◄ ترکیب شرکای ترانزیت ریلی ایران تغییر میکند؟
کشورهای همسایه ما که از نظر ترانزیت ریلی قویترند و امکان انجام مراودات بیشتر اقتصادی با آنها بیشتر است، کشورهایی نظیر: ترکمنستان و ازبکستان- بهعنوان اصلیترین شرکای تجاری ما- در حوزه ترانزیت ریلی هستند.
کشورهایی که از نظر حملونقل ریلی جلوتر هستند، به تبع بیشتر به سمت حملونقل سبز پیش میروند و انجام مراودات تجاری، حملونقل باری و مسافری نیز در آنها آسانتر انجام میشود. ضمن اینکه معضل آلودگی هوا نیز در این نوع حملونقل کمتر است. رشد ترانزیت ریلی نیز به خاطر امکان حمل بار در حجم انبوه، حفظ سلامت و ایمنی بیشتر کالا و کمک به حفظ بیشتر محیط زیست مورد توجه کشورهای مختلف، به ویژه کشورهای پیشرفته در سالهای اخیر قرار گرفته است. هرکدام از کشورهایی که از نظر ترانزیتی ریلی قویتر باشند، امکان رشد تجارت کالا در آنها بالاتر میرود.
کشور ما نیز در سالهای اخیر در صدد ایجاد ارتباط ترانزیتی از طریق شبکه به هم پیوسته ریلی با کشورهای همسایه خود بوده است.
به گزارش تیننیوز، در گفتوگو با حسین عاشوری عضو هیات مدیره و رییس کمیته ترانزیت راهآهن جمهوری اسلامی ایران، کشورهای همسایه ما که از نظر ترانزیت ریلی قویترند و امکان انجام مراودات اقتصادی با آنها بیشتر است، کشورهایی نظیر: ترکمنستان و ازبکستان- بهعنوان اصلیترین شرکای تجاری ما- هستند.
به گفته این عضو هیات مدیره راهآهن، طبق پیشبینی راهآهن کشورهای آذربایجان، ترکیه و روسیه نیز شرکای بعدی ما در آینده خواهند بود و در این زمینه، حجم بار ترانزیت و واردات و صادرات ما به شدت با این کشورها رو به رشد خواهد بود. بهویژه در مورد کریدور شمال-جنوب که طی دو ماه اخیر، جلسات متعددی در تهران و مسکو بهخاطر آن برگزار شد و قرار است در هند نیز جلساتی برگزار شود.
عاشوری در پاسخ به این پرسش که آیا برای ایجاد این مراودات اقتصادی مشکلی از نظر نرخ تعرفه و معاملات بین بانکی نداریم، گفت: در بحثهای مربوط به همکاریهای درونکشوری، همکاری بخشهای مختلف مثل گمرک و یگان مرزی و بخشهای مختلف ترانزیت با راهآهن خوب و مثبت بوده است. اما درخصوص بحث تبادل و پرداخت وجوه بهخصوص با آسیای میانهایها به دلیل عدم هماهنگی و همکاری جدی دو طرف، هنوز مشکلاتی در این زمینه وجود دارد.
ما کشور های اسیای میانه ایران قفقاز و ترکیه ویژگی های مشترک فرهنگی داریم بنظرم برای رونق باید یک اتحادیه ریلی مشترک تاسیس شود که تعرفه یکسان همه کشورهای عضو داشته باشند. از همین الان هم اینده ارتباط ریلی ما با کشورهای عربی تیره تار است بغیر از عراق سوریه لبنان که انجا هم امنیت نیست!. همینطور این کشور ها بدلیل اتصال دریایی حمل و نقل ریلی بصورت منطقی اهمیتی ندارد بیشتر ارتباط اقتصادی انها دریایی است.کشورهای آسیای میانه بدلیل محصور در خشکی بودن شرکتی بالقوه ریلی هستند.
.دلیل دیگر که فعلا کشور های عربی علاقه چندان به ترانزیت ندارند درامدهای نفتی انهاست فعلا به ترانزیت و درامد ان نیاز ندارند همانگونه که جمهوری آذربایجان با تکانه کاهش نفت دچار بحران شد و ارتباط ریلی با ایران گرجستان را الویت خود قرار داد.
در. دهه های اینده هم با کاهش ارزش نفت و نیاز کشور های غربی ،میتوان انزمان با موضع برتر نسبت به انها انهارا به شکای ریلی برای تعریف کریدور ریلی به افریقا تعریف کرد. مطمئنا زمان مناسب تری میباشد. تجربه ثابت کرده با اعراب حتی در اقتصاد باید از از موضع برتر برخورد نمود. چنانکه اسراییل اینرا در قضیه فلسطین ثابت عینی نمود.
در اوضاع فعلی نظر بنده کشورهای اسیای میانه قفقاز شرکای ریلی هستند اما در دهه های اینده پسا نفت کشورهای عربی هم میتوان کریدور افریقا که بازار روبه رشد و رشد جمعیتی و اقتصادی بالاست حساب کرد برنامه ریزی کرد .فقط باید منتظر زمان ان باشیم. اقتصاد دان هوشمند و کشورهوشمند جای است که بازارهای اینده دار و روبه رشد اینده را شناساسایی برنامه ریزی کنند افریقا دراینده مطمئنا بازاری است میتوان روی ترانزیت به ان برنامه ریزی کرد.البته هنوز هم حمل ونقل دریایی به افریقا سود اورتر هست