◄ چرا باید اعضا از انجمنها و تشکلات خود حمایت کنند؟
آیا ما رانندگان در تأسیس انجمن‌های صنفی رانندگان نقشی داشته‌ایم؟آیا همه ما رانندگان عضو انجمن‌های صنفی رانندگان استان یا شهر خودمان هستیم؟ آیا از انجمن‌های صنفی رانندگان شهرمان حمایتی می‌کنیم؟
قدرت و فعالیت انجمنها و تشکل‌های صنفی به میزان حمایت و فعالیت اعضای آن وابسته است. در مورد فعالیت تشکل‌های صنفی مرتبط با رانندگان و انتظارات اعضا (رانندگان) از متولیان این تشکل‌ها، پرسش بسیار مهم و حائز اهمیت این است که آیا ما رانندگان که از انجمنها و هیئت مدیره آنها توقع و انتظار حمایت داریم، واقعاً نقش و سهم اجتماعی، فرهنگی و قانونی خود را در حمایت از صنف، شخصیت، جایگاه و اهمیت شغلی راننده به‌درستی ایفا کرده‌ایم؟
آیا واقعاً ما رانندگان در تأسیس انجمن‌های صنفی رانندگان نقشی داشته‌ایم؟آیا همه ما رانندگان عضو انجمن‌های صنفی رانندگان استان یا شهر خودمان هستیم؟ آیا از انجمن‌های صنفی رانندگان شهرمان حمایتی می‌کنیم؟
قطعاً و به طور یقین خیر، به جرات عرض می‌کنم بسیاری از رانندگان عضو هیچ انجمنی نیستند و حتی بعضاً آدرس انجمن شهرشان را هم نمی‌دانند، وقتی راننده‌ای نمی‌خواهد عضو انجمنی باشد، وقتی راننده‌ای نمی‌خواهد ماهیانه به اندازه پول یک پاکت سیگار روزانه بابت حق عضویت به انجمنش کمک کند، وقتی فردی به نام راننده حاضر نیست با صرف اندک هزینه و اندکی زمان در کار گروهی شرکت کند، آیا عاقلانه و منطقی است که انتظار داشته باشد دیگران از ایشان حمایت کنند؟ آیا عاقلانه است که افرادی تحت عنوان هیئت مدیره در اثنای پیگیری و حمایت از راننده به‌دلیل عدم آگاهی از قوانین صحبتی یا حرکتی نمایند که بار حقوقی و جزایی داشته باشد و به واسطه آن سر و کار شان به پاسگاه، دادگاه و زندان بیفتد؟
موردی که برای شخص بنده پیش آمده است، بنده به درخواست یکی از ارگان‌های نظارتی دولتی که خواستار یک گزارش آسیب‌شناسی شده بود گزارشی نوشتم، یکی از ارگان‌های دولتی در شکایت کیفری از بنده به جرم تهمت، افترا و نشر اکاذیب به دادگاه شکایت کرد، دادگاه هم برای بنده حکم بازداشت صادر کرد، بنده با قرار وثیقه ملکی تا پایان دادرسی آزاد شده‌ام، آیا راننده‌ای خواهد گفت که هیئت مدیره به خاطر ما زندانی شده است؟ آیا راننده کاری برای هیئت مدیره گرفتار خواهد کرد؟
پس باید واقع‌نگر بود، به‌جای تنبیه و اصلاح دیگران باید اول خودمان را اصلاح کنیم، طبیعی است در فضایی که اهل آن به سرنوشت خود بی‌اعتنا باشند افرادی رند، فرصت‌طلب و کاسب‌پیشه تحت عنوان هیئت مدیره تشکلات ظهور خواهند کرد.
نمونه بارز آن رئیس پیشین و رئیس فعلی یک تشکل صنفی مرتبط با رانندگان است که بدون داشتن مدارک، شرایط و صلاحیت قانونی سال‌ها رئیس تشکل مذکور بوده و هستند، آیا این مسائل دلیلی غیر از کوتاهی من و شمای راننده دارد؟
راننده در طول تاریخ کاری خود فقط و فقط به فکر زدن بار و خالی کردن بار بوده است، یا می‌گوید بار بزن بریم یا می‌گوید خالی کن بریم، نمی‌خواهد لحظه‌ای به موضوع دیگری و ریشه پیدایش مشکلاتش فکر کند.
از زمان حضورم در حرفه رانندگی تنها چیزی که از رانندگان دیده‌ام نارضایتی از وضعیت موجود و طلبکاری از دیگران بوده است، هنوز برای بنده مشخص نشده دلیل طلبکاری راننده از زمین و زمان چیست؟ هیچ راننده‌ای از خودش نمی‌پرسد دلیل پیدایش این وضعیت کیست یا چیست؟ چرا ما رانندگان این‌گونه فکر و رفتار می‌کنیم؟ چرا اصلاً خودمان را در پیدایش چنین وضعیتی مقصر نمی‌دانیم؟
اگر رانندگان فکر می‌کنند زحمت می‌کشند و کار می‌کنند، خوب قرار نیست که درآمد بدون کار و زحمت باشد، در اینکه کار رانندگی بسیار مشکل است شکی نیست، ولی درست یا غلط انتخاب خودمان است، حال از روی عشق و علاقه یا از روی ناچاری، اگر فکر می‌کنیم که صرفاً برای دیگران کار می‌کنیم و خودمان در این امر ذینفع نیستیم، می‌توانیم برای خاطر دیگران کاری نکنیم.
اگر فکر می‌کنیم اگر کار نکنیم اقتصاد کشور می‌خوابد در اشتباه هستیم، چون با کار نکردن چند راننده هیچ اتفاقی نخواهد افتاد، از آنجا که ما رانندگان هیچ اتحادی نداریم، برخلاف ظاهر و زبان در باطن بدمان نمی‌آید دیگران مشکلی داشته باشند و کار نکنند تا ما سرویس بیشتری انجام دهیم، حداقل با خودمان رو راست باشیم، پس مشکلی هم برای اقتصاد کشور پیش نخواهد آمد، مگر غیر از این است که ما رانندگان خودرو خریده‌ایم که کار کنیم و بار ببریم؟ مگر غیر از این است که به این کار و درآمد آن احتیاج داریم؟
پس ما اول باید به فکر اقتصاد خود و خانواده خودمان باشیم، چرا به گونه‌ای صحبت می‌کنیم که انگار فقط و فقط به خاطر دولت و دیگران سرمایه‌گذاری کرده‌ایم؟ موضوع اصلی و مهم این است که ما رانندگان، دولت و سایر بخش‌های جامعه لازم و ملزوم یکدیگر هستیم بنابراین باید به فکر پیدا کردن راهی درست برای تعامل و همکاری بیشتر باشیم که این امر هم محقق نخواهد شد مگر با پیگیری امور از طریق نمایندگان واقعی، تشکلات واقعی و قدرتمند رانندگان.
مسئولان دولتی به صورت نمادین یک روز و چند ساعت را در سال به‌نام بزرگداشت روز حمل و نقل و رانندگان اختصاص داده‌اند و در این چند ساعت با هدف در امان ماندن از گزند زبان رانندگان، انتقادات، فشارهای روحی و روانی از طرف رانندگان، بعضاً مجبور به استفاده از کلماتی به ظاهر زیبا مانند رانندگان زحمتکش، شریف، سربازان و غیره می‌شوند که شاید اعتقادی هم به آنها نداشته باشند، ظاهراً این مسائل و موضوعات برای ما رانندگان موجب دوری از واقعیت‌های موجود در کشور شده است، واقعیات با تخیل تغیر نخواهد کرد بلکه هر کسی یا قشری که رفتارش به واقعیت نزدیک‌تر باشد برنده است و کمتر اذیت خواهد شد، در غیر این‌صورت با رفتار اشتباه واقعیت تغییر نخواهد کرد.
در پایان از کلیه همکاران خواهشمندم به‌جای اینکه روی دیگران تحت هر نام، عنوان یا سمتی که داشته باشند حساب باز کنیم و از ایشان انتظار داشته باشیم و به جهت برآورده نشدن انتظارات‌مان از ایشان ناراحت و سرخورده شویم، تنها راه درمان این بیماری و برون از این بحران این است که روی خودمان و قدرت خودمان حساب باز کنیم، قدری تأمل و مطالعه و راهکارهایی علمی برای رفع مشکلات رانندگان پیدا کنیم، نگاهمان را از گذشته برداریم، دیگر زمان کار کردن به صورت سنتی گذشته است، با این روند هر روز مشکلات‌مان بیشتر و کار خراب‌تر و کار کردن سخت‌تر خواهد شد.
*رئیس هیئت مدیره انجمن رانندگان کامیون‌های یخچال‌دار استان تهران
راستش یک سوال برای من هنوز مطرح است .مگر نه اینکه انجمن های صنفی اعم از کارگری وکارفرمایی رانندگان وکامیونداران به استناد ماده ۱۳۱قانون کار تشکیل میشود و پروانه فعالیت خود را از وزارت تعاون دریافت میدارند،؟!
ومگرنه اینکه ماده ۱۳۱,قانون کار صراحتا بیان میکند که انجمن های صنفی برای مشمولین این قانون تشکیل میشود ؟!
حال این سوال پیش می‌آید که مگر راننده خودمالک مشمول قانون کار است؟! کارفرمای اوچه کسی است ؟!آیا عضویت یک راننده خودمالک درانجمن های صنفی کارگری رانندگان یا انجمن های صنفی کارفرمایی کامیونداران درحالی که او مشمول قانون کارنیست وحق بیمه تامین اجتماعی او با کمک دولت پرداخت میشود قانونی است ؟! مگر میشود کسی که مشمول قانون کارنیست عضو انجمنی شود که به استناد قانون کار برای مشمولین قانون کار تشکیل میشود ؟!
وایا مگر آمارهای رسمی متولیان حمل ونقل کالای جاده ای ونیز با مراجعه به اطلاعات کارت های هوشمند رانندگی وکارت هوشمند خودروهای حمل کالا نمی‌گویند بیش از ۹۰ درصد جامعه حمل ونقل را خودمالک خودراننده تشکیل میدهد؟!
یعنی همه انجمن های صنفی کارگری وکارفرمایی رانندگان وکامیونداران روی هم فقط جای ده درصد مالکین ورانندگان کشور است و بقیه قانونا جایی درانجمن های موضوع ماده ۱۳۱قانون کارندارند.
حال چه توقعی دارید وچرا به زور میخواهیم برای انجمن های صنفی جایگاهی فرا قانونی تعریف کنیم؟!
بایدعرض کنم ازوقتی ک این انجمنها تشکیل شدنه تنهاباری ازدوش مابرنداشتند بلکه یک انعام وپول چایی هم باهزینه های اضافی ب ماتحمیل شد ک اون زمان احمدی نژاد رییس جمهورشما فرمودند اینجااشتغال کردم . حالا زمین وزمان ازراننده میخوره پشت سرراننده هم بدمیگن انجمن رانندگان رو گاوداری تشبیه میکنن وخیلی راحت بایک عذرخواهی ماس مالی میکنن ...حالایکی بیاد بمن بگه معنی انجمن چیه ؟کارش؟وظیفه اش؟یه عالمه ادم اوردن گذاشتن انجمن پول نونشونو ازما بزورمیگیرن