انتظارات مردم از انتخابات 96 محقق نشد

رئیس شورای مرکزی حزب کارگزاران گفت: مردم در انتخابات ۹۶، با آرایی بی سابقه و حدودا سه برابر دوره‌های قبل نمایندگان خود در شورا را انتخاب کردند اما توقعات مردم تاکنون برآورده نشده است.

به گزارش تین‌نیوز به نقل از مشرق، فرزند ارشد آیت الله هاشمی رفسنجانی که نقش موثری در آوردگاه سیاست ایفا می کند و همچنان ریاست شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی را در کنار ریاستش بر شورای شهر تهران پیش می برد. او با لیست امیدی‌ها به صندلی سرخ شورای شهر تهران رسید و با اجماع همان امیدی‌ها در کرسی «رئیس» نشست؛ اما این اجماع انتهایش تا همین جا بود و علی رغم تمایلی که داشت از «بهشت» جا ماند.

حالا حال و هوای رئیس شورای شهر تهران و رئیس شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی در میانه آوردگاه سیاسی، بعد از گذشت ۱۹ ماه از مسئولیت خدماتی و شهری‌اش شنیدنی است؛ برای همین درخواست کردیم تا پای حرف های سیاسی او بنشینیم.

سئوال‌مان را از عملکرد شورای شهر اصلاح طلب شروع کردیم؛ خواستیم ببینیم آیا او همان نظر سال گذشته خود را دارد که می گفت انتظارات مردم برآورده نشده است؟!، بله، او در همین روزها و بعد از حدود ۱۳ ماه از اظهار نظر قبلی خود باز هم «تَکرار» می کند: مردم در انتخابات ۱۳۹۶، با آرایی بی سابقه و حدوداً ۳ برابر دوره های قبل نمایندگان خود در شورا را انتخاب کردند اما توقعات مردم تاکنون برآورده نشده است.

محسن هاشمی وقتی باد انتقاد را به عملکرد اصلاح طلبانه شورای شهر می گیرد یا در کسوت جایگاه حزبی خود با حزب اعتدال و توسعه کنش و واکنش می‌کند، قلم تحلیل‌ها را به سمت انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ تغییر می دهد اما خودش می گوید: اصولاً من به انتخابات ریاست جمهوری فکر نمی کنم که مواضعی برای آن داشته باشم.

حتی در مورد رویکرد انتخاباتی حزب کارگزاران سازندگی به گونه ای سخن می گوید که انگار حزب متبوعش نگاهی به انتخابات ندارد؛ جایی که او در گفتگویش می گوید: حزب کارگزاران نیز در شرایط فعلی کشور دغدغه های بسیار مهمتری از انتخابات ریاست جمهوری دارد.

در زیر مشروح گفتگو با محسن هاشمی را می خوانید:

آقای هاشمی شما به دلیل کمبودها و نقایص شورا عذرخواهی کرده اید؛ از سوی دیگر با توجه به انتقادهایی هم که پیش از این غلامحسین کرباسچی نسبت به عملکرد شورا مطرح کرده بود، آیا این قصور به دلیل این برمی گردد که اصلاح طلبان نتوانسته اند فعالیت خوبی در نهاد اجتماعی شورا تاکنون از خود نشان دهند؟ کم کاری شورای شهر و شهرداری تهران چه تاثیری روی سبد رای اصلاح طلبان دارد؟

عذرخواهی بنده منحصر به نقایص شورا نبود، بلکه مربوط به عدم تحقق انتظارات و مطالبات شهروندانی بود که در انتخابات ۱۳۹۶، با آرایی بی سابقه و حدوداً ۳ برابر دوره های قبل نمایندگان خود در شورا را انتخاب کردند و انتظار تحولات وسیع‌تری در حوزه مدیریت شهری داشتند، اما این سطح از توقعات مردم به سه دلیل تاکنون برآورده نشده است.

دلیل اول شرایط اقتصادی عمومی کشور و تهران است که با تورم، رکود و کاهش ارزش پول ملی مواجه هستیم و این مسایل پیامدهای مهمی در درآمد و فرایند مدیریت شهری دارد.

مساله دوم، رخدادهای ناخواسته و خارج از اراده شورا، در بی ثبات شدن مدیریت شهری با سه بار تغییر شهردار تهران و مدیران زیر مجموعه بوده است که استعفای آقای نجفی و بازنشستگی آقای افشانی، خارج از اراده شورا اتفاق افتاد.

مساله سوم هم عدم رعایت اولویت‌ها و سیاست‌های مدنظر شورا در مدیریت شهری بخصوص در حوزه حمل ونقل عمومی، ثبات در رده های مدیریتی و صرفه جویی وکاهش هزینه ها بوده است که تلاش می کنیم در بخش سوم در مدت باقیمانده از مسئولیت شورا، این نقایص را جبران کنیم و تصور می کنم وقتی با مردم صادق باشیم، آنها بدلیل آگاهی مناسب ودرک بالایی که از شرایط دارند بهترین تصمیم را خواهند گرفت.

با توجه به اینکه شورای پنجم شهر تهران با دولت دوازدهم کاملاً همسو است، آیا در این مدت، مطالبات و بدهی های شهرداری از سوی دولت به مدیریت شهر پرداخت شده است؟

در این موضوع با وجود پیگیری های انجام شده، هنوز به نتیجه کامل نرسیده ایم، اما حدود دو هزار میلیارد تومان از بدهی ها را تهاتر کرده ایم، البته تغییرات در مدیریت شهری و معاونت‌های زیرمجموعه هم در این روند اخلال ایجاد کرده است اما ما مصمم هستیم که بتوانیم با وجود شرایط نامناسب مالی دولت، تخصصیص اعتبارات مربوط به شهرداری تهران را انجام دهیم و مصوبات قانونی مجلس شورای اسلامی در حوزه کمک‌های دولت به حمل ونقل عمومی را نقد کنیم.

جنابعالی در نشست دبیران حزب کارگزاران سازندگی اعلام کرده بودید: باید به ایران ۱۴۰۰ فکر کنیم، اگر دورنمای تشکل متبوع خود را برای انتخابات ریاست جمهوری ترسیم کرده اید برای انتخابات ۹۸ چه برنامه ای دارید؟

این جمله به نوعی تحریف شده بود، منظور من از آینده ایران بود نه انتخابات ریاست جمهوری. البته انتخابات در ایران همیشه مهم وتاثیر گذار است اما به نظرم مسائلی مهمتر از انتخابات نیز وجود دارد، ما باید مشکل ناکارامدی و سومدیریت و اتلاف فرصت‌ها را از بین ببریم.

اینکه دائماً احزاب و شخصیت‌های سیاسی ما به انتخابات فکر می کند، نتیجه اش این می شود که وقتی در انتخابات پیروز می شویم برای اداره کشور و مسائل اجرایی برنامه، واقع‌گرایانه و موفقی نداریم.

هر دوجناح ما دچار این آسیب هستند و هدف گذاریشان روی کسب قدرت متمرکز است، نه استفاده از قدرت برای اداره کشور. در حالی‌که قدرت نباید هدف باشد بلکه وسیله ای است برای تحقق اهداف ما و به نوعی در همه حوزه ها ما شاهد این ضعف هستیم.

حالا در انتخابات مجلس آینده، این حدود صد عضو فراکسیون امید، ممکن است چند درصد اضافه یا چند درصد کم بشوند، ما برای مجلس و قوه تقنین چه برنامه ای داریم که افزایش یا کاهش در تعداد نمایندگان اصلاح طلب، در آن تاثیر بگذارد، اصولاً آمده ایم معضلات اصلی کشور را که ریشه در کمبود، نقص یا اشکال قوانین دارد شناسایی بکنیم و برای رفع آن مسیر مناسبی را طراحی کنیم.

برخی موضع اعلامی شما را به منزله کاندیداتوری خودتان در انتخابات ۱۴۰۰ دانستند، آیا قصد کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری دارید؟ حزب متبوعتان در انتخابات ۱۴۰۰ کاندیدای حزبی معرفی می کند؟

اصولاً من به انتخابات ریاست جمهوری فکر نمی کنم که مواضعی برای آن داشته باشم. حزب کارگزاران نیز در شرایط فعلی کشور دغدغه های بسیار مهمتری از انتخابات ریاست جمهوری دارد. ما در چهلمین سال انقلاب باید نسبت به عملکرد مجموعه مدیریت کشور در این دوره پاسخگو باشیم و بدانیم که مردم از مسئولان توقعاتی داشته اند که بخش قابل توجهی از آن برآورده نشده است. ناکارآمدی و عدم تامین معیشت ورضایت مردم، امروز مساله اول نظام است و همه باید برای حل این معضل، متمرکز شویم.

به نظر شما آیا اصلاح طلبان با حزب اعتدال و توسعه در انتخابات ۹۸ ائتلاف می کنند؟ اختلاف‌هایی ایجاد شده بین احزاب چه تاثیری روی ائتلاف های سال ۹۸ می گذارد؟

فضای حاکم بر احزاب و سیاسیون، با فضای واقعی جامعه متفاوت است. شما فکر می کنید، چند درصد از مردم احزاب را می شناسند، تفاوت زیادی بین اعتدال و توسعه، اتحاد ملت، کارگزاران و دیگر احزاب اصولگرا مانند جمعیت ایثارگران، موتلفه یا جمنا در این حوزه نیست، فقط بخش کوچکی از جامعه شاید در حد یک یا چند درصد، مخاطب و پیگیر مسایل سیاسی هستند و بقیه مردم به شخصیت‌ها و گفتمان عمومی حاکم بر جامعه اعتماد می کنند.

الان بزرگانی نظیر خاتمی، روحانی، ناطق نوری و جناب سید حسن خمینی نماد یک نوع نگرش را که مبتنی بر میانه روی است، هستند که به نوعی تداوم حرکت آیت الله هاشمی رفسنجانی در انتخابات سال ۱۳۹۲ و ۱۳۹۴ بود، اگر این تفکر بتواند اعتماد مردم را حفظ کند در قدرت تداوم می یابد، در این سطح اختلافات احزاب و گروه‌های سیاسی مسایلی جزیی وحاشیه ای است که نباید آن را بزرگ کرد وبه آن اهمیت داد.

موضع حزب کارگزاران سازندگی برای ائتلاف با حزب اعتدال و توسعه چیست؟ با توجه به نامه نگاری هایی که داشتید آیا جلسه ای برای رفع اختلاف ها با یکدیگر داشتید؟

من خیلی این اختلافات را عمیق نمی دانم، بخشی از آنها مسایل شخصی و بخش دیگر اختلاف سلیقه است، ما در مورد مسایل اصلی کشور مانند سیاست خارجی، اقتصاد، فرهنگ و مسایل اجتماعی اختلاف مهمی با یکدیگر نداریم و تصور می کنم با کنار گذاشتن مسایل فرعی وحاشیه ای می توانیم به همدلی و وحدت برسیم.

تشکل متبوعتان ایده ای به نام مجمع ملی اصلاح طلبان را مطرح کرده است، این ایده به کجا انجامیده است؟ آیا ایده را با بزرگان اصلاحات و نهادهای اصلاح طلب مطرح کرده اید؟ جایگاه مجمع ملی اصلاح طلبان نسبت به شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان چگونه تعریف می شود؟ نسبت مجمع ملی با پارلمان اصلاحات چیست؟

شورای‌عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان در انتخابات گذشته، متولی موضوع انتخاب لیست اصلاح طلبان در مجلس و شورای کلان‌شهرها بوده است، انتقادی به سازوکار تشکیل، انتخاب، سهمیه بندی ها و عملکرد این شورا وجود داشته است که برخی خواستار فرایندی مردم‌سالارانه و برخاسته از بدنه اجتماعی اصلاح طلبان در تشکیل این شورا شده اند که می توان نام آن را مجمع ملی اصلاح طلبان یا پارلمان اصلاحات گذارد، به هرحال باید برای انتخابات پیش رو به این انتقاد توجه کرد و نواقصی را که وجود دارد برطرف کرد تا سرمایه اجتماعی اصلاح طلبان آسیب نبیند.

حزب کارگزاران با صدور بیانیه ای از عملکرد اقتصادی دولت انتقاد کرد و انتقاد این تشکل با واکنش حزب اعتدال و توسعه روبه رو شد که گفته بود کارگزاران برنامه و پیشنهادی به دولت ارائه نمی دهند، آیا شخص شما و یا حزب متبوعتان دیداری با مسئولان و بخصوص معاون اول رئیس جمهور جهت ارائه پیشنهاد برگزار کرده اید؟

انتقاد حزب کارگزاران به رویکرد اقتصادی دولت، انتقادی در سطح کارشناسی بود و نباید به آن از منظر سیاسی نگاه کرد. طبیعتاً بخشی از مسایل مطرح شده در آن بیانیه از دید مسئولان اقتصادی دولت پنهان نبوده اما موانعی برای تحقق آن وجود داشته است، روابط ما با آقای جهانگیری نزدیک و مثبت است اما طبیعتاً او نیز برای اجرای برنامه ها وسیاست های مدنظر خود با محدودیت‌ها وموانعی مواجه است.

در مجموع این سطح منازعه را بر سر مسایل و جزئیات کارشناسی به مصلحت دولت و اصلاح طلبان نمی‌دانم و معتقدم مسایل را باید با گفتگو و بحث های فنی و علمی حل کرد نه با منازعه رسانه ای.

در دوره جدید، مجمع ۵۱ نفره از سوی شورای تهران و نمایندگان تهران تشکیل شده است، آیا این جلسات هنوز تشکیل می شود؟ تاکنون چه مسائلی در این جلسات بررسی شده است؟ نتیجه بررسی ها به کجا رسیده است و چه نتایجی دارد؟

بله- مجمع امید جلسات متعددی را برگزار کرده است وهیئت رییسه مجمع نیز علاوه بر جلسات عمومی تشکیل جلسه می دهد، البته مجمع امید، ماهیتاً نقشی مشورتی و غیررسمی دارد که در آن مسایل بصورت هم اندیشی به بحث گذارده می شود، عمده انتظار ما از این مجمع، پیگیری مسائل تهران در مجلس شورای اسلامی، جهت اختصاص اعتبارات وحل مشکلات مردم است.