◄ نظرات تشکل‌های صنفی را به تصمیم‌گیری‌ها اضافه کنید
عملکرد وزارت راه‌وشهرسازی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین وزارتخانه‌های اقتصادی کشور اگرچه همواره زیر ذره‌بین نظارت نمایندگان و مردم قرار داشت اما خروجی آن طوری نبود که بتواند کاربران جاده و ریل و سایر شقوق حمل‌ونقلی و از همه مهم‌تر بخش مسکن را راضی نگه دارد.
عملکرد وزارت راه‌وشهرسازی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین وزارتخانه‌های اقتصادی کشور اگرچه همواره زیر ذره‌بین نظارت نمایندگان و مردم قرار داشت اما خروجی آن طوری نبود که بتواند کاربران جاده و ریل و سایر شقوق حمل‌ونقلی و از همه مهم‌تر بخش مسکن را راضی نگه دارد. حالا هم‌زمان با آغاز به کار محمد اسلامی به‌عنوان وزیر جدید راه‌وشهرسازی در کنار انتظارات قدیمی، خواسته‌های جدی و جدیدتری از سوی فعالان این حوزه وجود دارد. احمد کریمی، دبیر کانون کامیون‌داران کشور، در گفتگو با هفته‌نامه «حمل‌ونقل» خواستار کسب نظر تشکل‌های صنفی و مشارکت آنها در تصمیم‌گیری‌هاست.
آقای کریمی بفرمایید که وزیر جدید راه‌وشهرسازی چطور می‌تواند انتظارت بخش حمل‌ونقل جاده‌ای را برآورده کند؟
قبل از اینکه آقای اسلامی از مجلس رأی اعتماد بگیرند در جلسه‌ای همه مشکلات را انتقال دادیم اما در ارتباط با برنامه‌های کلیدی وزیر چند سرفصل وجود دارد که یکی از مهم‌ترین‌ها ضرورت کار با برنامه و برنامه‌ریزی است. متأسفانه وزارت راه‌وشهرسازی در سال‌های گذشته برنامه‌ای نداشت و تابعی از شرایط روز بود، هیچ‌گونه سند چشم‌اندازی برای بخش حمل‌ونقل تعریف‌نشده بود و از آن‌جایی‌که برنامه‌ای وجود نداشت هیچ‌گونه مطالعه و تحقیقی در خصوص نیازها و فرصت‌ها انجام نمی‌شد.
مشخصاً برای بخش حمل‌ونقل باری و مسافری در بخش جاده‌ای اولویت را در برنامه کاری وزیر در چه می‌دانید؟
متأسفانه بیشتر بار حمل‌ونقل در ایران روی دوش جاده است؛ این در حالی است که در سیاست‌های کلی انتقال بار از جاده به ریل تعریف شده است؛ اما در برنامه‌های وزارت راه خیلی روی آن کار نشده است. اینکه آیا حمل‌ونقل جاده‌ای در همین میزان باید بماند یا خیر سؤالی است که پاسخ آن به برنامه‌ریزی وزارت راه‌وشهرسازی مربوط می‌شود. متأسفانه برای این سیاست کلی(کاهش سهم حمل‌ونقل جاده‌ای) هیچ‌گونه مطالعه‌ای نشده و امکاناتی دیده نشده است و این بزرگ‌ترین مشکل وزارت راه‌وشهرسازی است که به فراخور شرایط و مشکلات اقدام می‌شود و هیچ برنامه‌ریزی وجود ندارد. بهتر است وزیر جدید اولین کاری که انجام می‌دهد این باشد که حداقل در بخش حمل‌ونقل جاده‌ای و ریلی یک برنامه و سند چشم‌انداز تعریف کند تا بتوانیم با انتقال بخشی از بار جاده به ریل توازن بیش‌تری را در بخش حمل‌ونقل شاهد باشیم.
شما درباره نحوه مدیریت و مکالمات وزارتخانه وی هم نظری دارید؟
البته وزیر جدید به نظر می‌رسد با کسی تعارف ندارد و این خیلی خوب است. به نظر می‌رسد اگر مجموعه دوروبری‌های او تصمیمی را گرفت فورا نپذیرد و یا با سفارشی نظر خود را تغییر نخواهد داد. شاید دیگر شاهد لغو بخشنامه‌ها و صدور آئین‌نامه‌های فوری نباشیم. عدم عقب‌نشینی وزیر و قبول نکردن سفارش‌های خصوصی می‌تواند برای پیشبرد اهداف ملی تأثیرگذار باشد.
برای رسیدن به حمل‌ونقل ترکیبی هم پیشنهادی دارید؟
باید کار مطالعاتی عمیقی در حوزه حمل‌ونقل صورت بگیرد. خوشبختانه اشراف کامل آقای اسلامی روی همه حوزه‌های حمل‌ونقلی می‌تواند ما را به حمل‌ونقل ترکیبی برساند. اگر وزیر بتواند حمل‌ونقل را ترکیبی ببیند و نقاط ضعف و قوت همه شقوق حمل‌ونقل را کنار هم ببیند می‌تواند برای حمل‌ونقل ترکیبی موفق عمل کند که متأسفانه تابه‌حال هرکسی بخش خود و منافع بخش خودش را دیده است.
این همان رؤیای شبکه شدن راه‌ها در کشور است که باعث می‌شود از همه ظرفیت حمل‌ونقل استفاده شود؟
بله. خاصه در حمل‌ونقل جاده‌ای این مشکل بیشتر است. گفتنی است مدل ساختاری حمل‌ونقل ایران اصلا در جهان وجود ندارد. شاید اینکه ۴۰۰ هزار کامیون فعالیت می‌کنند و ۴۰۰ هزار مالک روی آن است اشکال ندارد اما ۴۰۰ هزار مدیر دارد این کامیون‌ها و هرکسی روی کامیون خود و اینکه چند ساعت و در چه مسیری کار کند مدیریت می‌کند. دیگر اینکه ورود ناوگان به این بخش اصلا حساب و مطالعه شده نیست. مثلا چین کامیون تولید می‌کند و ما وارد می‌کنیم حالا صرف‌نظر از اینکه ما اصلا به کامیون کشنده نیاز داریم یا خیر؟خیلی شفاف بارها اعلام کرده‌ایم چرا باید کرایه حمل کامیون باری با ظرفیت ۱۶ تن معادل با یک کشنده باشد که ظرفیت باری آن ۲۲ تن است؟ چون تعداد ناوگان باری نسبت به کشنده‌ها کمتر است. متأسفانه تعداد ناوگان فوق‌العاده زیاد است و هر چه کرایه بالا رود چون بهره‌وری ناوگان کم است صرفه اقتصادی برای مالک ندارد.اینهایی که گفتم مشکلات اصلی کامیون‌داران است که باید وزیر جدید برای آن یک‌بار برای همیشه تصمیم بگیرد.
در خصوص ارتباط با تشکل‌های صنفی در خصوص حل مشکلات کامیون‌داران هم نظری دارید؟
ما می‌گوییم اصلا لازم نیست که آقای وزیر این تعداد مشاور و معاون داشته باشند. کافی است ازنظر مشاوره‌ای تشکل‌ها استفاده کنند که در دو مورد سود دارد؛ اولی اینکه چون ازنظر آنها استفاده کردید و با نظر آنها تصمیم گرفتید دیگر در تقابل با شما قرار نمی‌گیرند. من اگر در تصمیم‌گیری حضور داشته باشم خب دیگر با آن مخالفتی نمی‌کنم، دوم هم این است که نظرات کارشناسی‌تر به مصوبه و بخشنامه تبدیل می‌شود، چون تصمیمات کارشناسی نیست بعد از مدتی یا متوقف یا کلا تعدیل می‌شود و ما فرصت‌ها را در سال‌های گذشته از دست دادیم. بهترین روش موفقیت آقای وزیر استفاده از نظرت کارشناسی تشکل‌های صنفی‌ها و واگذاری واقعی است. کاهش تصدی‌گری دولت هم مورد انتظار ماست. حقیقتا هنوز کاری در این زمینه انجام نشده است. توقع داریم دولت فقط ناظر باشد و واگذاری واقعی را انجام دهد.
