◄ فاصله نرخ کرایه حمل بار جادهای با نرخ واقعی چقدر است؟
نرخ کرایه حملونقل جادهای به جز چند مبادی ورودی و پایانه داخلی آنهم انگشت شمار که نزدیک به نرخ واقعی است، در بقیه مراکز توزیع بار با کرایه واقعی فاصله زیادی دارد.
یک فعال بخش ناوگان باری جادهای معتقد است نرخ کرایه حملونقل جادهای به جز چند مبادی ورودی و پایانه داخلی آنهم انگشتشمار که نزدیک به نرخ واقعی است، در بقیه مراکز توزیع بار با کرایه واقعی فاصله زیادی دارد.
به گزارش تیننیوز، کوروش فلاحی با بیان این مطلب در یک گروه تلگرامی و در جمع رانندگان و مالکان کامیون نوشت: فعالان این بخش باید خواهان تثبیت نرخ کرایه بر حسب تن بر کیلومتر باشند و تنها این فرمول میتواند حقالزحمه حمل بار را برای این قشر تضمین کند.
وی با بیاناینکه در سالهای گذشته یکی از فعالان این بخش (مالک نخعی) تحقیقات کامل و جامعی از هزینههای موجود در حمل بار انجام داد و با جدولبندی انواع کامیون و کشنده این هزینهها را مشخص و ارائه کرد، گفت: در این تحقیق هزینه حمل یک تن بار در یک کیلومتر برای یک کشنده با ظرفیت ۲۲تن بار خالص حدود ۵۰۰ ریال ارزیابی شده بود، یعنی در یک مسیر ۱۰۰۰ کیلومتری یک تریلر با ۲۲تن بار خالص یک میلیون و 100 هزار تومان (۱۰۰۰×۲۲×۵۰۰=۱۱،۰۰۰،۰۰۰ به تومان ۱،۱۰۰،۰۰۰) هزینه پنهان و آشکار دارد که البته هنوز هم خوشبینانه محاسبه شده است.
فلاحی افزود: حال به غیر از آن چند نقطه انگشت شمار که نرخ کرایه نزدیک به واقعیت دارد کجا را سراغ دارید که کرایه واقعی داشته باشد؟
این فعال بخش ناوگان باری جادهای اظهار کرد: به عنوان مثال از بندرعباس که نزدیکترین نرخ حمل بار به واقعیت را دارد یک کشنده با ۲۲تن بار خالص به تهران ۲ میلیون و 500 هزار تومان کرایه میگیرد که هزینه حمل این بار در حدودا ۱۲۰۰ کیلومتر مسافت، به تومان یک میلیون و 320 هزار تومان ( ۱۲۰۰×۲۲×۵۰۰=۱۳،۲۰۰،۰۰۰ ریال) میشود یعنی کرایه واقعی با کسر کلیه هزینهها یک میلیون و 180 هزار تومان خالص خواهد بود.
به گفته وی این در حالی است که برگشت از تهران به بندرعباس با کرایه حداکثر یک میلیون تومان انجام میشود یعنی راننده با همان هزینه مجبور است مقداری از کرایه رفت را هم هزینه برگشت کند.
فلاحی با اشاره به اظهاراتی مبنی بر اینکه هزینه حمل بار در سال97 بر حسب تن کیلومتر حدودا( 700 ریال) ۷۰ تومان یعنی از سال قبل ۲۰ تومان گرانتر خواهد شد، گفت: حال فعالان بخش ناوگان بار جادهای خود حدیث مفصل بخوانند از این داستان.
با احترام:
حدیث مفصل خواندیم از این داستان؛
فایده خواندن این حدیث چیست؟؟
علتی که باعث شده مجبور بشیم این حدیث را بخوانیم چیست؟؟
این حدیث را اگر سواد خواندن هم نداشته باشیم با گوشت و پوستمون داریم حسش میکنیم.
و از 2 سال پیش بعد از اجرای طرح نوبت مجازی که متاسفانه همزمان شد با رونق نسبی اقتصادی پسا برجام مجالی برای کم شدن این فاصله پیدا نکردیم.
تاکمی از تلخی سالهای تحریم کاسته شود.
اتفاقی که باعث زیاد شدن این فاصله شده چیست؟
طرح نوبت مجازی باعث تحریک شدید طرف تقاضا شده و نظم حمل ونقل جادهای را بر هم زده.
پتانسیل افزایش کرایه از بین رفته .
چه طور انتظار دارید این فاصله کم بشود.
این طرح باعث پایمال کردن حقوق رانندگان از طرف شرکتهای حمل و نقل شده.
ببین برادر من انقدر این مشکل در حال بزرگ شدن است که گریبان اقتصاد کشور را خواهد گرفت.
دلیلش به زبان ساده و خوش فهم این است که:
خوب دقت کن برادر من:
شرکتهای حمل ونقلی که در زیر سایه این طرح آواز کنان و مسرو، در حال سود جویی از رانندگان هستند در آینده ای نه چندان دور بعد از از بین بردن بنیانهای اقتصادی فعالین بخش حمل و نقل جاده ای باعث گسترش فقر و سرایت آن به بخشهای دیگر اقتصاد خواهند شد و در آن میان هم خود محکوم به ورشکستگی هستند.
چرا؟
میدانید
وقتی قدرت خرید 500 هزار خانوار (رانندگان) کم میشود، به واسطه گرفتن کمیسیونهای نجومی(که قبلا این کمیسیونهای جزء کرایه رانندگان محسوب میشد)
و به 50 هزار خانواری که تا قبل از این هم از قدرت خرید خوبی برخوردار بودن اضافه میشود(شرکتهای حمل و نقل)
یعنی چه؟؟
وقتی قدرت خرید 500 هزار خانواری که بیش از 95 درصد درآمد خودش را در داخل کشور خرج میکند جایش را به 50 هزار خانواری درصد زیادی از درآمد خودش را به دلار در خارج از کشور خرج میکند.
یعنی چه؟
یعنی سرانه مصرف 500 هزار خانوار کشور پایین آمدن،
یعنی خرید کمتر،
یعنی تولید کمتر،
یعنی واردات کمتر،
یعنی حمل و نقل کمتر،
یعنی فقر بیشتر،
یعنی تعطیلی کارخانه های بیشتر،
یعنی بیکاری بیشتر،
متسفانه فورمول نادرست گرفتن قربانی برای توسعه در بین مدیران اجرایی کشور و سود جویی لحظه ای فعالین اقتصادی باعث از بین رفتن اقتصاد ملی و فقر بیشتر مردم شده.
فورمول درست توسعه پایدار کشور در سود بردن تمام اقشار از توسعه و پرداخت حقوق مادی و معنوی رقبای اقتصادی از طرف مقابلشان است.
یعنی اینکه، برای اینکه چرخ اقتصاد کشور بچرخد بهتر است که حقوق و دستمزد طرف مقابل خودمان را تمام و کمال پرداخت کنیم و از اجرای و همراهی طرحهایی که اتوماتیک وار باعث انتقال دارایی های جیب مردم به جیب صاحبان ثروت میشود جلوگیری کنیم.
تا قدرت خرید افزایش پیدا کند و بعد از مدت زمانی که چرخه این سیکل تکمیل شد همه اقشار به منفعت پایدار مالی برسند.
ببین برادر من
تا من و تو،
ما و شما،
و در بخش کلان،
همه و همه،
با نگاه نوع دوستی و آینده نگری و منفعتهای ملی و دراز مدت باعث نشویم که درآمد طرف مقابلمان(هموطنان) داخل کشور بالا برود این اقتصاد از ورشکستگی و فقر بیرون نخواهد آمد.
شما هم بهتر است به درمان درد نوبت مجازی بپردازید .
به یاد زمانی افتادم که آقای سید جلال موسوی در انجمن صنفی بندرعباس فعالیت داشتند،
شرکتهای حمل و نقل جرات گرفتن 1000 تومان، فقط 1000 تومان،
بیشتر از حقوق قانونی خود را نداشتند،
چه برسد به اینکه طرح نوبت مجازی اجرا شود و خواب پایانه را به 20 روز برسانند و بعد با ترساندن رانندگان از خواب 20 روزه کمیسیونهای نجومی از رانندگان طلب کنند برای دادن بار.
سید جلال موسوی درود بر شرافتت . درود بر پاکدستیت
با احترام و تبریک سال جدید؛
سایت محترم تین نیوز واقعا جا دارد شما بیشتر به ابعاد این طرح نوبت مجازی بپردازید و ویرانه های ایجاد شده این طرح را در اقتصاد خانوار فعالین این بخش جستجو کنید.
واز کسانی که دوستدار مناظره هستند دعوت کنید تا درباره نوبت مجازی منظره کنند.
سلام این تحلیل خودم هست که البته خیلی خلاصه بیان شد به نظر من محاسبه نرخ کرایه حمل کالا بر حسب تن بر کیلو متر واجرایی کردن ان در کل کشور به صورت سیستم یک پارچه سراسری ۸۰% از مشکلات حمل ونقل کالا رامرتفع کرده و ریشه فساد ودللالی وزیاده خواهی سود جویان را میخشکاند
از مدیریت وعوامل محترم نشریه تین نیوز که سخت کوشانه راهکارههاونقطه نظرات ارکان اصلی جامعه حمل ونقل ،رانندگان ومالکین کامیون را منعکس واطلاع رسانی میکنند صمیمانه تشکر میکنم
موفق باشید .
با احترام؛
جناب فلاحی؛
تحلیل شما از طرحهایی که قبلا ارائه شده تحلیل درستی است.
ولی ریشه این مشکلات فعلا در نوبت مجازیست.
نوبت مجازی قصه ای ایست پر غصه.
متاسفانه با وضوح بیشتر از تاثیرات منفی این طرح برای رانندگان نمیشود صحبت کرد ،چون باعث روشنی فعالین فرصت طلب و تاثیر گذار برای فشار و تقویت نقاط ضربه پذیری رانندگان خواهیم شد .(به جزء در مکانهایی که افراد منصف و دلسوز کشور وجود داشته باشند)
در کل عرضه و تقاضا و رقابت پذیری روش مناسبی اداره حمل و نقل خواهد بود.
(البته عرضه و تقاضایی که با دستکاری یک طرف عرضه یا تقاضا تحریک نشود و هر دو طرف در شرایط عادی و رقابت پذیری فعالیت کنند)
ولی همان طور که چندین سال پیش در همین جا(سایت محترم تین نیوز) در بخش ارسال نظر نوشتم و در مصاحبه ای در برنامه رادیویی پیک بامدادی عرض کردم، در شرایط حمل و نقل کشور ما که سرمایه از طرف بخش خصوصی(رانندگان) تامین شده و شرکتهای حمل و نقل نقش دلال و بارنامه نویس دارند تعیین تن کیلومتر توسط کارشناسان مستقل و بیطرف و قطع رابطه مالی بین رانندگان و شرکتهای حمل و نقل، از طریق گرفتن کمیسیون شرکتها از صاحبان کالا، میتواند روش مناسبی باشد.