◄ تامین مالی، چالش زیرساختهای حملونقل عمومی در تهران
کمبود وسایل نقلیه عمومی در بسیاری از شهرها و سهولت خرید خودرو شخصی در کشور و ساخت بزرگراه و انواع معابر برای تردد راحتتر خودروهای شخصی و در اختیار بودن سوخت ارزان، باعث شده تا، سهم استفاده از خودروهای شخصی در دو بخش درون و برون شهری، رو به تزاید بگذارد و از این رو ترافیک و آلودگی در اکثر شهرای کشور غیرقابل تحمل باشد.
با توجه به زیرساختهای موجود در بخش حملونقل زمینی و حملونقل عمومی و اهمیت آن در کلانشهرها و پیش بینی 75 درصدی سهم حملونقل عمومی در شهری مانند تهران، به نظر میرسد در تامین مابع مالی آن باید اهتمام بیشتری صورت بگیرد.
به گزارش خبرنگار تیننیوز، کمبود وسایل نقلیه عمومی در بسیاری از شهرها و سهولت خرید خودرو شخصی در کشور و ساخت بزرگراه و انواع معابر برای تردد راحتتر خودروهای شخصی و در اختیار بودن سوخت ارزان، باعث شده تا، سهم استفاده از خودروهای شخصی در دو بخش درون و برون شهری، رو به تزاید بگذارد و از این رو ترافیک و آلودگی در اکثر شهرای کشور غیرقابل تحمل باشد. به دلیل اهمیت موضوع دیده میشود چالش استفاده از خودروهای شخصی در برنامه «استراتژی بخش حملونقل کشور» مورد تاکید واقع شده است.
از سوی دیگر به دلیل اثر بخشی موضوع حملونقل عمومی و کاهش استفاده از خودروهای شخصی این مهم در «برنامه استراتژی بخش حملونقل کشور»، به خوبی دیده شده است.
برنامه «استراتژی بخش حملونقل کشور» از سوی وزیر راه و شهرسازی به تمام معاونان، روسا و مدیران عامل شرکتها، سازمانهای تابعه و مدیران استانی در راستای پیادهسازی استراتژی و اقدامات مورد اشاره در این سند، ابلاغ شده است.
افزایش سهم حملونقل همگانی نسبت به خودرو شخصی
بهرهوری بالاتر، هزینههای زیست محیطی کمتر و ایمنی بهتر از مزیتهای اصلی حملونقل همگانی نسبت به خودرو شخصی است. در ایران با توجه به وضعیت ترافیک و آلودگی هوا در کلانشهرها، گسترش حملونقل همگانی یکی از راه حلهای اصلی برای بهبود کیفیت زندگی شهروندان است. حملونقل همگانی در حوزه درون شهری باید متناسب با تقاضا و تراکم جمعیتی منطقه باشد و با توجه به این اصل، تمامی کلانشهرهای کشور ما نیاز به وسایل حملونقل همگانی انبوه بر مانند مترو دارند و دیگر شیوههای حملونقل باید به عنوان تغذیه کنند سیستم انبوهبر فعالیت کنند.
سند استراتژی حملونقل کشور عنوان کرده که در حملونقل مسافری برونشهری نیز انتقال مسافرین از خودروی شخصی به قطار، هواپیما و اتوبوس اثرات مثبتی در حوزه ایمنی، محیطزیست و زمان سفر به همراه دارد. باید توجه داشت که منظور از توسعه حملونقل همگانی، صرفاً بخش درونشهری نیست؛ طرحهایی چون توسعه ناوگان هوایی، قطار پرسرعت و هوشمندسازی ناوگان حمل ونقل همگانی جاده ای از جمله طرح های افزایش مطلوبیت حملونقل همگانی در سفرهای برونشهری است.
وابستگی به خودروی شخصی
افزایش روزافزون خودرومحوری در سالهای اخیر موجب شده است که سهم حملونقل همگانی روند کاهشی داشته باشد و وابستگی مردم به خودروی شخصی بیشتر شود.
در این سند عنوان شده که یکی از راههای دستیابی به حملونقل کارآمد قطعاً یکپارچهسازی سامانههای حملونقل درون و برونشهری مسافر از لحاظ سختافزاری و نرمافزاری و الزام وجود پایانههای برونشهری مسافر در مناطق مرکزی شهرها است. برنامهریزی و طراحی خدمات حملونقل همگانی با رویکرد حملونقل ترکیبی و خدمات یکپارچه درب تا درب به شهروندان، توسعه کیفی و کمی حملونقل همگانی )شهری و حومهای (در سطح وسیع با اولویت حملونقل ریلی در شهرهای بزرگتر، نیز یکی از راهکارهایی است که درسند استراتژی حملونقل به آن توجه شده است.
در سند استراتژی حملونقل کشور یکی از راههای مناسب به منظور گسترش استفاده از حملونقل عمومی، طراحی بسترهای مناسب جهت استفاده از دوچرخه ایجاد مسیرهای مجزا، دارای علایم و ایمن، یکپارچگی مسیرهای دوچرخه با سایر شیوههای حملونقل، طراحی پارکینگ دوچرخه مناسب ، توسعه و گسترش کمی و کیفی شبکه پیادهراهها، ارتقای کیفیت محیطی پیادهروها و تجهیز مبلمان شهری عنوان شده است.