◄ فرسودگی ناوگان؛ عامل اصلی حوادثریلی؟
تین نیوز | به گفته برخی کارشناسان، علت اصلی ایجاد برخی از سوانح در حمل و نقل ریلی را می توان وجود فرسودگی و کهنگی قطارها دانست گرچه برخی از متخصصان دیگر، دلایل متفاوتی برای این امر را مطرح می کنند؛ حوادثی که طی ماه های اخیر، مواردی از آن را شاهد بوده ایم.
به گزارش تین نیوز، به باور کارشناسان یکی از علل بروز حادثه در صنعت حمل و نقل ریلی كهنگی و فرسودگی قطارها و خطوط در حمل و نقل ریلی بین شهری است.
پیام زفرقندی، کارشناس ریلی می گوید: متکی بودن راه آهن ایران به ریل‌های وارداتی، مشکلات فراوانی برای خطوط کشور ایجاد کرده است که فرسودگی خطوط از مهمترین مشکلات موجود است. فرسودگی ریل امری است که در خطوط مختلف بسته به تراکم ترددها و سنگینی واگنها و تعداد قوس‌های یک محور اتفاق می‌افتد که اگر خطوط فرسوده به موقع ترمیم و تعویض نشود احتمال سانحه به‌شدت افزایش می‌یابد.
غضنفر صفاری راد مديرکارخانه شرکت واگن سازی پارس اراک نیز معتقد است بر اساس قانون برنامه چهارم، سن واگنهای ما باید به زیر ۱۵ سال و سن لوکوموتیو‌ها باید به زیر ۱۸ سال برسد، در صورتی که درحال حاضر میانگین واگنهای ما بالای ۲۰ سال و سن لوکوموتیوهای کشور بالای ۳۲ سال است که این امر میتواند برای صنعت حمل ونقل مشکل ساز باشد.
باید ابراز داشت کم نیستند رخدادها و سوانحی که بی تردید از كهنگی و فرسودگی قطارها در صنعت حمل و نقل ریلی ، نشات گرفته اند و این روزها مورد توجه رسانه ها هستند.
هنوز یاد داریم که محمدرضا دهقانی فیروزآبادی مدیر روابط عمومی راه آهن یزد خبر آتش گرفتن قطار یزد - تهران، را تکذیب کرد و اظهار داشت: روغن داخل اگزوز یکی از واگن های قطارسریع السیر یزد - تهران، موجب تاخیر 10 دقیقه ای قطار شد.
و همین تازگی بود که بیژن علیزاده، مدیرکل راه‌آهن استان لرستان ضمن تکذیب خبر وقوع حادثه برای قطار مسافربری مشهد- شوشتر اظهار کرد: حادثه‌ای به وجود نیامده که کسی مجروح شده باشد و یا به بیمارستان منتقل شود؛ احتمالا همزمان با ترمز قطار مسافربری مشهد شوشتر، تکان قطار سبب به وجود آمدن تصور برخورد با قطار باری شده است.
باید گفت هرچند کارشناسان معتقد هستند وجود فرسودگی شبکه حمل و نقل ریلی و رﺧﺪاد ﺣﻮادث و ﺳﻮاﻧﺢ در راه آﻫﻦ در دﻧﯿﺎی اﻣﺮوزه اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﯾﺮاست اما در کشورهای توسعه‌یافته کارهای بسیار زیادی در زمینه ایمنی حمل‌ونقل صورت گرفته است که مهمترین انها برنامه ریزی و سرمایه گذاری به منظور نوسازی ناوگان های فرسوده است.
در این زمینه طرح نوسازی ناوگان فرسوده همیشه یکی از دغدغه های مسولان و دولت مابوده است.
به گونه ای که عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی بارها و بارها گفته است: حداقل 500 تا 600 ناوگان در بخش ریلی فرسوده هستند که اگر بخواهیم استاندارد‌ها را رعایت کنیم باید سرمایه زیادی به این بخش تزریق شود تا نوسازی ناوگان را شاهد باشیم.
در این خصوص صفاری راد مديرکارخانه شرکت واگن سازی پارس اراک یکی از تولید کننده های داخلی لوکوموتیو با بیان اینکه این شرکت توانایی تولید 50 در صدی سند چشم انداز را دارد، می گوید: بر اساس سند چشم‌انداز 1404 کشور ایران به 20 هزار واگن باری، 2500 واگن مسافری و 700 دستگاه لکوموتیو نیازمند است.
گفتنی است در خصوص تولید ریل ملی هم چندی پیش تفاهمنامه تولید ریل ملی UIC60 در ذوب آهن اصفهان، به امضای وزیران «صنعت، معدن و تجارت»، «تعاون، کار و رفاه اجتماعی» و«راه و شهرسازی» رسید که امید است با تلاش های صورت گرفته، مشکلات و حوادث ناشی از فرسودگی ناوگان ریلی به حداقل برسد.
اینکه دلیل سوانح ریلی را فرسوده بودن ناوگان بدانیم کاملا اشتباه بوده چرا که کمیسیون سوانح نشان داده که مشکلات نگهداری خطوط راه آهن، عدم دقت کنترل مرکزی، عوامل انسانی، بیشترین عواملی است که موجبات سوانح در راه اهن می شود. برای مثال خروج واگن از خط بخاطر ریزش ترانشه و یا انحراف خز از محور چه ربطی به ناوگان دارد بنابراین مسئولین در نگهداری خطوط دقت بیشتری باید داشته باشند
و ایضا " عدم مدیریت صحیح در راس مدیریتی راه آهن!!!
موضوع تنها فرسودگی ناوگان نیست بلکه نگهداری غیر اصولی وانجام تعمیرات مورد نیاز در دوره های تعمیراتی با ضعف سرمایه گذاری مالکین واگنها وعدم پرداخت واقعی هزینه های مرتبط روبرو هستیم. الان این موضوع به موارد خیلی جزیی رسیده و شرکت های مالک واگن حتی حاضر به تامین کفشک ترمز واگنهای خود نیستندو دربیشتر مناطق راه آهن به گلوگاهی در امور سیروحرکت تبدیل شده است. همیشه عواملی با هم در ایجاد یک حادثه دخیل هستند مگر یک مورد خاص که جنبه عینی آن بخوبی مشهود باشد. معایب در خطوط ریلی بعلت عدم توجه به عملیاتهای بهسازی وبازسازی خطوط در چند سال گذشته باعثتبدیل شدن برخی خطوط وتاسیسات حواشی آن به نقاطی بحرانی شده ولازم است به آن توجه جدی بشود.
یک نفر هم پیدا شود و نقش فرسودگی نیروی انسانی و نارضایتی و کم بودن سطح حقوق پرسنل راه آهن را با توجه به علم روز بررسی نماید
البته فرسودگی همیشه باعثتشدید سانحه میشود ولی واقعا اگر فکر کنیم به دلیل این فرسودگیها میباشد داریم فرافکنی میکنیم تا مسیر کارشناسی و تصمیم گیری اشتباه شود اولین دلیل این اتفاقات عامل انسانی است که ناشی از خصوصی سازیها و عدم نظارت و اموزش صحیح است دومین دلیل این اتفاقات عدم استفاده درست و کامل از فناوریهای روز است سومین دلیل نبود استراتژی مدیریتی واحد و درست در راه آهن میباشد. آیا لکوموتیوهای زیمنس سانحه های بکران و امروان کهنه بودند؟؟ مثلا حال ببینید چند ساعت اموزش برای استفاده از همین لکوموتیوها برگزار شده؟ یا مثلا ببینید چگونه بهره برداری از سیستمهای علایم میکنیم؟ ایا کامل پیاده شده است؟ واقعا باز نرید نخرید که همین خریداری شده ها هم نابود شده است
آقا بدنیست یه سر به ایستگاه راه آهن تهران بزنید!!!ضرر نمی کنید!!!قطارها امروز همه با تاخیرات بالای ۴-۵ساعت واردشدند!! خیر است انشاالله!!!!
باسلام و عرض ادب بنده هم با آقای علیزاده موافقم. بنظربنده بیشترین علت سوانح ریلی ما خطای نیروی انسانی در تصمصم گیری ها، عدم رعایت قوانین و مقررات، درست عمل نکردن علائم و قدیمی بودن برخی مسیرها که نه خط درستی دارند و نه علائم… اما بخش ناوگان بعنوان یکی از علل سوانح البته با درصد کمتر از علل دیگر از جمله: نیروی انسانی، خطوط ریلی و علائم بوده لیکن بیشتر آنها هم مربوط به چرخ و عیوب آن می باشد. در برخی محورها هم حتی بدون سانحه برخورد قطارها، سوانحی رخ داده که مثلاً واگن در شیب و فراز بالا و گیج تند خط و بالا بودن سرعت از حد مجاز موجب بالاآمدن چرخ از تاج خط و خروج آن از روی خط گردیدده که خساراتی نیز بجا گذاشته است. اگر به حوادثسالهای ۸۵ تا کنون بیندازیم(کتاب تحلیل سوانح ریلی) می ببینیم در اکثر موضوعات مقصر نیروی انسانی می باشد. در خصوص اینکه وزیر محترم اعلام داشته اند ۵۰۰ تا ۶۰۰ دستگاه ناوگان فرسوده داریم که … باید عرض کنم تنها و فقط در بخحش ناوگان مسافری، ۷۰۰ دستگاه سالن مسافری داریم که کارشان از فرسودگی و بازسازی گذشته و می بایست از سیستم حمل و نقل ریلی کنار گذاشته شوند.
جالب اینکه میلیارها تومان به پیمانکاران خط بابت تعمیر و نگهداری پرداخت میشه …ولی روز به روز وضع خطوط بدتر میشه…خصوصی سازی نیست شخصی سازی …شده …پشت صحنه اسف باره…
یکی بود یکی نبود یک مسافر بود و یک قطار اونی که نبود برنامه بود میدونین چرا نبود؟ چون مدیره نبود، نظارت نبود، انگیزه نبود، پول نبود، اعتبار نبود، پیمانکار خوب نبود، ریل نبود، کفش نبود، ولی لنگه کفش بود، مالک بود ولی سالک نبود، نیروی انسانی بود، حقوق نبود. حالا فهمیدید چرا مدیره نبود
با سلام و احترام اگر راه آهن به عنوان ارگانی دولت سعی کند بستر ساز بوده و در سیستم فعلی مخلوط دولتی و خصوصی نقش پدر را بازی کند میتوان امید به اصلاح داشت. اما با دید فعلی که با بالا بردن غیر اصولی اجاره اماکن و اجاره لکوموتیو و بردن هزینه خدمات ایستگاه روی بلیط و … به دنبال بدست آوردن منابع مالی از مجموعه ریلی باشد، نه تنها در این زمینه بلکه در زمینه های دیگر که فقط شعار آنرا تا بحال داده است توفیقی بدست نخواهد امد.