◄ هرج و مرج در ایمنی حمل و نقل کشور/ رانندگان تنها مقصران تصادفات جاده ای نیستند

در پی حادثه واژگونی اتوبوس حامل تعدادی از سربازان در محور اندیمشک پل دختر که منجر به مرگ تعدادی از سربازان کشورمان شد، عباس محمود آبادی کارشناس حمل و نقل یادداشتی با عنوان « نظارت و کنترل؛ اصل فراموش شده در ایمنی حمل‌ و نقل جاده‌ ای » در تین نیوز منتشر کرد.

به گزارش تین نیوز، پس از انتشار این مطلب علی اکبر عادلی که او نیز از جمله کارشناسان با سابقه حوزه حمل و نقل است، در پاسخ به یادداشت «عباس محمود آبادی» مطلبی در اختیار تین نیوز قرار داد که در ادامه آمده است:

«جنابعالی چند سالی مدیرکل دفتر ایمنی و ترافیک سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای بوده اید و با توجه به تجارب دوران مدیریت تان به نکات بسیار خوبی در یاداشت تان اشاره کرده اید اما ‌جنابعالی می دانید که دوره نظارت مستقیم و فیزیکی نیروهای پلیس برای کاهش خطا های رانندگی پایان یافته است.

در حمل و نقل مدرن امروز، فن آوری های هوشمند است که در شهرها و جاده ها، رفتار رانندگان را پایش می کند.  ما هم بعضی از آنها را در اختیار داریم اما هنوز در مدیریت بهره برداری از این ابزار هوشمند و همین طور در پردازش اطلاعات دریافتی از آنها ضعف هایی داریم. ما نمی توانیم در همه جاده های کشور با استقرار پلیس، تخلف ها و رفتار رانندگان را پایش کنیم چون رانندگان هم با استفاده از ابزار هوشمند دیگری مانند  GPS  می توانند خیلی راحت کارایی دوربین ها و  مامورین پلیس را خنثی کنند.حتی با محاسبه میانگین سرعت هم نمی توان مانع  سرعت غیر مجاز رانندگان شد. 

بنده نبود مدیریت ایمنی متمرکز و یکپارچه، ضعف در اجرای قانون و با اهمیت تر از این ها، فقدان آموزش را مسبب هرج و مرج ایمنی در کشور می دانم.

لازم است خاطره ای را در رابطه با تفاوت های اعمال قانون‌ در کشور ما و کشور های توسعه یافته بیان کنم.

زمستان سال ۱۹۸۹ مهمان دوستم در لندن بودم شب چله بود و تصمیم گرفتیم هندوانه ای بخریم. میوه فروشی سمت راست خیابان بود. دوستم  نمی خواست ماشین اش را سمت چپ پارک کند چون محل توقف ممنوع بود ولی با اصرار من دل به دریا زد. گفتم نترس چند دقیقه بیشتر طول نمی کشد. رفتیم آن طرف خیابان، هندوانه را خریدیم، درحال برگشت بودیم، دیدیم که پلیسی کنار ماشین ایستاده است. دوست من گفت کارمان ساخته است. گفتم چرا؟ گفت خودرو بدهی مالیاتی دارد.

وقتی رسیدیم پلیس  مدارک ماشین را درخواست کرد و  دوست من گفت مدارک را خانه جا گذاشته ام، گفت آدرس خانه؟ دوستم آدرس را داد. پلیس وقتی آدرس خانه را گرفت گفت فردا اول وقت منزل شما هستم. دوست من فکر نمی کرد که او در منزل بیاید ولی آمد و برگ جرایم را گذاشت کف دستش.

آن موقع هنوز ابزارهای هوشمند امروزی نبود. امروز پلیس ها، همان اعمال قانون‌ و سخت گیری ها را از طریق تجهیزات هوشمند و با حداقل نیروی انسانی انجام می دهند. خودرو ها و بسیاری از جاده های ما نا امن هستند. بنابراین نمی توانیم فقط رانندگان را مقصر در تصادفات جاده ای بدانیم. ما برای کاهش تصادفات و آمار مرگ و میر باید نگرش ها و ساختار غلط ایمن سازی را تغییر دهیم.»