◄ دوگانه اولویت راه‌آهن اردبیل-میانه
اولویت با محورهایی است که تقاصای بار و مسافر و زیادی دارد و همچنین بر تحکیم روابط منطقه اثرگذار باشد که در نهایت منجر به کاهش فشار سیاسی و تحریم‌ها شود.
اگرچه برخی کارشناسان معتقدند پروژه راه‌آهن اردبیل-میانه جدا از بحث اجتماعی در اولویت نیست اما یک کارشناس دیگر می‌گوید: در توجیه اقتصادی نباید خود راه‌آهن را مستقل دید.
به گزارش تین نیوز، چندی پیش میثم لاجوری کارشناس حوزه ریلی در گفت و گو با این شبکه خبری بیان کرد: اگر پروژه خط ریلی اردبیل-میانه از نظر فنی و اقتصادی بررسی شود جدا از بحث اجتماعی قطعاً در اولویت نیست زیرا منابعی که در اختیار است بسیار محدود است.
بیشتر بخوانید: 1500میلیارد تومان اعتبار به راه‌آهن اردبیل تزریق می‌شود
وی با تاکید بر این‌که باید سرمایه‌گذاری در محورهایی صورت گیرد که تقاضا برای آن زیاد است، گفت: اولویت با محورهایی است که تقاصای بار و مسافر و زیادی دارد و همچنین بر تحکیم روابط منطقه اثرگذار باشد که در نهایت منجر به کاهش فشار سیاسی و تحریم‌ها شود.
او افزود: تقدم و تأخرهای منطقی باید رعایت شود نه این‌که بگوییم چون این پروژه بعد اجتماعی دارد در اولویت قرار گیرد و اگرچه دولت از همان ابتدا مشخص کرده بود اولویتش اتصال مراکز استان‌ها به شبکه ریلی است اما این اولویت‌بندی منطقی نیست.
به گزارش تین نیوز، این اظهارات در حالی مطرح شده که حامد عباسی کارشناس حمل و نقل معتقد است: درصد بسیار ناچیزی از پروژه‌های ریلی در دنیا دارای توجیه مالی یا توجیه اقتصادی هستند و در کشور ما نیز به همین گونه است.
او با تاکید بر این‌که در توجیه اقتصادی نباید خود راه‌آهن را مستقل دید، اظهار کرد: از نظر تاریخی نیز این موضوع قابل اثبات است به‌طوری که شهرهایی که در مسیر راه‌آهن شمال به جنوب بوده‌اند نسبت به شهرهای مشابه خود از توسعه بیشتری برخوردار شده‌اند.
به گزارش تین نیوز، وی خاطرنشان کرد: راه‌آهن جزو زیرساخت‌های مهم هر کشور محسوب شده و توسعه آن مثبت است و در مورد راه‌آهن میانه اردبیل نیز بهتر است موضوع توجیه اقتصادی این‌گونه مطرح شود که «با توجه به محدودیت منابع و وجود دیگر طرح‌های ریلی این پروژه چقدر در اولویت است؟»
چرا بعضی ها با نگاه بخشی و استانی به تحلیل و بررسی پروژه ها می پردازند؟
اگر پروژه در منطقه آنها نباشد با ترفند غیر اقتصادی شروع به زدن آن می کنند ولی اگر پروژه در استان آنها باشد هزار دلیل برای توجیه آن می آورند.
مثلاٌ مگر راه آهن یزد -اقلید چقدر توجیه افتصادی دارد؟
سلام.پیامد اصرار بر این انگاره که " درصد بسیار ناچیزی از پروژه‌های ریلی در دنیا دارای توجیه مالی یا توجیه اقتصادی هستند و در کشور ما نیز به همین گونه است" این است که به دولت مجوز میدهیم که به اجرای پروژه های بدون توجیه اقتصادی ادامه بدهد و حتی به خودش زحمت ندهد تا در بین پروژه های ضرر ده آنکه کمتر ضرر میزند انتخاب کند. و الا مثل روز روشن است که تمام کردن پروژه هایی که اتصال ترانزیتی کشور را بر قرار میکنند در اولویت است.
اگر این گونه باشد که " شهرهایی که در مسیر راه‌آهن شمال به جنوب بوده‌اند نسبت به شهرهای مشابه خود از توسعه بیشتری برخوردار شده‌اند" ، به این نتیجه میرسیم که احداث راه آهن در هر منطقه امتیاز ویژه ای ست که دولت به مردم آن منطقه میدهد = رانت. پس نباید تعجب کنیم که اهالی هر شهر به میزان نفوذشان در دستگاه تصمیم گیری کشور تلاش کنند که راه آهن را به منطقه ی خودشان ببرند.
اگر میخواهیم که احداث راه آهن به رانت تبدیل نشود باید ملاکمان توجیه اقتصادی باشد.