مدیریت پایدار حمل و نقل شهری و راه کارهای آن
تین نیوز | روند سریع توسعه شهرنشینی منجر به افزایش تقاضا برای زیرساختها نظیر تأمین آب آشامیدنی، شبکه برق و ایجاد امکانات حمل و نقل و .... گردیده است. عدم کفایت سیستم موجود یا مدیریتهای موازی در بخش مدیریت ترافیک شهری موجب افزایش فاصله بین تقاضا و عرضه امکانات حمل و نقل گردیده است. ترافیک، افزایش قابل توجه زمان جابه جائی، افزایش تصادفات، آلودگی صدا و نزدیک شدن میزان آلودگی هوا به مرزهای تهدید سلامت انسانی از تبعات سیستم حمل و نقل ناپایدار در مناطق شهری می باشد. پایداری تنها با ایجاد تغییرات در طراحی، الگوهای استفاده و مدیریت وسایل نقلیه حاصل نمی شود بلکه با
ید تغییراتی در نحوة تفکر نسبت به شناخت و ارزشیابی راهکارهای ممکن برای حل مشکلات حمل و نقل ایجاد گردد. یک سیستم حمل و نقل پایدار نیازمند فعالیتهایی بیش از کنترل آلودگی هوا، ترافیک یا کاهش مصرف سوخت است و بررسی ها نشان داده است که هیچ راه حل منفردی برای حل مشکلات پیچیده حمل و نقل وجود ندارد و رفع. چنین مشکلی نیازمند یک سازوکار جامع ، پویا و قابل اطمینان است
مدیریت پایدار حمل و نقل اثرات توسعه حمل و نقل را بر روی کارایی اقتصادی، موضوعات زیست محیطی، مصرف منابع، کاربری اراضی و عدالت اجتماعی مورد توجه قرار می دهد و به کاهش اثرات زیست محیطی، افزایش بازدهی سیستم حمل و نقل و بهبود وضعیت زندگی اجتماعی کمک می کند و هدف آن سیستم افزایش کارآیی و جابه جائی کالاها، خدمات و افراد با حداقل مشکلات دسترسی است . که بدون سازماندهی مجدد استراتژیها، سیاستها و برنام هها قابل دستیابی نخواهد بود واقعیت این است که وضعیت جابه جائی مردم در دنیای امروز نامطلوب است و بدون انجام اقدامات اصلاحی و پیشگیرانه بدون شک در آینده نزدیک تبدیل به یک
بحران خواهد گردید لذا هم کشورهای توسعه یافته و هم در حال توسعه ناگزیر به حرکت بسوی مدیریت پایدار حمل و نقل هستند و برای حل معضلات عدیده ترافیکی در شهرها می بایست مبانی و اصول حمل و نقل پایدار را به عنوان مرکز ثقل برنامه های آتی حمل و نقل مد نظر قرار دهند.
بررسی اثرات متقابل سیاستهای حمل و نقل شهری و توسعه و کاربری زمین
رشد روز افزون استفاده از وسائط نقلیه موتوری در حمل و نقل کلانشهرها، در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافتگی ، هماهنگی بین سیاستهای حمل و نقل شهری و سیاستهای توسعه شهر را ایجاب می نماید. در این مقاله سعی گردیده است اثرات متقابل سیاستهای حمل و نقل شهری و سیاستهای توسعه و کاربری زمین مورد بررسی قرار گرفته، استراتژیهای مورد استفاده جهت هماهنگی این دو مقوله در سطح سازمانهای جهانی مورد بررسی قرار می گیرند.
بررسی راهکارهای توسعه حمل و نقل شهری
مفهوم توسعه که از آن می توان به تمایل بشر برای تغییرات محیطی و به عبارت امروزین، افزایش قدرت کنترل فرد بر محیط یاد کرد، قدمتی به درازای عمر بشر دارد. این مفهوم در برهه کنونی که از آن به نام فرا ارتباطات یاد می شود اهمیت مضاعفی می یابد چراکه گسترش و توسعه ارتباطات و دانش های بنیادین همراه با رشد فزاینده شهرنشینی لزوم ارایه تعاریف جدید از زندگی بشری و مختصات این سبک زندگی را دو چندان می کند در این میان بی شک حمل و نقل و ارایه راهکارهای توسعه پایدار حمل و نقل در کلان شهرهایی چون تهران در صدر مباحث شهرنشینی گرفته و طبیعی است که با این پیش درآمد مطالعات کلانی نیز در این
حوزه ها از سوی ارگان های شهری، پژوهشگران و محققان و دانشگاه ها صورت می گیرد. به ویژه آن که رشد بی رویه جمعیت و شهرنشینی در شهرهای بزرگی چون تهران از آمار رو به رشدی برخوردار بوده و راهکارهای موثری برای حل این مساله مهم در کشور تدوین نشده است.
شهرنشینی بی رویه و گسترش پرشتاب پدیده شهرنشینی در بسیاری از شهرهای کشورباعث به وجود آمدن پدیده هایی همچون حاشیه نشینی، زاغه نشینی، تکدی گری، تشکیل شهرهای خوابگاهی، افزایش بیکاری و بزهکاری و مشکلات و ناسازگاری های فرهنگی شده و واز همه مهمتر مشکلات زیادی را در نحوه ارایه خدمات حمل و نقلی پدیدار ساخته است. یکی از ستون های اصلی آنچه توسعه پایدار نامیده می شود ایجاد سامانه ترابری پایدار است. تهران امروز شهری است سردرگم در مباحث کلان ترافیک و حمل و نقل که به تازگی گام های علمی و بنیادین برای رفع این مشکلات از سوی شهرداری و شورای شهر تهران آغاز شده است.
تهیه و تدوین طرح جامع حمل و نقل و ترافیک تهران را شاید بتوان مقدمه ای برای حرکت های علمی و قابلیت الگوبرداری برای دیگر کلان شهرهای ایران را داشته باشد، به شمار آورد. طرحی که منطبق با سند چشم انداز جمهوری اسلامی ایران سال ۱۴۰۴ پیش بینی و تهیه شده است بررسی های لازم جهت تهیه طرح جامع ترافیک تهران در سال ۱۳۸۵ و با تشکیل کارگروه های تخصصی و بر پایه مستندات و پایگاه های اطلاعاتی جامع سالهای گذشته ترافیک شهر تهران و اطلاعات به هنگام شده در زمینه تقاضا و عرضه در شرکت مطالعات جامع حمل و نقل و ترافیک تهران وبا بکارگیری ابزارهای کارآمد در زمینه مدلسازی انجام گردید که در
نهایت توسط شهردار تهران در قالب لایحه "طرح جامع حمل و نقل و ترافیک تهران" به شورای اسلامی شهر تهران ارائه و در یکصد و ششمین جلسه رسمی این شورا مصوب گردید.
طرح شبکه قطار شهری، اتوبوسرانی و مینی بوسرانی و تاکسیرانی ون، بهینه سازی جریان ترافیک در معابر شهری از طریق اعمال مدیریت و ترافیک، طرح ارتقای فرهنگ ترافیک، فراهم کردن سیستم حمل و نقل یکپارچه و توسعه سیستم های حمل و نقل عمومی کارا با ارتقای سطح سرویس آنها، کاهش تقاضای سفر سواره و افزایش سهم نقلیه عمومی اعم از قطار شهری، اتوبوسرانی و سایر سیستم های حمل و نقل عمومی، افزایش سهم سفرهای غیرموتوری مانند پیاده روی و دوچرخه سواری با توجه به سازگاری آنها با محیط زیست، ارتقای ایمنی سیستم حمل و نقل شهری و جلب اعتماد شهروندان نسبت به وسایل نقلیه عمومی از جمله اهداف تاکید
شده در این طرح است.
هم چنین در این طرح وی سهم تعیین شده برای قطار شهری ۳۰ درصد، برای اتوبوس ۲۲ درصد، مینی بوس ۳ درصد و تاکسیرانی ۲۰ درصد ذکر شده که با این پیش مقدمه باید از متروی تهران به عنوان پایلوت و محور حمل و نقل شهری تهران یاد کرد. بر اساس این طرح تا افق ۱۴۰۴،۴۶۰ کیلومتر در ۱۵ خط سیستم ریلی باید در تهران احداث شود که ۳۸۰ کیلومتر آن درون شهری خواهد بود.در بخش اتوبوسرانی ۴۰۰ خط با حضور ۱۱ هزار دستگاه با ظرفیت جابجایی ۲۲ درصدی سفرهای درون شهری و توسعه ۱۵۰ کیلومتری خطوط تندرو به همراه ۱۲ پایانه چند منظوره درون شهری باید احداث شود. تحقق اهداف درج شده در طرح جامعه ترافیک به یقین تهران
را دارای حمل و نقل پیشرفته شهری خواهد نمود و این ایده ای است که اکنون به جدیت از سوی شهرداری تهران دنبال می شود. تاکید بر راه اندازی زمان بندی شده پروژه هایی چون تونل توحید را باید در همین راستا تلقی کرد.
با گسترش پدیده شهر نشینی، حمل و نقل در شهرها ابعاد گسترده ای به خود گرفته و پاسخگوی نیازهای ترافیکی مردم در سطح شهرها نیست.
این امر در شهرهای متوسط و بزرگ دنیا بیشتر نمود داشته و استفاده از سیستم های حمل و نقل عمومی جهت جابجایی مردم ، امری ضروری به نظر می رسد. آنچه مسلم است توسعه شبکه حمل ونقل شهری د رکلا نشهر های ایران هم به عنوان مهمترین چالش شهری مطرح بوده است و تهران به عنوان سرآمد کلا نشهرهای ایران، نیاز به راهکارهای اجرایی و تسریع در توسعه شبکه حمل و نقل شهری دارد. افزایش قابل توجه زمان جابجایی، افزایش تصادفات، آلودگی هوا و نزدیک شدن میزان آلودگی هوا به مرزهای تهدید سلا مت انسانی، از تبعات سیستم حمل ونقل ناپایدار در مناطق شهری است.
اما به راستی چگونه می توان به سیستم حمل ونقل پایدار دست یافت؟! به طور حتم پایداری، تنها با ایجاد تغییرات در طراحی، الگوهای استفاده و مدیریت وسایل نقلیه حاصل نمی شود بلکه باید تغییراتی در نحوه تفکر نسبت به شناخت و ارزشیابی راهکارهای ممکن برای حل مشکلا ت حمل ونقل ایجاد شود. یک سیستم حمل ونقل پایدار نیازمند فعالیت هایی پیش از کنترل آلودگی هوا، ترافیک یا کاهش مصرف سوخت است و بررسی ها نشان داده است که هیچ راه حل منفردی برای حل مشکلا ت پیچیده و حمل و نقل وجود ندارد و رفع چنین مشکلی نیازمند یک سازوکار جامع و پویا و قابل اطمینان است.
مدیریت پایدار حمل و نقل اثرات توسعه حمل و نقل را برای کارایی اقتصادی، موضوعات زیست محیطی، مصرف منابع، کاربری اراضی و عدالت اجتماعی مورد توجه قرار می دهد و به کاهش اثرات زیست محیطی، افزایش بازدهی سیستم حمل و نقل و بهبود زندگی اجتماعی کمک می کند و هدف آن سیستم، افزایش کارایی و جابجایی کالا ها، خدمات وافراد با حداقل مشکلا ت دسترسی است.
واقعیت این است که وضعیت جابجایی مردم در دنیای پرهیاهوی امروز مطلوب نیست و بدون انجام اقدامات اصلا حی و پیشگیرانه بدون شک در آینده نزدیک تبدیل به یک بحران خواهد شد. لذا هم کشورهای توسعه یافته و هم در حال توسعه ناگزیر به حرکت به سوی مدیریت پایدار حمل و نقل هستند و برای حل معضلا ت عدیده ترافیکی درشهرها باید مبانی و اصول حمل و نقل پایدار را به عنوان مرکز ثقل برنامه های آتی حمل و نقل مد نظر قرار دهند.
ضرورت استفاده از سیستم های حمل و نقل هوشمند در مدیریت شهری تهران بزرگ
امروزه با توسعه روزافزون علم مهندسی ترافیک در دنیا روشها و ابزارهای بسیاری برای مقوله مدیریت ترافیک ایجاد شده است. سیستم های حمل و نقل هوشمند یکی از این ابزارهاست .
سیستم های حمل و نقل هوشمند مفهومی نو در عرصه مهندسی ترافیک است که نقش بسیار مهمی در امنیت و پویایی حمل و نقل به عهده دارد. این سیستم ها باعث افزایش کارآئی شبکه حمل و نقل و ترافیک گردیده است که با گسترش آن در مدیریت شهری تهران می توان بسیاری از مشکلات حمل و نقل را مرتفع نمود.
در این مقاله ضمن پرداختن به مفهوم ITS و نقش آن در مدیریت شهری ، دامنه کاربردی آن را در سیستم های مدیریت حمل و نقل و ترافیک بیان می نماید. در ادامه به برنامه ریزی استراتژی ITS پیشنهادی برای شهر تهران پرداخته و در انتها فعالیت های تحقیقاتی و مطالعاتی پیشنهادی برای توسعه ITS در شهر تهران ارائه می گردد.
تاریخچه سیستم حمل و نقل هوشمند( ITS) در حمل و نقل
مبداء کنترل آمد وشد به پیشینه اتومبیل یا به دهه 1860 در لندن باز می گردد زمانی که یک چراغ راهنمائی برا ی ایمنی اعضاء پارلمان در یک تقاطع نزدیک پارلمان نصب شد ، اولین چراغ راهنمائی به شکل امروزی در سال 1920 در دیترویت و میشیگان مورد استفاده قرار گرفت.
از این شروع ساده و ابتدائی ، سیستم های کنترل تقاطع ها ، تابلو های متغییر ، سیستم های کنترل سرعت و .... است به وجود آمد. به مرور زمان چراغ های کنترل ترافیک از شکل ابتدائی با زمان بندی ثابت به شکل امروزی خود یعنی کنترل تقاطع بر اساس شمارش ترافیک موجود ارتقاء یافت و در سال 1920در 5 نقطه ایالات متحده سیستم هایی نصب شده که با استفاده از رایانه های آن زمان (IBM 1800) برنامه ریزی شده بود.
انجام کارهای فوق در آن زمان در واقع آغازی برای استفاده از سیستم های هوشمند کنترل ترافیک بود.
مفهوم سیستم حمل و نقل هوشمند( ITS )
سیستم حمل و نقل هوشمند به معنی استفاده و به کارگیری فناوری های نوین از قبیل الکترونیک ، ارتباطات ، سیستم های کنترل و سایر تکنولوژی های پیشرفته می باشد که جابجائی ، ایمنی ، امنیت و کارآئی را در بخش حمل و نقل اصلاح می کند و در رابطه با سایر اقدامات با کاهش مصرف انرژی ، شاخص های زیست محیطی از جمله کیفیت هوا را بهبود بخشیده و بر میزان دسترسی به وسائل حمل و نقل می افزاید.
سیستم حمل و نقل هوشمند برای شیوه های مختلف حمل و نقل قابل تعمیم است که با استفاده از ابزارهای خودکار و برنامه ریزی های مربوطه ، انواع مختلفی از عملیات دریافت و پردازش اطلاعات و نیز مدیریت . کنترل ترافیک و حمل و نقل انجام می پذیرد . در این سیستم با محدود شدن عوامل انسانی در پردازش اطلاعات یا فرایند های کنترل و مدیریت باعث بهبود کیفیت در فرایند تصمیم گیری و مدیریت می شود.
در شکل زیر مزایای این سیستم داده شده است:
(شکل در صفحه آخر)
تاثیرات سیستم های هوشمند حمل و نقل
دامنه کاربردی سیستم حمل و نقل هوشمند (ITS )
دامنه کاربردی سیستم حمل و نقل هوشمند را می توان به صورت زیر خلاصه کرد:
- سیستم های مدیریت شریانی
- سیستم های مدیریت آزاد راه ها و بزرگراه ها
- سیستم های مدیریت حمل و نقل عمومی
- سیستم های مدیریت کنترل حوادث
- سیستم های مدیریت و پشتیبانی وسائل نقلیه امدادی
- سیستم های پرداخت الکترونیک
- سیستم های اطلاع رسانی مسافرین
- سیستم های مدیریت اطلاعات
- سیستم های ایمنی و پیشگیری از تصادفات
- سیستم های نگهداری و بهره برداری از آزادراهها
- سیستم های مدیریت جوی
- سیستم های مانیتورینگ و کنترل حمل و نقل سبک و سنگین
- امکانات درون خودرویی
- مدیریت پارکینگ
- و .......
سیستم حمل و نقل هوشمند راهگشای مشکلات تهران:
شهر تهران با جمعیت 8 میلیون نفر بزرگترین کلانشهر کشور و خاور میانه است. در طی 10 سال اخیر با افزایش مالکیت خودرو افزایش رفاه نسبی ، نرخ سفر از 1.5 سفر سواره به ازاء هر نفر افزون شده است به طوری که قریب به 15 میلیون سفر سواره در طی روز در شبکه معابر شهر تهران جریان دارد. این تعداد سفر باعث مشکلات عدیده برای شهر تهران شده است . به عنوان مثال مصرف بنزین در پایتخت از 12 میلیون لیتر در روز گذشته است، که این امر خود باعث افزایش آلودگی محیط زیست و در نتیجه تهدیدی برای سلامتی شهروندان است ضمن اینکه افزایش حجم تردد خودرو ها باعث افزایش حوادث ترافیکی نیز می شود.
در حال حاضر در تهران بیش از 3 میلیون خودرو و 2 میلیون موتور سیکلت در تردد هستند . از سوی دیگر ورود سالانه بیش از 400 هزار خودرو به خیابان های پایتخت با توجه به کاهش سطح معابر شرایط بسیار سختی را برای شهروندان به وجود آورده است.
آمارها نشان می دهند حدود 4 برابر ظرفیت واقعی تهران، انواع خودرو و وسایل نقلیه در سطح شهر تردد می کنند. تامین هزینه های بسیار بالا برای روان سازی ترافیک شهر با بودجه فعلی امری غیر ممکن می باشد. تنها برای روان سازی ترافیک تهران به بودجه 20 هزار میلیاردی نیاز است که با توجه به درآمد یک هزار میلیارد تومانی شهرداری که نیمی از آن هم صرف نگهداری شهر می شمود، 40 سال زمان نیاز است تا این بودجه فراهم شود. از این رو راهکارهای نوین حملو نقل و ترافیک امری اجتناب ناپذیر است.
ایجاد سیستم های هوشمند حمل و نقل یکی از مهمترین این راهکارها برای پایتخت خواهد بود. با ایجاد زیر ساخت های درست و استفاده از فناوری نوین می توان به سرعت و با صرف هزینه ای بسیار پایین تر از آن چیزی که برای روان سازی ترافیک نیاز است، مشکلات مختلف تهران را از جمله ترافیک سنگین،آلودگی های زیست محیطی، به هدر رفتن انرژی، زمان و هزینه را برطرف کرد. در حال حاضر مشاهده فعالیت های ITS در شهر های بزرگ دنیا اهمیت این سیستم ها را به ما نشان می دهد.
مزایای حاصل از ITS هم از لحاظ نسبت منفعت به هزینه وهم از لحاظ ماهیت فواید حاصل از آن، دلیل استفاده از این سیستم ها است. برای نمونه در امریکا نسبت منفعت به هزینه در نواحی شهری 2/5 و در شهر های بزرگ این میزان به 2/8 نیز می رسد. ضمن آنکه بر اساس پیش بینی های انجام شده بازار ITS در سالهای آینده رشد قابل توجهی کرده وبر اساس تخمین ها این بازار در دنیا تا پایان سال 2015 به حدود 420 میلیارد دلار خواهد رسید. در تهران نیز نمونه هایی همچون سیستم کنترل هوشمند تقاطع ها (SCATS)، دوربین های نظارت تصویری مرکز کنترل ترافیک تهران و تونل هوشمند رسالت از پروژه های موفق پیاده سازی ITS در تهران بوده
است.
برنامه ریزی استراتژیک ITS شهر تهران
با توجه به مزایای فراوان گفته شده برای ITS ، تهران نیازمند تدوین برنامه ریزی استراتژیک ITSبر مبنای برنامه ملی ITS و طرح های حمل و نقل هوشمند خواهد بود .
تدوین این برنامه جهش بزرگی در جهت ارتقاء جایگاه ITS در تهران خواهد بود.
در اولین گام برای این امر تعیین ساختار مناسب برنامه ریزی استراتژیک مورد نیاز است
در تعیین ساختار، ارکان استراتژی و برنامه ریزی مسا ئل مدیریتی ، فنی مهندسی و تشکیلاتی باید به طور کامل مدنظر قرار گیرد.
در هر شهر بسته به شرایط موجود در آن ساختارهای متفاوتی را با دیگر شهرها دارد
برای مثال ساختار برنامه ریزی استراتژیک شهرهای ادمونتون کانادا و کالگری به صورت زیر است:
الگوی به کار رفته در برنامه ریزی استراتژیک ITS ایالت آلبرتا کانادا:
1. مقدمه: شامل چارچوب مفهومی برنامه ریزی ایتراتژیک ITS
2.پیش زمینه: که منافع ITS و وضیعت فعلی ITS و معماری آن را در ایالت آلبرتا و کانادا مشخص می سازد.
3.چشم انداز طرح و تعیین ماموریت و اهداف آن
4.استراتژی و اصول طرح
5.اولویت ها: بزرگ راهها و مناطق که اولویت دارد و مناطق به عنوان ناحیه آزمایشی مورد استفاده قرار می گیرند.
6.برنامه عملیاتی پیشنهادی برای 3 تا 5 سال آینده که پروژه ها، سیستم های اطلاعاتی، اطلاعات پایگاه داده ها، سیستم های مدیریتی، زمانبندی کار،... را شامل می شود.
7.خلاصه ای از مسئولیت ها و هزینه ها که در آن مسئولیت هر واحد، هر مدیرو... هزینه های هر پروژه، محل تامین هزینه های هر پروژه و ...آمده است.
8. جمع بندی
لازم به توضیح است ادمونتون مرکز ایالت آلبرتا می باشد و جمعیت آن حدود 753000 نفر (تخمین سال 2007) و مساحت آن بالغ بر684،37 کیلومتر مربع می باشد
الگوی به کار رفته در سند برنامه ریزی استراتژیک ITS شهر کالگری کانادا:
1. اهداف و چشم انداز
2. شش محور اصلی فعالیت های ITS شامل:
a. اطلاعات مسافران
b. مدیریت سطوح
c. مدیریت و کنترل ترافیک
d. مدیریت و کنترل پارکینگ ها
e. مدیریت معابر
f. مدیریت ناوگان
3. وضعیت فعل ITS در کالگوی
4. فرآیند برنامه ریزی استراتژیک
a. گام اول: تشکیل ائتلافی از کلیه ذینفعان ITS شهر
b. گام دوم: نیازسنجی
c. گام سوم: تحلیل فرصت ها و چالش ها
d. گام پنجم: تدوین و معماری ITS منطبق با برنامه ها و نیازها
e. گام ششم: تدوین برنامه کلی اجرایی
f. مطالعات پشتیبان
کالگری با مساحتی حدود 436،1 کیلومتر مربع و جمعیتی بالغ بر یک میلیون نفر یکی از مهمترین و پر جمعیت ترین شهرهای کانادا محسوب می شود.
در تعیین ساختار، ارکان استراتژی و برنامه ریزی مسا ئل مدیریتی ، فنی مهندسی و تشکیلاتی باید به طور کامل مدنظر قرار گیرد. سپس اهداف طرح را بر اساس قابلیت های موجود تعیین گردد و بعد از آن راهبرد یا استراتژی برای رسیدن به اهداف موردنظر طراحی گردد .
به دلیل اینکه ماهیت پروژه های سیستم های هوشمند حمل ونقل بین بخشی است همکاری و هماهنگی مطلوب و موثر بین نهادها و سازمان های مختلف اهمیت بسیار دارد و عملکرد نامناسب یک نهاد ، در فعالیت کل اجزاء اختلال ایجاد خواهد کرد.
متاسفانه در کشور بسیاری از طرح ها به دلیل هماهنگ نبودن بین اجزاء آن به نتیجه مطلوب نرسیده است
نتایج و پیشنهادات
از اهداف اصلی ITS، بازدهی بیشتر از حمل و نقل و ترافیک جهت رفع نیاز ها و مشکلات بخش های مختلف آن می باشد. لذا شناخت بخش های مرتبط با هوشمند سازی در شطح کلان از نیازهای حال حاضر مدیریت شهری تهران می باشد که در ذیل فعالیت های تحقیقاتی و مطالعاتی پیشنهادی برای استراتژی ITS ارائه می گردد.
• بررسی و ارزیابی فرآیند های کاری ITS
• تعیین استراتژی توسعه ITS در بخش حمل و نقل و ترافیک
• اجرای مطالعات اساسی و استراتژی های بلند مدت برای توسعه ITS
• ارزیابی آمادگی شهرداری تهران برای تغییر از وضعیت موجود به وضیعت مطلوب و ایده آل
• تدوین برنامه اجرایی و عملیاتی توسعه ITS
• تدوین برنامه آموزش و انتقال دانش فنی در حمل و نقل هوشمند
• اقدامات موثر برای ایجاد هماهنگی و یکپارچگی در حوزه های حمل و نقل شهر تهران
• گسترش مشارکت بین بخش دولتی و بخش خصوصی برای پیشرفت ITS تهران
امید است نهادینه سازی ITS در لایه های مختلف برنامه ریزی، شکل دهی و بهره برداری با ایجاد مراکز آموزشی و انجمن های پژوهشی در کنار توسعه کاربردی بخش های نرم افزاری و سخت افزاری ITS صورت پذیرد تا در سال اصلاح الگوی مصرف با بهبود حمل و نقل و ترافیک شهر تهران شاهد کاهش هدر رفتن زمان و هزینه شویم.
