استفاده از تلفن همراه و خطر تصادف
افرادی که هنگام رانندگی بیشتر از تلفن های همراه استفاده می کنند ممکن است از جنبه های دیگر، رانندگی خطرناک تری باشند.
استفاده از تلفن همراه هنگام رانندگی خطر تصادف را افزایش می دهد. محققان همواره ارسال پیام کوتاه یا استفاده از تلفن همراه را به افزایش خطر مرتبط می دانند. برخی مطالعات نشان داده اند که صحبت با تلفن همراه همچنین خطر تصادف را افزایش می دهد.
به گزارش تین نیوز به نقل از پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، تلفن های همراه و پیام کوتاه تنها مواردی نیستند که می توانند حواس رانندگان را پرت کنند. اداره ایمنی بزرگراه آمریکا هر فعالیتی که توجه راننده را از رانندگی پرت کند را به عنوان عامل انحراف می شناسد. استفاده از ابزارهای الکترونیکی، تنظیم رادیو، خوردن و آشامیدن، خواندن، نظافت خودرو و تعامل با مسافران نیز باعث خطر تصادف می شوند. خطر تصادف مرتبط با دیگر فعالیت ها به خوبی مشخص نشده اند.
مشخص نیست که ممنوعیت استفاده از تلفن همراه و ارسال پیام کوتاه باعث کاهش تصادفات می شود. با اینکه تصادفات در سال های اخیر افزایش یافته است اما بطورکلی استفاده از تلفن های همراه افزایش نیافته است. حواس رانندگان به چیزهای دیگری غیر از تلفن های همراه پرت می شود، بنابراین منع استفاده از تلفن همراه باعث از بین رفتن حواس راننده نمی شود. اقدامات متقابل گسترده ای که باعث می شود حواس رانندگان پرت نشود یا عواقب ناشی از حواس پرتی را کاهش دهد، مانند فناوری جلوگیری از تصادف، ممکن است موثرتر از ممنوعیت تلفن همراه باشد.
استفاده از تلفن همراه در زمان رانندگی
یک بررسی در سال ۲۰۱۸ نشان داد که ۲.۳ درصد از رانندگان متوقف شده در تقاطع ها در هر لحظه در طول روز با تلفن همراه صحبت می کنند (مرکز ملی آمار و تجزیه و تحلیل آمریکا). داده ها تخمین می زند که ۷.۹ درصد از رانندگان از تلفن همراه و هندزفری در هر لحظه از روز استفاده میکنند.
نظرسنجی ها نشان می دهد که از سال ۲۰۰۹، میزان استفاده از تلفن همراه ،به خصوص در میان جوانان، افزایش یافته است. در سال 2018، ۱.۲ درصد از کل رانندگان و ۲.۴ از رانندگانی که سن آن ها بین ۱۶-۲۴ سال بوده است، در حال استفاده از تلفن همراه هنگام رانندگی مشاهده شده اند. این اعداد نشان دهنده افزایش قابل توجهی نسبت به سال ۲۰۰۹ است، زمانیکه ۶ درصد از کل رانندگان و ۱.۱ درصد از رانندگان ۱۶-۲۴ ساله در حین رانندگی از تلفن همراه استفاده می کردند.
بررسی مشاهده ای که توسط IIHS در سال های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ در ویریجینای انجام شد، استفاده از تلفن همراه را از ۲.۳ درصد به ۴.۳ درصد افزایش را نشان داد.
افرادی که هنگام رانندگی بیشتر از تلفن های همراه استفاده می کنند ممکن است از جنبه های دیگر، رانندگی خطرناک تری باشند. در مطالعه IIHS بر روی رانندگانی که به مدت یک سال به طور مداوم تحت نظارت قرار گرفتند، نشان داد رانندگانی که بیشترین زمان رانندگی خود را با تعامل با تلفن همراه صرف کردند نیز دارای بالاترین میزان تصادف هستند. در مطالعه دیگری که در سال ۲۰۱۳ انجام شد نشان داد که رانندگانی که به طور مکرر از تلفن های همراه استفاده می کنند، سریع تر رانندگی می کنند، بیشتر تغییر لاین می دادند و ترمزهای شدیدتری نسبت به رانندگانی داشتند که هنگام رانندگی به ندرت از تلفن همراه استفاده می کنند.
استفاده از تلفن همراه و خطر تصادف
تخمین قابل اتکایی از تعداد تصادفات ناشی از حواس پرتی رانندگان وجود ندارد. بیشتر تخمین ها ناشی از مطالعات طبیعت گرایانه است. چنین مطالعاتی همواره ارسال پیام کوتاه یا استفاده از تلفن همراه را با افزایش خطر مرتبط می داند.
بر اساس داده های گزارش شده توسط پلیس ملی در مورد تصادفات مرگبار در ایالات متحده در طول سال ۲۰۱۹، ۳۱۴۲ نفر در تصادفات وسایل نقلیه موتوری جان خود را از دست داده اند که در آن حواس پرتی عامل موثر تلقی شده است. این عدد تقریبا ۹ درصد از کل مرگ های حاصل از تصادف است. از این تعداد، ۴۲۲ نفر یا ۱ درصد از افراد کشته شده در تصادفات مربوط به استفاده از تلفن همراه بوده اند.
آمارهای مبتنی بر داده های تصادف گزارش شده توسط پلیس تقریبا به طور قطع نقش حواس پرتی در تصادفات مرگبار را دست کم می گیرند. گزارش تصادفات پلیس راهی مطمئن برای شمارش تعداد تصادفات مربوط به تلفن های همراه محسوب نمیشود زیرا رانندگان اغلب استفاده از تلفن همراه را نفی میکنند و معمولاً فقدان شواهد دیگری برای تعیین استفاده از تلفن همراه وجود ندارد.
تحقیقات بر روی ۳۰۰۰ راننده نشان داد که خطر رانندگی در هنگام استفاده از تلفن همراه ۲ تا ۶ برابر بیشتر از زمانی است که فرد از تلفن همراه استفاده نمی کند. وقتی به تفکیک گروه سنی بررسی شد، افزایش قابل توجهی در خطر تصادف برای رانندگان زیر ۳۰ سال و رانندگان بالای ۶۴ سال وجود داشت.
تجزیه و تحلیل جمع آوری نتایج ۲۸ مطالعه تجربی گزارش داد که تایپ کردن یا خواندن پیام های متنی به طور قابل توجهی سرعت واکنش راننده را کاهش، انحراف در خط را افزایش داده و مدت زمان نگاه نکردن رانندگان به جاده را افزایش می دهد.
استفاده از تلفن همراه همچنین بر پردازش رانندگان نسبت به جاده تاثیر میگذارد. رانندگان معمولا چشم هایشان را از جاده دور می کنند تا از تلفن همراه استفاده کنند. در مقابل، رانندگانی که مشغول مکالمه با تلفن همراه هستند بیشتر نگاه خود را به جاده متمرکز می کنند اما باز هم ممکن است نگاه خود را از جاده منحرف کنند و این امر ممکن است که پردازش راننده نسبت به جاده را دشوار کنند.
محققان دریافته اند فعالیت های مغزی مرتبط با پردازش، در زمانی که راننده دچار حواس پرتی شده، سرکوب می شود. در نتیجه، این حواس پرتی می تواند منجر به ” بی توجهی در بینایی” شود که در آن رانندگان قادر به درک یا پردازش اطلاعات از اشیا موجود در جاده نمیباشند حتی زمانی که به جاده نگاه می کنند.
ممنوعیت استفاده از تلفن همراه در هنگام رانندگی تقریبا در همه کشورها گسترش یافته است. به نظر میرسد ممنوعیت تلفن همراه بر رانندگان جوان تاثیر کمتری دارد. IIHS دریافته است که ممنوعیت استفاده از تلفن همراه می تواند تاثیر طولانی مدت بر استفاده از تلفن بگذارد.
فناوری مبارزه با حواس پرتی در زمان رانندگی
فناوری جلوگیری از تصادف ممکن است امیدوارکننده ترین راه برای کاهش خطرات تصادف مربوط به عوامل حواس پرتی از هر نوع باشد. هشدارها می تواند توجه راننده را در صورت حواس پرتی، بی توجهی و یا خواب آلودگی به سمت جاده معطوف کند. اگر راننده به اندازه کافی سریع پاسخ ندهد یا اصلا پاسخ ندهد، برخی از سیستم ها سعی می کنند به طور کلی از برخورد جلوگیری کنند.
خودروسازان در حال گسترش سیستم های هشداردهنده در وسایل نقلیه هستند. بسیاری از این سیستم ها با استفاده از سیستم های صوتی قابل کنترل هستند. چندین مطالعه تجربی نشان داده شده است که رانندگان هنگام استفاده از دستورات صوتی، نگاه کوتاهی به جاده می کنند و این موضوع برای رانندگان مسن و رانندگان جوان نیز صادق است. با این حال تاثیر این فناوری بر خطر تصادف هنوز ناشناخته است. اپل ویژگی ” هنگام رانندگی مزاحم نشوید” را در پاییز ۲۰۱۷ منتشر کرد. در یک نظرسنجی که از دارندگان آیفون انجام شد، نشان داده شد که فقط از هر ۵ نفر ۱ نفر از این ویژگی در زمان رانندگی استفاده می کنند.
