◄ بومی گرایی؛ کاشتن بذر نفاق و کینه/ مسئولان استانی در دام نقشه غربی ها برای ایران؟
زیاده خواهی این طیف موجب شده، سایر شهرها نیز به فکر مقابله به مثل افتاده و همین امر موجب گسترش بوم گرایی در شهرهای دیگر می شود. ادامه این روند ضمن کاشتن بذر نفاق و کینه به زودی به معضلی بزرگ تر تبدیل و همه را به تردد یک سر خالی مجبور خواهد کرد.
یک فعال بخش حمل و نقل جاده ای کالا از شرایط ناعادلانه توزیع بار در شهرهای مختلف به بهانه بومی گزینی و افزایش چشمگیر آن که اکثرا از سر تلافی و مقابله به مثل با شهرهای آغاز کننده این سوء رفتار در حال گسترش است خبر داد.
به گزارش تین نیوز، نوید خیرمند این مطلب را در شبکه های اجتماعی بیان کرد و افزود: با این وجود متاسفانه تاکنون هیچ گونه اقدامی در خصوص برخورد با این پدیده شوم، غیرقانونی و ضد عدالت اجتماعی انجام نگرفته است.
این راننده کامیوندار افزود: این در حالیست که سیاست های اشتباه دولت در خصوص موضوع حذف اسقاط در بحث نوسازی ناوگان و همچنین احیای ناوگان فرسوده مغایر با قانون اساسی (اصل ۵۰) عرضه و تقاضا در بخش حمل و نقل را به شدت نامتوازن کرده و به نوعی تصمیم سازان خود عاملی در بر هم خوردن امنیت شغلی رانندگان و قطعا تبعات بعدی آن هستند.
بیشتر بخوانید:
چه کسانی به بومی گرایی در حمل و نقل جاده ای کالا دامن می زنند؟
افزایش بومی گرایی در توزیع بار/ با سکوت، آب به آسیاب دشمن نریزیم
گازوئیل ناعادلانه توزیع می شود؟/ ادامه مشکل تامین سوخت ناوگان باری+ فیلم
هشدار نسبت به بروز بحران در حمل و نقل جاده ای کالا
بومی گرایی در حمل و نقل جاده‌ای؛ نژادپرستی صنفی!
بومی‌گرایی؛ آفت حمل و نقل جاده‌ای کالا
وی خاطرنشان کرد: بومی‌گرایی به عنوان آفت این روزهای حمل و نقل، عامل نفاق و ایجاد یک طبقه برتر که در یک رقابت نابرابر کسب درآمد بیشتری از معادن ملی یا کارخانجاتی که از طریق تسهیلات از محل بودجه عمومی تأسیس گردیده، شده است.
وی عنوان کرد: این طبقه استفاده از ظرفیت بومی که این حق اساسا در بخش حمل و نقل جاده ای برون شهری جایی ندارد را بهانه ای برای مال اندوزی بیشتر خود قرار داده و با چراغ سبز برخی مسئولان استانی خود که احتمالا ذینفع مادی یا معنوی در این موضوع هستند تبعیض، انحصار طلبی و ناجوانمردی را علنی کرده اند و به این وسیله خواسته یا ناخواسته در پازل غرب پیرامون تجزیه ایران گام نهاده اند.
خیرمند گفت: این در حالی است که در اصول مختلف قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران هرگونه استبداد، انحصار، تبعیض، سلطه گری و هر اقدامی که مانع عدالت بین آحاد جامعه باشد، نفی شده و قانونگذار تمام هدفش بر ایجاد همبستگی و توزیع عادلانه منابع بین تمام ملت بوده است.
او افزود: متاسفانه این آفت، چه در شهرهایی که دارای سالن اعلام بار یا سامانه اعلام مجازی هستند و چه در شهرهایی که فاقد هرگونه اعلام بار عمومی است در حال گسترش است.
وی عنوان کرد: در شهرهایی که اعلام بار دارد با دستکاری سیستم عده‌ای به اسم بومی در اولویت قرار می‌گیرند و در شهرهایی که اصلا اعلام بار وجود ندارد، به طور کلی تا زمانی که بار توسط ناوگان بومی منطقه(شهر- شهرستان) حمل شود باری توسط شرکت ها اعلام نمی شود؛ که این امر نشان می دهد برخی مسئولین صنفی دخیل در توزیع بار، امانتداران صالحی در این موضوع نبوده و منافع شخصی را ملاک عمل خود قرار می دهند.
این فعال بخش حمل و نقل جاده ای خاطرنشان کرد: بر همین اساس می‌طلبد فرایند توزیع بار در سطح کشور برای ناوگان خود مالک به طور کامل از طریق یک درگاه ملی، زیر نظر سازمان راهداری منطبق بر ضوابط و قوانین جاری کشور، به دور از هرگونه تبعیض و نابرابری صورت پذیرد، تا دست مدعیان دروغین دفاع از حقوق راننده از بازی با معیشت رانندگان کوتاه گردد.
خیرمند ادامه داد: در پایان گوشه ای از عواقب زیاده خواهی و خودخواهی عده ای قلیل تحت عنوان بومی گرایی را به شرح زیر برشمرد:
۱. عدم اجرای صحیح تن کیلومتر (در اکثر شهرهایی که این پدیده در حال انجام است تن کیلومتر با ضرایب کاهنده در حال اجراست و رانندگان شهرهای مذکور به جای مطالبه حقوق قانونی خود سرگرم پا گذاشتن روی حق و عدالت با حق السکوتی به اسم بار بی نوبتی هستند).
۲. محیط معادن و کارخانجات و شرکت های حمل و نقلی که رانندگان بومی را سرگرم بار بی نوبتی کرده فاقد هرگونه امکانات بهداشتی و رفاهی است، چون عملا کسی پیگیر وضعیت اسفناک شرایط محیطی نیست و هرگونه رفتار و شرایط غیرانسانی با توجیه: «عوضش بار را به راهه» به رانندگان تحمیل می شود.
۳. بار بی نوبت تحت عنوان بومی گرایی موجب شده، رانندگان زیاده خواه و پیش خودشان زرنگ؛ در زمان برگشت هر نوع باری با هر نوع کرایه ای حمل و موجب زیان سایر رانندگان در شهرهای کم برخوردار شوند. (این گونه افراد بعضا کرایه کم را با تناژ بالا جبران می کنند و موجب اضرار به راه و ابنیه می شوند)
۴. زیاده خواهی این طیف موجب شده، سایر شهرها نیز به فکر مقابله به مثل افتاده و همین امر موجب گسترش بوم گرایی در شهرهای دیگر می شود. ادامه این روند ضمن کاشتن بذر نفاق و کینه به زودی به معضلی بزرگ تر تبدیل و همه را به تردد یک سر خالی مجبور خواهد کرد.
۵. تردد یکسر خالی یعنی کاهش بهره وری ناوگان (تبعا تقاضای افزایش کرایه) و افزایش مصرف سوخت !!
۶. یکی از مهمترین عواقب در کمین در صورت ادامه روند فعلی درگیری رانندگان چه در مبدا و چه در مقصد یا حتی بین مسیر خواهد بود.
