تصادفات جاده ای، عامل شماره یک مرگ و میر کودکان و نوجوانان در جهان

به گزارش تین نیوز به نقل از ایسنا، از زمان اختراع خودرو، بیش از ۵۰ میلیون نفر در جاده های جهان جان خود را از دست داده اند. این رقم بیشتر از تعداد مرگ ومیر در جنگ جهانی اول یا برخی از بدترین اپیدمی هاست و زمان آن فرا رسیده است که به یک روش حمل و نقل بسیار ایمن تر و سالم تر تغییر رویه دهیم و طرح جدید کشورها را به مسیری پایدارتر هدایت خواهد کرد.

تصادفات جاده ای عامل شماره یک مرگ کودکان وجوانان پنج تا ۲۹ ساله باقی مانده و داستانی است که هزاران بار در روز تکرار می شود زیرا برخی از فقیرترین کشورها از بالاترین میزان جراحات و مرگ ومیر ناشی از تصادفات جاده ای رنج می برند. در واقع، بیش از ۹۰ درصد تلفات تصادفات جاده ای در کشورهای کم درآمد تا متوسط رخ می دهد.

با این حال، جهان می تواند از طریق گسترش دسترسی به آخرین علم، فناوری و نوآوری همچنین امور مالی، این شکل شدید و وحشتناک نابرابری را به طور چشمگیری کاهش دهد. بوگوتا، پایتخت کلمبیا نشان داد، می توان به سرعت به پیشرفت دست یافت و تلفات جاده ای را در مدت ۱۰ سال به نصف کاهش داد.

تصادفات جاده ای یک همه گیری نادیده گرفته شده برای کودکان است. کودکان با ۱.۳ میلیون مرگ سالانه تصادفات جاده ای بیشترین هزینه را می پردازند. هر روز بیش از ۶۰۰ کودک در تصادفات جاده ای در سراسر جهان جان خود را از دست می دهند که اکثریت قریب به اتفاق آنان در کشورهای کم درآمد و متوسط هستند.

این کودکان از جمله افرادی هستند که گزینه های دیگری برای حمل ونقل ندارند و مجبورند در جاده های خطرناک بدون مسیرهای پیاده رو و بدون محافظت از وسایل نقلیه راه بروند و با خطر برخورد با وسایل نقلیه مواجه باشند.

با توجه به اینکه این همه گیری خاموش جهانی که بیشتر از مجموع ایدز و مالاریا باعث مرگ افراد می شود و جاده های ناامن برای جوانان اغلب در سیاست های بهداشت عمومی، نادیده گرفته می شوند. ایمنی جاده نیز یک مسئله کلیدی توسعه است زیرا تصادفات ترافیکی می تواند کل خانواده ها را از طریق از دست دادن نان آور خانه یا هزینه های مراقبت های پزشکی به فقر بکشاند.

ایمنی ضعیف جاده ها هر ساله بین دو تا پنج درصد از تولید ناخالص داخلی را برای کشورهای در حال توسعه به همراه دارد و این رقم بزرگی است که در غیر این صورت می تواند برای مواردی از ساخت کلینیک های روستایی تا روشن کردن چراغ های مدارس از طریق دسترسی به انرژی های پاک و تجدیدپذیر برای اولین بار استفاده شود.

قاره آفریقا با تنها ۲درصد از وسایل نقلیه جهان، بالاترین نرخ مرگ ومیر تصادفات جاده ای در جهان را دارد

کشورهای توسعه یافته از دهه ۱۹۶۰، به کمک طیف وسیعی از مداخلات مانند قوانین مربوط به کمربند ایمنی، اجرای محدودیت های سرعت و هشدار در مورد خطرات ناشی از مصرف الکل در هنگام رانندگی، توانسته اند مرگ ومیرهای جاده ای را به طور چشمگیری کاهش دهند.

تجربه برخی کشورها نشان می دهد که حوادث رانندگی با سرمایه گذاری های محتاطانه قابل پیشگیری است و برخی از اقدامات می تواند منجر به کاهش قابل توجه تلفات کودکان در تصادفات رانندگی شود.

همه کودکان حق دارند از جاده های ایمن برای رسیدن به مدرسه استفاده کنند و می توانیم اطمینان حاصل کنیم، این اتفاق می افتد اگر برخی از موارد مانند موارد ذیل را اجرا کنیم.

استفاده از تکنولوژی و راه حل هایی مبتنی بر فناوری از جمله نحوه ساخت وسایل نقلیه ایمن تر و جاده های ایمن که ثابت شده است ایمنی را بهبود می بخشد.

همچنین باید از بهترین شیوه از شهرهای سراسر جهان، داده ها و تجزیه و تحلیل ها استفاده کنیم تا به افرادی که بیشتر در معرض خطر هستند دسترسی پیدا کنیم. به عنوان مثال، محدودیت سرعت ۳۰ کیلومتر در ساعت در مناطق پرجمعیت می تواند مرگ ومیر عابران پیاده را تا ۷۰ درصد کاهش دهد.

علاوه بر این، زیرساخت های دوچرخه سواری بهتر و طراحی خیابان به ویژه، خطوط دوچرخه جداشده و محافظت شده منجر به تلفات کمتر و نتایج ایمنی بهتر جاده ها برای همه کاربران جاده می شود.

همه خیابان ها را امن و سبز کنید. پنج عامل کلیدی برای کاهش تعداد قربانیان در جاده از جمله سرعت زیاد، عدم استفاده از کلاه ایمنی و کمربند ایمنی، رانندگی در زمان مصرف الکل، حواس پرتی رانندگی با استفاده از تلفن همراه وجود دارد.

ایمن سازی خیابان ها برای هر کودکی به منظور پیاده روی، دوچرخه سواری یا سوار شدن بر هر وسیله نقلیه از طریق زیرساخت های بهتر برای کاهش استفاده از وسایل نقلیه شخصی بسیار مهم است. در واقع، تحرک ایمن و سبز یک پیروزی سریع برای کاهش مرگ ومیر در کشورهای با درآمد کم و متوسط است.

الزام استفاده از سیستم های نگهدارنده کودک در وسایل نقلیه ثابت شده است که منجر به کاهش بیش از ۶۰ درصد آسیب های ناشی از تصادف با وسایل نقلیه موتوری می شود.

این واقعیت که مرگ ومیرهای جاده ای بزرگترین قاتل نسل های جوان است، لکه ای بر جامعه جهانی ماست. هدف ما برای کاهش تلفات و جراحات ناشی از تصادفات جاده ای به نصف تا سال ۲۰۳۰ هنوز در دسترس است اما تنها در صورتی که کشورهای توسعه یافته از کشورهای در حال توسعه برای سرمایه گذاری در زیرساخت ها، فناوری و قوانین مورد نیاز برای بهبود ایمنی جاده ها حمایت کنند و به زبان ساده، هیچ کودکی نباید هنگام رفتن به مدرسه، دوچرخه سواری یا بازی از بین برود یا آسیب ببیند.