◄ ریشه خودمالکی در حمل‌ونقل بیکاری تحصیلکرده‌ها است
فارغ التحصیل در رشته خود نمی‌تواند شغلی را پیدا کند و با حساب شاغل شدن به همه جا بدهکار می‌شود تا ماشینی خریداری نماید و از طرفی بخش حمل‌ونقل را هم خوب نمیشناسد و وقتی وارد حمل‌ونقل می‌شود تازه مشکلات این بخش را می‌فهمد.
یک فعال حمل‌ونقلی با بیان اینکه دولت برای حل موضوع خودمالکی تلاش می‌کند اما عملاً موفق نمی‌شود، گفت: دلیل آن این است که از کسانی که اندیشه حمل‌ونقلی دارند برای حل این مشکل استفاده نمی‌کند. بر این اساس ما معتقد هستیم که بینش مسئولان باید در جهت حفظ سرمایه بیشتر شود به‌خصوص در بخش حمل‌ونقل که سرمایه اولیه باید دوساله بازگردد.
مهدی جاویدنیا فعال حوزه حمل‌ونقل در گفت‌وگو با خبرنگار تین نیوز در پاسخ به این سؤال که چرا تردد خالی کامیون‌های ایرانی زیاد است و برای رفع آن باید در کوتاه‌مدت و بلندمدت چه کرد، گفت: این مشکل از چند جبهه به اقتصاد کشور آسیب رسانده است. یکی مستقیم که شامل هدردهی سوخت، وقت، آسفالت و جان و مال راننده است و دیگری غیرمستقیم که درواقع افزایش قیمت کالا و خدمات را در پی دارد.
وی بابیان اینکه مسئله حمل مضاعف و یکسرخالی اهمیت زیادی دارد و باید راهی برای حل این مشکل یافت، گفت: با شرایط کنونی امکان حل این مشکل وجود ندارد.
به گفتهٔ جاوید نیا در حمل مضاعف استهلاک وسیله باری بالا می‌رود و هزینه ارزی به دلیل خرید قطعات یدکی افزایش می‌یابد و درعین‌حال به دلیل مصرف سوخت بالا آلودگی‌های محیط زیستی زیادی را به وجود می‌آورد.
جاوید نیا بابیان اینکه متأسفانه حمل‌ونقل در ایران زیان ده بوده و اقتصادی نیست و سرمایه‌گذار حمل‌ونقل در ایران که اکنون خود راننده است زیان می‌کند، ادامه داد: برای نمونه اکنون مدتی است که شرکت نفت پیمانکارانی را به کار گرفته است و دیگر خودش مستقیم با راننده کار نمی‌کند. پیمانکار هم متأسفانه در رقابت با سایر پیمانکاران با پایین‌ترین نرخ با راننده قرارداد می‌بندد و از طرفی راننده هم راهی جز قبول بار ندارد و مجبور است با این پیمانکاران کار نماید.
وی ادامه داد: این در حالی است که پیمانکار علاوه بر برداشتن کارمزد برای خود، ارزش‌افزوده را هم در قرارداد می‌گنجاند و 5 درصد هم بیمه به‌ناحق از راننده می‌گیرد و همهٔ این‌ها هزینه‌های اضافی‌ای را به راننده تحمیل می‌کند.
این فعال حمل‌ونقلی اعتصاب در اصفهان را نتیجه تحمیل نرخ‌های اضافی عنوان کرد و ادامه داد: اکنون کامیون دار دخل‌وخرج زندگی خودش را هم نمی‌تواند پیدا کند چه برسد به اینکه امکان تأمین هزینه‌های نگهداری کامیون را داشِ باشد. بر این اساس ما معتقد هستیم که بینش مسئولان باید در جهت حفظ سرمایه بیشتر شود به‌خصوص در بخش حمل‌ونقل که سرمایه باید دوساله بازگردد.
وی با طرح این سؤال که چرا بخش خصوصی نمی آید به صورت انبوه کامیون بخرد و شرکت راه اندازی کند، ادامه داد: مگر گفته نمی‌شود درامد کامیون دار خوب است پس چرا اکنون خودمالکی رشد کرده است؟
جاوید نیا علت توسعه خودمالکی را زیان ده بودن شرکت داری در ایران و بیکاری قشر تحصیل کرده دانست و ادامه داد: فارغ التحصیل در رشته خود نمی‌تواند شغلی را پیدا کند و با حساب شاغل شدن به همه جا بدهکار می‌شود تا ماشینی خریداری نماید و از طرفی بخش حمل‌ونقل را هم خوب نمیشناسد و وقتی وارد حمل‌ونقل می‌شود تازه مشکلات این بخش را می‌فهمد.
وی بابیان اینکه دولت برای حل موضوع خودمالکی تلاش می‌کند اما عملاً موفق نمی‌شود، گفت:دلیل آن این است که از کسانی که اندیشه حمل‌ونقلی دارند برای انجام این مشکل استفاده نمی‌کند.
این فعال حمل و نقلی ادامه داد: اکنون وضعیت عرضه بار و تقاضا نامتعادل است و تقریباً 40 درصد با مازاد کامیون مواجه هستیم و این 40 درصد که عمدتاً فرسوده هستند باید از چرخه حمل‌ونقل بیرون آیند .
بنظر میرسد حتی از نظر آماری هم دو موضوع زیر ربطی بهم ندارد:
یک خود مالکی
دو فارغ التحصیل دانشگاهی بودن
مگر کلا چند راننده خود مالک تحصیل کرده داریم ؟ بیشتر از هزارتا؟
سیستم کامیونداری ایران از سال ۱۳۲۰ خود مالکی بوده است
آن موقع هم فارغ التحصیلان دانشگاهی بیکار بودن ؟
آقای جاویدنیا چگونه فعال این حرفه است که تاریخ آنرا نمیشناسد؟