◄ سرنوشت حملونقل بینالمللی پس از استقلال اقلیم کردستان
تمایل بیشتر در اقلیم کردستان عراق به تجارت و ترانزیت با ترکیه، دلائل روشنی دارد که دست کم برای متصدیان ایرانی حمل در آن مسیر پوشیده نیست. به هر حال هرگونه نتیجه حاصله برای صنف حملونقل بینالمللی در هر کجای دنیا همیشه متاثر از تصمیمات سیاستمداران ملی، منطقهای و جهانی بوده و هست.
امیرسلمان افشار* : تمایل بیشتر در اقلیم کردستان عراق به تجارت و ترانزیت با ترکیه، دلائل روشنی دارد که دستکم برای متصدیان ایرانی حملونقل در آن مسیر پوشیده نیست. به هر حال هرگونه نتیجه حاصله برای صنف حملونقل بینالمللی در هر کجای دنیا همیشه متاثر از تصمیمات سیاستمداران ملی، منطقهای و جهانی بوده و هست.
حداقل درباره کشور ترکیه نکتهای که حائز اهمیت به نظر میرسد، همزیستی، همخوانی و همافزائی اندامهای ارتباطی بین سندیکاهای صنفی و دولتمردان با هم است. به تعبیر دیگر، هر دو طرف منافع ملی و منافع صنفی را از سرنوشت همدیگر جدا نمیبینند.
نیل به اهداف و منافع ملی در هر کشوری نتیجه همبستگی با دوام ملی با وحدت در نظر و وحدت در عمل هر ملت و دولت با هم است و بالعکس نیز همانطور که نیکان بهتر میدانند گم شدن از راه راستی و نامتعادل بودن هر ملتی در ترازوی «پندار و گفتار و کردار» خود، نتایج معکوس و دور از انتظار عقل و منطق را نیز در پی خواهد داشت.
به گفته جناب یحیی آل اسحاق رئیس اتاق مشترک ایران و عراق « جدایی اقلیم کردستان باعث میشود عراق که در حال رها شدن از سرکشی داعش است روی آرامش بعد از داعش را نبیند و دوباره درگیر ماجراهایی شود که اقتصاد منطقه را نیز تحت تاثیر قرار دهد».
ایشان ضمن اشاره به این جمله که « امنیت، شرط اصلی توسعه سرمایهگذاری و فعالیتهای اقتصادی در هر کشوری است»، یادآورشده است: « منحنی سرمایهگذاری و فعالیتهای اقتصادی نسبت به شرایط ناامن خیلی حساس است و به سرعت عکسالعمل نشان میدهد».
به قول اهل قدیم : گر صبر کنی ز غوره حلوا سازی
* فعال حملونقل و ترانزیت
اصلا نفهمیدیم منظور نگارنده چیست سر بسته گفتند.
اما تجربه گفته جاییکه به دریا و بندر متصل نباشد اینده ای ندارد مثل افغانستان
با سلام و عرض ادب، به عنوان نگارنده یادداشت حاضر، معتقدم در شرایط پیچیده کنونی که بر منطقه خاورمیانه خصوصاً اطراف کشور ما حاکم شده است همه افراد ملت یکپارچه و همزبان شده، با پشتیبانی از سیاست خارجی دولت محترم جمهوری اسلامی ایران، جواب شایسته ای به تفرقه افکنی های بیگانگان بدهیم. به جای بگو مگو های صنفی و ملی، وقت آنست که به گفتمان واحدی زیر پرچم کشور پایبندی خود را به جهان بار دیگر ثابت کنیم همانطور که در تاریخ گذشته هم ثابت کرده ایم