تلاش ترکیه برای دور زدن ایران
تین نیوز | در پی ادامه اختلافات ایران و ترکیه بر سر تعرفه کامیونهای عبوری از خاک دو کشور، دولت ترکیه قصد دارد با دور زدن ایران کالاهای خود را از طریق مسیر پیچیده‌تر گرجستان، آذربایجان و ترکمنستان به آسیای مرکزی انتقال دهد.
پایگاه خبری تودی زمان ترکیه نوشت که با اقدام اخیر دولت ترکیه در تعیین مسیر ترانزیتی جدید برای کامیونهای این کشور به منظور دور زدن ایران، بحران گمرکی به وجود آمده بین ایران و ترکیه وارد مرحله جدیدی شده است.
ستین نوح اوغلو، رییس اتحادیه بین‌المللی حمل‌ونقل کنندگان ترکیه گفت: کامیونهای ترک که برای رسیدن به جمهوری‌های ترک زبان از ایران به عنوان مسیر ترانزیتی عبور میکردند، از این پس از مسیر دیگری که از گرجستان و آذربایجان عبور می‌کند و از سیستم بارگیری بین باکوی آذربایجان و ترکمنباشی ترکمنستان استفاده خواهند کرد. نوح اوغلو ضمن بیان جزییات طرح ترکیه افزود: هم اکنون یک خط بارگیری از طریق دریای خزر بین باکو و ترکمنباشی وجود دارد اما ظرفیت این خط محدود به 40 خودرو در هر دو روز است و این موجب شده است که ترکیه اقدام به راه‌اندازی یک خط بارگیری جدید کند.
وزارتخانه‌های اقتصاد و حمل‌ونقل ترکیه در حال رایزنی با مقامات دو کشور آذربایجان و ترکمنستان برای فائق آمدن بر موانع این طرح هستند.
نوح اوغلو تاکید کرد: قیمت سوخت در گرجستان و آذربایجان بسیار ارزان‌تر از ایران است که اخیرا قیمت اعمال شده بر سوختی را که هنگام عبور از مرز در باک خودروها باقی می‌ماند افزایش داده است.
جمعه گذشته ترکیه سیاست عدم اخذ تعرفه از کامیونهای ایرانی را تغییر داد. به دنبال تلاش‌های متقابل دو طرف، تعرفه عبور از مرز برای کامیونهای دو کشور به 1500 دلار افزایش یافته است به همین دلیل صدها کامیون ایرانی و ترکیه‌ای در دو طرف مرز دو کشور صف کشیده‌اند. ایران روز دوشنبه در اقدامی متقابل تعرفه اعمال شده بر سوخت باقیمانده در باک خودروهای ترک را دو برابر افزایش داد.
پیش از این تحولات، قیمت سوخت باقی مانده در داخل باک یک دلار بود اما این رقم اکنون به دو دلار افزایش یافته است.
در صورت اجرایی شدن این کریدور جدید ترکیه حمل ونقل ایران را غافلگیر خواهد کرد به نظر اینجانب حمل ونقل ترکیه به ایران وابستگى شدید نخواهد داشت ولى حمل ونقل ایران همان وابستگى قبلى را از نظر جاده خواهد داشت … افزایش عوارض از طرف ترکیه الان مشخص میگردد که با چه هدفى برقرار گردیده این داستان ادامه دارد… مسولان باید این کریدور جدید را رصد میکردند و فکرى باید براش میکردند متاسفانه بعد از تشکیل سازمان حمل ونقل وراهدارى در دهه ۶٠ و واگزارى امور ترانزیت کشور به آن سازمان این سازمان هیچ گونه استراتژى مناسب وعملکرد خاص نداشته و صرفا مدیران آن سازمان مثل مربیان لیگ برتر فوتبال همیشه جایشان را در معاونت ها ومدیریت دفاتر کل عوض کرده وهیچ ایده عالى در امور ترانزیت نداشتند
باتوجه به اتفاقات پیش آمده باید چاره ای جدی جهت تعریف کریدورجدیدبرای خنثی سازی چنین اتفاقات تعریف گردد به نظرمن باتوجه به اینکه کشورترکیه باوجودمسیرترانزیتی امن ونزدیک ایران به دنبال حذف ایران می باشد ایران نیز مسیر ارمنستان به سمت گرجستان راجهت دسترسی به دریای سیاه میشود جایگزین ترکیه کردواهرم فشاری برای کشوری مثل ترکیه اعمال نمود بابررسی زیر ساختهای کشورارمنستان وگرجستان می توان درمورداین کریدورسرمایه گذاری نموده وبهره برداری مادی وسیاسی نمود
اگر مسیر گرجستان توجیه پذیر بود حرکت کامیونهای ایرانی خود بخود به آن مسیر جریان پیدا میکرد. مسیر گرجستان و دریای سیاه هزینه خیلی زیادی دارد و برای صاحبان کالا توجیه پذیر نیست. ما باید علت و العلل این کا رترکیه را بفهیم که چرا این کار را انجام داد. کارشناس محترم حمل و نقل تا زمانیکه ایران در پازل اقتصادی منطقه جایگاه خود را مشخص نکند یقییناً ما قادر نخواهیم بود مسیر های جدید را فعال سازیم. در حال حاضر آذربایجان - گرجستان - ترکیه با احداثخط لوله نفت باکو - جیحان و خط آهن b. t. k در یک شبکه همکار بین المللی وارد شده اند و من احتمال به یقیین میدهم در صورت حتی کاهش هزینه های جاری در ارمنستان و گرجستان، وجود همکاریهای بین المللی ترکیه و گرجستان مجددا مسیر را برای ایران به هر نحو ممکن ناهموار خواهد ساخت. چاره کار این است که ما باید وارد ترتیبات منطقه ای خدمات شده و منافع خود را با کشورهای همسایه عجین کنیم و بالعکس. مشکل کار ما سیاستهای بین المللی حمل و نقل است که این موضوع هم نیاز به متخصصین مربوطه و مدیران صاحب ایده و تفکر با فن مذاکرات بین المللی است تا کم کم فضای مطلوب را برای ایران در چارچوب برنامه ای مدون آنهم در قالب طرح جامع حمل نقل ایران البته با سرفصل مطالعات جدید با الهام از طرح پایاه آمایش سرزمین و پایه آمایش استانها و طرحهای بخشهای اقتصادی و اجتماعی فراهم کنند والا با بی سیاستی و عدم تخصص گرایی در سازمانهای مرتبط همیشه با کوچکترین مانع، کل جریانات ما مختل و ماحصل آن خرابی کل زیرساختهای فکری و زیربنایی ما خواهد بود. تا زمانیکه درسازمانهای ترانزیتی مدیران و کارشناسان در مسیر واحد سیسمتی وارد نشوند و کارشناسان به هر نحو ممکن بعنوان پشتیبان فعالیتها مقبول نباشند انزواگرایی و کم کم جمد فکری کارشناسان دور از انتظار نخواهد بود.