طنز/ افسردگی و حمل‌ونقل
شما الآن بری دم سوپری و ببینی قیمت شیری که تا دیروز ۲۵۰۰ بود امروز یهو شده ۳۵۰۰ تومن افسردگی نمی‌گیری؟ خب به همین شکل شما پاشو الآن برو دم یه بنگاه ماشین ببین پراید که تا چند سال پیش زیر ۱۰ میلیون بود الآن چقدر شده! افسردگی که هیچی، کرک و پشمات هم می‌ریزه!
می‌دونم! شاید اگه تیتر مطلب رو زده بودم «شقایق واژگون و گوزن‌های وحشی» ارتباط معنایی بیشتری در اون می‌دیدید تا «افسردگی» و «حمل‌ونقل» اما این‌طور نیست.
باور کنید قصد ندارم سر کارتون بذارم یا زورزورکی یه متن روانشناسی ربطش بدم به حوزه حمل‌ونقل تا بتونم توی هفته‌نامه چاپش کنم و حق‌التحریرشو بگیرم! آخه اصلا این شندرغاز ارزششو داره که آدم حرومش هم بکنه تازه؟ بعدشم اصلا یه چیزی، شما اصلا چرا از افسرده‌کننده بودن حوزه حمل‌ونقل تعجب می‌کنید؟ اونم توی زمونه‌ای که افسردگی از درودیوار می‌باره! دیگه حمل‌ونقل که سطحش از لبنیات و دلار و سکه پایین‌تر نیست!
شما الآن بری دم سوپری و ببینی قیمت شیری که تا دیروز ۲۵۰۰ بود امروز یهو شده ۳۵۰۰ تومن افسردگی نمی‌گیری؟ خب به همین شکل شما پاشو الآن برو دم یه بنگاه ماشین ببین پراید که تا چند سال پیش زیر ۱۰ میلیون بود الآن چقدر شده! افسردگی که هیچی، کرک و پشمات هم می‌ریزه!
قیمت ماشین خارجی هم بگیری که دیگه هیچی! من خودم از دیروز که فهمیدم «رنو تالیسمان» شده ۴۸۰ میلیون تومن دچار ازخودبیگانگی و اختلال شخصیتی شدم، شب تا صبح شده می‌شینم روی سکوی کنار پنجره آهنگ گوش می‌دم و سیگار می‌کشم! که البته سیگارو هم از یکی دو هفته پیش که دیدم بهمن کوچک شده پاکتی ۶ هزارتومن دیگه نتونستم بکشم!
مامانم میگه اخیرا توی خونه هی راه می‌ری ناخون می‌جویی و زیر لب پچ‌پچ می‌کنی می‌گی «رنو، تالیسمان، دویست شیش، بهمن، جی.وان، مزدا تیری ...». خلاصه که اوضاعم خیلی خرابه! تنها چیزی که این روزا بهم امید می‌ده اینه که آدم بی‌کس‌وکاری هستم. می‌دونم طبیعیش اینه که بی‌کس‌وکار بودن آدم رو افسرده کنه اما اون مال شرایط اقتصادی عادیه نه این وضعی که ما توش هستیم.
توی برهه حساس کنونی شما هرچی بی‌کس‌تر باشی بهتره! چرا؟ چون فرض کن خودت مثلا ساکن اهواز باشی، داداشت مشهد بشینه!
بعد توی این هیر و ویری زن داداشت که حامله‌ست حالش بد شده و داداشت زنگ بزنه که همین الآن پاشو یه بلیت هواپیما بگیر بیا مشهد! بعد می‌ری دم آژانس بلیت بخری بهت میگه پرواز اهواز-مشهد شده ۲ میلیون! خب اینجا آدم افسرده نمی‌شه؟ امیدش به زندگی رو از دست نمی‌ده؟! نمی‌گه برادر و زن‌برادر و بچه‌برادر احتمالیم به ...؟!
آخه دو میلیون بلیت هواپیما؟! اونم چه هواپیمایی؟! آدم با بشقاب‌پرنده توی شهربازی اِرم بره مسافرت خیالش راحت‌تره! خدایی یکم به عمق این فجایعی که داره این روزا توی حوزه حمل‌ونقل رخ می‌ده فکر کنید، قطعا شمام به پوچی و تباهی می‌رسید و می‌بینید که تیتر مطلب همچین الکی هم نبوده!
منتشر شده در شماره 174 هفته نامه حمل ونقل
اثر:احمدرضا کاظمی
