تخریب شهر برای رسیدن به شورای شهر!
این روزها کاندیداهای انتخابات شورای شهر در اقدامی هماهنگ و برای رسیدن به صندلی شورا، در بی توجهی محض به حقوق شهروندی، اقدام به تخریب شهر و نابودی زیبایی شهری کرده اند.
به گزارش خبرآنلاین، این روزها و با آغاز تبلیغات انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا، کاندیداهای مختلف این انتخابات که تعدادشان کم هم نیست، با هدف رسیدن به صندلی شورای شهر اقدام به تخریب و مخدوش کردن چهره شهر کرده اند.
کاندیداهایی که اکثرا با شعارهایی چون سازندگی شهر پای به عرصه گذارده اند و در حالی که این روزها وجود شبکه های اجتماعی میتواند جایگزین مناسبی برای تبلیغات کلاسیک، قدیمی و مخرب محیط زیست باشد ولی با این حال، نامزدها آن چنان با همان تبلیغات کاغذی به جان شهر افتاده اند که گویی در همان دوران قدیم و سابق هستیم.
برخی از این کاندیداها حتی به صندوق صدقه و تابلوهای راهنمایی هم رحم نکرده اند و هیچ احترامی به وجهه شهر قائل نیستند و جالب تر از آن با تخریب شهر می خواهند به صندلی ای برسند که یکی از وظایف اش جلوگیری از تخریب شهر است این یعنی یک پارادوکس توسط نامزدهای شورای شهر.
گویی قرار نیست فردای پس از انتخاباتی باشد که کارگران زحمتکش شهرداری باید کمر خم کنند و این تبلیغات را از چهره شهر پاک کنند، کارگرانی که چشم انتظارشان همان کاندیداهاییست که پس از رسیدن به شورا قرار است یار و یاور آنان باشند!
در این میان نکته بحث برانگیز اینست که کاندیداهایی که بیشترین تبلیغات را در چارچوب آبادانی و توسعه شهر و توجه به محیط زیست و فرهنگ شهروندی دارند بیشترین اقدام را در زمینه بی فرهنگی تبلیغاتی صورت داده اند.
علی غیور یکی از این کاندیداها که خود سابقه حضور در سمن های اجتماعی و فرهنگی و همچنین بعنوان یکی از خبرنگاران و با تحصیلات مرتبط با شهرسازی در انتخابات شرکت کرده است، پس از انتخاب شعار : " آمده ام تا به شهرم لبخند هدیه کنم" در مورد تبلیغات گفته است: نه ستادی دارم و نه تبلیغات کاغذی یا بنری در شهر خواهم داشت زیرا اعتقاد دارم این عمل موجب تخریب شهر و محیط زیست می شوم.
ذکر این نکته ضروری است که شهرداری ارومیه بیش از 600 جایگاه مخصوص تبلیغات شورای شهر در نقاط مختلف شهر ارومیه در نظر گرفته است ولی کاندیداها علاوه بر تبلیغات در در و دیوار و تابلوهای راهنمایی، چراغ های راهنمایی، جداول و ... حتی بر روی جایگاه های مخصوص تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری هم رحم نکرده اند و گویی انتخابات فقط مخصوص شوراهای اسلامی شهر و روستاست.
کاش همین شیفتگان خدمت، بجای نگاه به صندلی، به فکر رعایت قوانین، احترام به شهر و حقوق شهروندی بودند که خود می تواند بزرگترین خدمت به شهرشان بود.
