی و منطقه‌ای می‌باشد.
در همین حال به نظر می‌رسد در حوزه اقتصادی-اجتماعی، مقامات «پکن» نگرانی‌های رهبران آسیای مرکزی که معتقدند اقتصاد عظیم چین قادر به غرق کردن اقتصاد آنها است را درک نمی‌کنند.
3 کریدور در داخل چین به منظور مبادله کالا به بیرون از کشور از طریق راه آهن، توسعه یافته است.
«کریدور غرب» که مناطق غرب، جنوب غرب، مرکزی و جنوبی چین را در بر می‌گیرد و از شبکه راه آهن «لان جو-ارومچی» بهره می‌گیرد.
«کریدور شمال» مناطق شمالی، مرکزی و جنوبی چین را در بر می‌گیرد و از شبکه راه آهن شمال به جنوب «پکن-گوانگژو» بهره می‌گیرد.
«کریدور شرق» مناطق شرق، شمال شرق ، مرکزی را در بر می‌گیرد و از شبکه‌های راه آهن «پکن-شانگهای» و «هاربین-دالیان» بهره می‌گیرد.
یک جزء مهم رویکرد چین برای رسیدگی به مشکلات نظامی و سیاسی «همکاری در ارتقاء ظرفیت تولید بین‌المللی» است.
بر اساس این سیاست، شرکت‌های چینی به جهانی شدن و انتقال کارخانه‌ها به خارج از کشور ترغیب می‌شوند.
مؤسسات مالی تحت حمایت دولت به انتقال زنجیره‌های صنعت داخلی به خارج از کشور و ارائه سرمایه‌گذاری زیرساختی در کشورهای میزبان که حمل و نقل، صادرات، و توسعه ظرفیت صنعتی در کشورهای میزبان را تسهیل می‌کند، توجه دارند.
همچنین مؤسسات مالی چینی، مکانیزم‌های مالی ایجاد می‌نمایند تا دولت‌های استانی، که سیاست‌های خاص خود را دارند برای ارائه توانایی‌های جغرافیایی، صنعتی-زیرساختی و رقابتی-مزیتی، آمادگی پیدا کنند.
برای ادامه پروژه راه آهن طرح یک کمربند و یک جاده نیاز است که مقامات استانی این کشور توانایی بالایی در معاملات پیچیده بین‌المللی داشته باشند و همچنین چین نیاز دارد سیستم مالی داخلی را ثابت نگه دارد.
علاوه بر این، مقامات چینی باید رویکرد خود را نسبت به کشورهای آسیای مرکزی بازنگری نمایند و به تفاوت‌های فرهنگی همسایگان خود در منطقه توجه بیشتری نشان دهند.
با این حال مجله‌ی آلمانی "اشپیگل" در گزارشی اختصاصی به معرفی این پروژه‌ی غول‌آسای دولت چین برای بازسازی "جاده‌ی تاریخی ابریشم" پرداخته و آن را تلاشی برای "تسخیر جهان" نامیده است.
در این گزارش آمده که شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهوری ۶۳ ساله‌ی چین و دبیرکل حزب کمونیست این کشور، قصد دارد اسطوره‌ای را زنده کند و "جاده‌ی ابریشم تازه‌ای" بسازد. این جاده در امتداد جاده‌ی ابریشم تاریخی ساخته خواهد شد که زمانی بزرگ‌ترین راه تجاری بوده است.
