◄ آخوندی و مطالبات فعالان بخش حملونقل جادهای
اندک زمانی پس از شمارش آرای نمایندگان و انتخاب مجدد آخوندی به عنوان وزیر راه و شهرسازی، در گروه های مجازی حمل و نقل جاده ای پیامی دست به دست شد که به بیان مشکلات فعالان بخش حمل و نقل در چهار سال گذشته پرداخت.
اگرچه انتخاب مجدد عباس آخوندی به عنوان وزیر راه و شهرسازی، پنجمین رای اعتماد نمایندگان ملت به وی بوده است که خود می تواند برگ برنده ای برای او باشد اما آن چه از رصد فضای مجازی و گفت وشنودهای حاکم در گروه های مجازی حمل ونقلی به چشم می آید بیانگر آن است که عباس آخوندی با مطالبات زیادی در بخش حمل ونقل به خصوص در بخش حمل ونقل جاده ای مواجه است چرا که معتقدند در چهارسال گذشته توجه کافی به این بخش نشده است و در دوره جدید این کم توجهی باید جبران شود.
شاید بر همین اساس است که اندک زمانی پس از شمارش آرای نمایندگان و انتخاب مجدد آخوندی به عنوان وزیر راه و شهرسازی، در گروه های مجازی حمل ونقل جاده ای پیامی دست به دست می شد که به بیان مشکلات فعالان بخش حمل ونقل در چهار سال گذشته می پرداخت. مشکلاتی که به شرح زیر فهرست شده بود:
۰۱طبق آمار رسمی سازمان راهداری از سال ۹۲ تا کنون مقدار کالای جابجا وحمل شده چه در بخش صادرات و چه در بخش واردات و حمل و نقل داخلی کم نشده بلکه چند درصد افزایش داشته اما در آمد یک کامیون از سال ۹۲ تا الان به یک سوم تقلیل پیدا کرده است.
۰۲وضعیت جادهای کشور حداقل ۴۰ درصد خرابتر شده است.
۰۳امنیت جانی و مالی رانندگان، طبق آمار دزدی و قاچاق بدتر شده است.
۰۴ازجایی که آقای آخوندی بیشتر توجه شان به حمل ونقل ریلی است نسبت حمل کالا از مبادی ورودی و گمرکات توسط راه آهن از تعادل خوبی برخوردار نیست.
۰۵پدیده بومی گرایی در این چهار سال به حد اعلا رسیده تاجایی که بومیان مبادی ورودی بهترین بارها از نظر میزان کرایه و تناژ را حمل می کنند و هیچ گونه نظارتی در این امر مهم صورت نمی گیرد.
۰۶شرکت های حمل ونقل کامیون دست دوم را با استفاده از وام کم بهره وارد کرده و باقیمت گزاف به اشخاص واگذار کرده و همچنین تعداد زیادی کامیون به صورت صوری به نام شرکت کرده و با بخشنامه سازمان راهداری اقدام به حمل بار بدون نوبت می کنند که در بعضی موارد هر دستگاه از این کامیون ها میانگین از ۸ الی ۱۱سرویس بار از بنادر به مقصد تهران و حومه حمل می کنند درصورتی که سهم کامیون های آزاد حداکثر ۲ سرویس است آن هم بارهای بی کرایه.
۰۷اعلام کردن نرخ کرایه به صورت توافقی بین شرکت و راننده و عدم رعایت کرایه براساس تن برکیلومتر.
۰۸باز گذاشتن دست شرکت های حمل ونقل تا جایی که در شهرهای بزرگ مثل تهران،تبریز ، مشهد، شیراز،اصفهان، اهواز و ... شرکت ها تا۵۰ درصد از کل کرایه را نقدا از راننده دریافت می کنند.
۰۹فقدان امکانات رفاهی بین راهی جهت استفاده رانندگان اگر هم باشد معمولا کامیون ممنوع است .
۰۱۰رواج دلالی بار به دلیل عدم نظارت برعملکرد پایانه ها.
۰۱۱تعطیلی سالن های اعلان بار و مرکز نوبت دهی در اکثر شهرهای بزرگ و دوگانگی در مدیریت توزیع بار.
۰۱۲برنامه نوسازی ناوگان که به دست دلالان و شرکت های وارد کننده کامیون افتاده و کمر راننده زیر اقساط سنگین شکسته است در حالی که با اندکی بودجه مثل مابه التفاوت قیمت سوخت و کم کردن کامیون وارداتی بار سنگین قسط را از دوش رانندها برمی داشت.
۰۱۳تضعیف جایگاه انجمن های صنفی و تنها مرجع حل مشکلات رانندگان
۰۱۴تضعیف تعاونی های کامیونداران نسبت به شرکت های حملونقل.
۰۱۵این وزارتخانه آنقدر ضعیف عمل کرده که شرکت های حمل ونقل بایک نامه ساده جلوی بخشنامه اجرایی سازمان راهداری را می گیرند.
سلام آیا گوش شنوایی هست؟
جناب وزیر حمل ونقل فقط ریل و راه اهن نیست..
به قول مسئول کانون انجمن صنفی که تمام قد از شما دفاع کرد ما ۶۰۰هزار راننده داریم چرا این تعداد نفرات و خانوادهایشان به چشم نمی آیند وکسی بفکر حل مشکلاتشان نیستند
بعضی موارد خبر کارشناسی نیست. بلکه سطحی ترین برداشت از وقایع است.