آن چه باید اعضای شواری عالی صنایع دریایی کشور بدانند
وبلاگ تین نیوز، رضا محمدعلی بیکی | اعضاء محترم مطلع باشید که:
1- پس از گذشت نیم قرن از تصویب قانون دریایی ایران مصوب شهریور ماه سال 1343 هجری شمسی، کشور فاقد قانون بیمه دریایی می باشد. (ماده 191 از فصل چهاردهم قانون دریایی ایران "دولت مکلف است طرح قانون بیمه دریایی را تنظیم و به مجلسین تقدیم نماید."
2- پس از گذشت نیم قرن از تصویب قانون دریایی ایران مصوب شهریور ماه سال 1343 هجری شمسی، کشور فاقد دادگاه های دریایی می باشد. (ماده 188 از فصل سیزدهم قانون دریایی ایران "وزارت دادگستری مکلف است ظرف سه ماه از تاریخ تصویب این قانون لایحه قانونی مربوط به تشکیل دادگاه های دریایی و حدود صلاحیت آنها و طرز رسیدگی به تخلفات و اختلافات و کلیه دعاوی ناشی از اجرای این قانون را تنظیم و پس از تصویب کمیسیون مشترک دادگستری مجلسین به موقع‌اجرا بگذارد."
3- قانون دریایی ایران مصوب سال 1343 هجری شمسی نیاز به بازبینی و اصلاحات دقیق و گسترده ای دارد و لایحه اصلاح این قانون که در سال 1390 توسط هیأت وزیران تصویب و یکسال بعد جهت اجراء توسط سازمان های زیربط به ایشان ابلاغ گردید کاری به جا بوده ولی کافی به نظر نمی رسد و این قانون میبایست هرچه سریعتر توسط افرادی آگاه و خبره مورد بازبینی و اصلاحات اساسی قرارگیرد.
4- متولی امور دریایی کشور، ساختار، اهداف و برنامه هایش مبتنی بر اصول علمی و تجربی صحیح و معتبر نمی باشد.
5- انجمن های به ظاهر علمی و مستقل مرتبط با صنایع دریایی کشور، کارایی مفید و بالطبع آن اعتبار بین المللی و قابل قبولی را در بین انجمن های بین المللی مشابه کسب ننموده اند. افرادی در پست های مدیریتی و ریاست کمیته های تخصصی این انجمن قرارگرفته اند که فاقد حداقل دانش و تجربه مورد نیاز در آن رشته ها می باشند. طوری که این افراد و لابی های پشتیبان و ناآگاه از نیات ایشان در سایه جملاتی از قبیل: اشتغالزایی پایدار در شهرهای ساحلی با توسعه صنعت کشتی سازی، صنعت کشتی سازی کشور نیازمند نگاه ملی است،تنها مشکل حال حاضر صنعت کشتی سازی کشور فقط و فقط نبود حمایت های مالی دولت است و
لاغیر!!! تشکیل وزارت دریاداری یکی از ضروریات حال حاضر کشور می باشد!!! و ..... بدون رعایت احترام در گفتمان و نوشته های خود، دلسوزان و صاحبنظران هموطن را که دارای وجه و اعتبار بین المللی می باشند به باد انتقادهای بی حساب و کتاب قرار می دهند و وقتی در مقام پاسخ قرار می گیرند اظهار می دارند که مدیران عامل شرکت های کشتیرانی داخلی، چینی ها و کره ای ها را کشتی ساز نمودند!!!
6- عملکرد مدیران و کارشناسان موسسات رده بندی داخلی تابع قوانین و مقررات فنی بین المللی در نظر گرفته شده برای این موسسات نمی باشد و ایشان بدون در نظر داشتن استانداردهای تدوین شده برای فعالیت اینگونه موسسات در بخش های تأئید طرح و نقشه، بازرسی و صدور گواهینامه، آموزش و مدیریت و به دور از هرگونه نظارت و کنترل عالیه (طبق دستورالعمل های سازمان جهانی دریانوردی و انجمن بین المللی موسسات رده بندی) در حال فعالیت بوده و می باشند!!
7- مدیران و کارشناسان کنونی صنایع دریایی کشور به مقوله تحقیق، پژوهش و نوآوری بهایی نمی دهند و با موضوعاتی از قبیل مدیریت دانش، مهندسی ارزش و مدیریت ریسک کاملا" ناآشنا و غریب هستند و تمایلی هم به یادگیری موارد ذکر شده ندارند ولی مدعی توانمندی در ساخت کشتی های با فناوری بالا از قبیل کشتیهای LPG و LNG می باشند.
8- کشتی سازان و روسای انجمن های وابسته کشور بیش از آنکه به فناوری های تولید، مدیریت و طراحی و مهندسی توجه نمایند به موضوعاتی از قبیل کمبود سفارش، فقدان قوانین و مقررات کارای گمرکی، عدم حمایت های مالی دولتی و عدم وجود وزارت دریاداری می پردازند!! در صورتیکه در طول 15 سال گذشته مالکان کشتی و یا همان کارفرمایان داخلی (دولتی و خصوصی) منابع مالی مورد نیاز را در زمان های معین شده در قرارداد به سازندگان داخلی پرداخت نموده اند ولی این سازندگان بودند که ارزش این فرصت های طلایی را ندانسته و دیوار بی اعتمادی را برپا داشتند. دیواری از مه که خود در برابر چشمان خویش ایجاد نمودند و
باعث گردید تا ایشان دوستان دور یا نزدیک را توانای دیدن نباشد.
9 - به دلیل فقدان کارشناسان و مدیران خبره و واقع بین در بدنه انجمن ها، مرجع دریایی، موسسات رده بندی داخلی و سازندگان کشتی، فرایند شناسایی، ارزیابی، اولویت بندی و اصلاح کمبودها و نواقص به درستی انجام نمی پذیرد و یا بهتر بگویم دلیل و ریشه بیماری به درستی معلوم نمی گردد تا بتوان درمانی موثر برای آن بیماری را شروع نمود.
10 - تا قبل از اعمال و تشدید تحریم های بین المللی و با وجود حضور موسسات رده بندی طراز اول دنیا در ایران و نیز رونق کسب و کار شرکت های کشتیرانی داخلی (انتقال پول به راحتی انجام می پذیرفت، طراحان و سازندگان مواد و تجهیزات همکاری خوبی با مشتریان ایرانی خود از جمله سازندگان کشتی داشتند و ...)، افرادی از داخل همین انجمن های به ظاهر مستقل بانگ بر می آوردند و اظهار می داشتند که حضور این موسسات نه تنها فرصت ارزشمندی برای صنایع دریایی کشور نمی باشد بلکه تهدیدی اساسی برای این صنعت به حساب می آید!!!
در صورتی که با کمی تأمل، خردورزی و سیاست ورزی منطقی و به دور از هرگونه تعصب بی جا و منفعت طلبی گروهی ناآگاه می توانستیم تا قبل از اعمال یا تشدید تحریم ها از فرصت ایجاد شده در قالب مشتریان خدمات این موسسات نهایت بهره مندی را ببریم ولی متاسفانه این مهم هم تحقق نیافت!! و مرجع دریایی کشور هم در برابر این گونه جریان های فکری، سیاست انفعالی همیشگی خود یعنی سکوت را پیش گرفت!! به راستی چرا!؟ چرا افرادی صاحبنظر و خبره دریایی در بدنه کارشناسی این سازمان تخصصی دریایی وجود ندارد؟ چرا سازمانی که می تواند نقش اساسی و تأثیر گذار در تحولات پیشروی صنعت دریایی کشور و حتی منطقه
داشته باشد به ابزاری برای اهداف یک عده کوته نظر و سود جو تبدیل گشته است؟
11 - مقالاتی در همایش های سالیانه صنایع دریایی کشور جهت ارایه به صورت سخنرانی و یا پوستر انتخاب می گردند که به موضوعاتی از قبیل شناسایی و ارزیابی نواقص و مشکلات موجود در بخش هایی از صنایع دریایی کشور (حاکمیتی و غیره) و نیز چالش های پیشروی آنها نپردازند.
12- طی 15 سال گذشته، منابع مالی که از طریق سازمان بنادر و دریانوردی در قالب کمیته وجوه اداره شده به متقاضیان خرید شناور از سازندگان داخلی پرداخت شده، نه تنها باعث رشد و توسعه کشتی سازان کشور نگردیده بلکه به دلیل نبود مطالعات اولیه، نبود اهداف و برنامه ریزی حساب شده مشکلاتی را برای ذینفعان ایجاد نمود به طوری که در صورت بررسی دقیق موضوع پی می بریم که درصدی از این منابع صرف خرید کشتی نگردید!! و درصدی هم صرف خرید مواد و تجهیزات گردید ولی کشتی ساخته نشد و درصد باقی مانده هم صرف خرید کشتی های بی کیفیت ساخت داخل شد که کاربری در نظر گرفته شده برای آنها توجیه اقتصادی قابل
قبولی نداشته و متقاضیان را در زمان بهره برداری از شناور در بازپرداخت وام های دریافتی دچار مشکلات عدیده ای نموده است.
13- طرح رتبه بندی شرکت های فعال در حوزه صنایع دریایی و بالطبع آن ایجاد نظام مهندسی دریایی کار بسیار ارزشمند و ضروری است. ولی این طرح توسط چه گروه، سازمان یا موسسه ای تهیه و اجرایی گردد بسیار مهمتر و ضروری تر است. زیرا موسسه ای که درحال حاضر خود را متولی این هم می داند نه شایسته و نه بایسته این کار بزرگ است.
14- افرادی زمزمه تشکیل وزارت دریاداری و یا ایجاد پستی در تشکیلات دولت محترم در خصوص صنایع دریایی را دارند که دانش و تجربه لازم را در حوزه مورد بحث ندارند ولی تا دلتان بخواهد اعتماد به نفس کاذب و رویاهای شیرین و دست نیافتنی در اذهان کودکانه خود دارند.
15- کشتی سازان ما مونتاژ کاران نسبتا" خوبی هستند که تمایلی به رشد و توسعه بیشتر مهارت و دانش خود در این حوزه هم ندارند.
