◄ کریدور هند امارات عربستان به مدیترانه؛ کریدوری که به بازار مصرف اروپا و آفریقا منتهی می شود
کریدور هند امارات عربستان و ... به مدیترانه تنها یک مسیر حمل و نقلی نیست بلکه کریدوری چند منظوره است که به بازار مصرف اروپا و آفریقا منتهی می شود.
کریدور هند امارات عربستان و ... به مدیترانه تنها یک مسیر حمل و نقلی نیست بلکه کریدوری چند منظوره است که به بازار مصرف اروپا و آفریقا منتهی می شود.
به گزارش تین نیوز، محمد اسماعیل علیخانی متخصص حوزه ترانزیت با بیان این مطلب، گفت: کریدور مذکور در شرق مختص به کشور هند نیست بلکه ژاپن، کره جنوبی، چین و…. همه از راه دریا به راحتی و به طور یکسان به آن دسترسی دارند.
علیخانی افزود: کشورهای عربی واقع در مسیر نیز برای تولید کنندگان انبوه، بازار مصرف هم محسوب می شوند و تولید کنندکان در این کریدور با هم رقابت خواهند کرد.
وی عنوان کرد: اما سوال مهم این است که باتوجه به ارزان تر بودن فاحش هزینه حمل و نقل دریایی، این همه بارگیری و بار اندازی مکرر و تحمل هزینه بیشتر حمل زمینی و رفتن زیر انگ و مهر و کنترل کشورهای بزرگ و کوچک عربی برای چیست و چه هدفی دنبال می شود؟
علیخانی در پاسخ به این پرسش گفت: به نظر من در این منطقه که یکی از بزرگترین مناطق انرژی جهان است، کشورهای مسیر همه ثروتمند هستند و جمعیت آنها اندک و سرزمین آنها وسیع است، می توان با کمک مالی خود این کشورها, بزرگترین صنایع جدید را در طول این کریدور مستقر نمود.
او ادامه داد: همچنین چند رشته راه آهن تندرو و عادی بین شهری، چند رشته آزادراه و راه، چند شهر و شهرک، توسعه صنعت آب شیرین کن کنار دریا، بزرگترین نیروگاه های خورشیدی، نیروگاه های با سوخت فسیلی، خطوط لوله انتقال نفت و احتمالا گاز و مهمتر از همه پایه های برق به مدیترانه و اروپا و صادرات کالاهای تولیدی و……همه در این گستره قابل تحقق است.
علیخانی تاکید کرد: ممکن است اروپایی ها با بزرگترین پروژه دریایی عبور از زیر مدیترانه به استقبال این تبادل انرژی، کالا و خدمات بیایند و احداث شهرهای بزرگ جمعیت پذیر در زمین ارزان وسیع و هموار، می تواند از اهداف دیگر این کریدور باشد.
وی گفت: کشورهایی مانند ایران و عراق هم می توانند به صورت انشعاب با این شبکه مرتبط باشند و یا خودشان مستقلا کاری مشابه انجام و از شمال و یا از سوریه به مدیترانه و اروپا متصل شوند.
علیخانی با تاکید بر این که از نظر ایمنی نیز اطراف این منطقه بیشتر گستره آبی و مرز زمینی با خارج در آنها حداقل است، اظهار کرد: پروژه تجاری /صنعتی است و نقش حمل و نقل در آن شاید به ۵ در درصد هم نرسد( لوله و کابل هوایی و یا زمینی و… ) سرمایه+ هوش مصنوعی یا فن آوری + انرژی+ تضمین امنیت آورده های طرف های مختلف خواهد بود.
به گفته وی حمل و نقل ترکیبی در یک کریدور زمینی با چند رشته راه و راه آهن از مرز ۱۰۰ میلیون تن در سال نمی گذرد (حجم کالای عبوری از کانال سوئز 1.4میلیارد تن در سال است).
علیخانی با بیان این که مکان ها و مسیرهای منتخب در این کریدور همه درست مکان یابی شده و به دور از عوارض زمین و به نسبت هموار است ( از همه گزینه های دیگر و محتمل)، تاکید کرد: برای چندمین بار می گویم که ما نباید به همه تحولات منطقه از روزنه کوچک حمل و نقل و باربری نگاه کنیم. پروژه می توانند ده ها هدف داشته که حمل نقل عشری از اعشار و یک از هزار آنست.
این مسیر هیچ منطق اقتصادی ندارد و کاملا سیاسی هستش وضعیت فلسطین اشغالی مشخص است این وسط ایران و آمریکا هم درگیر شوند که کاملا محتمل است کشوری مثل ... از روی زمین برداشته می شود ...حتی اتفاقی هم نیفته چنین ریسک هایی ، عبور بار حداقل به شکل گسترده از دل دریای مکران ، تنگه هرمز و خلیج فارس را پرهزینه خواهد کرد دوما کشورهای کم جمعیت عربی ، بازار هدف و مصرف تلقی نمی شن سوما هر چقدر ساخت و ساز داشته باشند باز وجود این ها به بشکنی بند است چون پایگاه های آمریکا در این کشورها هست و همچنین مراکز جاسوسی انگلیسی اسرائیلی و چهارما این همه پیاده و سوار کردن بار شامل هزینه های مضاعف حمل ، انبار ، بارگیری و ... می شود باز هزینه ها را افزایش می دهد خیلی موارد دیگر هم هست چه جوری کارشناس محترم که اتفاقا کارشناس ترانزیت هم هستن این موارد را ندیدن ؟ هند ، چین ، قدرت های جنوب شرق آسیا و ایضا اروپایی ها ، کدامیک دیوانه هستند که بار عمده خود را به وضعیت همواره متشنج باریکه ساحلی فلسطین گره بزنند ؟
با توجه به اینکه برخی اساتید اعتقاد دارند که از ترانزیت درآمد دندان گیری برای کشور بدست نمیآید و برخی دوستان در مورد ترانزیت نگران آسیب رسیدن به جاده ها و ریل ها هستند ، چه فرقی میکنه که کوریدور آیمک ما رو حذف بکنه یا هر کوریدور دیگری !!!