◄ سمتوسوی بودجه کاهشی حملونقل ریلی در سال آینده
سازمان برنامه و بودجه کشور براساس پیشبینی منابع درآمدی در طی سال، درآمدهایش را پیشبینی و بعد براساس آن هزینهها را با اولویتبندی تنظیم میکند که با توجه به رشد هزینهها و اولویتدهی طرحها حتماً سازمان با علم و اطلاع به این نتیجه رسیده که اعتبارات تملک دارایی سرمایهای به این نحو اصلاح شود و برای ادامه کار هم اولویتبندی در اجرای طرحها و تخصیص منابع میتواند راهگشا باشد.
در گفتوگوی پیشین «تیننیوز» با سعید رسولی، عضو هیئتمدیره شرکت راهآهن جمهوری اسلامی ایران و کارشناس مسائل بودجه درباره بودجه 97 گفته شد که در برنامه توسعه حملونقل ریلی، اعتبارات مربوط به دو قسمت شرکت ساخت و توسعه زیربناهای کشور و شرکت راهآهن، مجموعاً حدود 40درصد کاهش را نسبت به سال گذشته تجربه کرده است. بهطوریکه اعتبارات راهآهن حدود 28درصد کاهش و اعتبارات مربوط به شرکت ساخت 55درصد کاهش داشته است. در ادامه این گفتوگو نظر سعید رسولی درباره اینکه کاهش یا افزایش اعتبار مصوب چقدر در تسهیل و انجام روانتر پروژههای عمرانی تاثیرگذار است، را پرسیدهایم.
رسولی در توضیح این مطلب گفت: این اعتبار مصوب، ممکن است عملکرد متفاوتی را ارائه دهد. مثلاً این امکان وجود دارد که اعتبار مصوب در سال گذشته بالاتر بوده باشد؛ اما عملکرد دستگاه با وجود کاهش اعتبارات مصوب، بسته به میزان تخصیص واگذار شده به آن در سال بعد بیشتر از سال گذشته شود.
این عضو هیئتمدیره شرکت راهآهن در توضیح دلیل این کاهش بودجه گفت: سازمان برنامه و بودجه کشور بر اساس پیشبینی منابع درآمدی در طی سال، درآمدهای خود را پیشبینی و بعد بر اساس آن هزینهها را با اولویتبندی تنظیم میکند که با توجه به رشد هزینهها و اولویتدهی طرحها حتماً سازمان با علم و اطلاع به این نتیجه رسیده که اعتبارات تملک دارایی سرمایهای به این نحو اصلاح شود و برای ادامه کار هم اولویتبندی در اجرای طرحها و تخصیص منابع میتواند راهگشا باشد.
رسولی درباره تاثیر مثبت یا منفی حاصل از این کاهش به خبرنگار ما گفت: به نظر بنده بهعنوان کارشناس بودجه، عدد اعتبار مصوب، پیام مشخصی ندارد و تنها در عمل است که اعتبار این اعداد مشخص میشود. چراکه بودجه، فقط پیشبینی هزینهها و درآمدهای کل کشور در طول یک سال است. درواقع بودجهبندی سالانه، پیشبینی میکند که درآمد نفت، مالیات و عوارض خروج از کشور و... چه میزان می شود و بعد تراز بودجه بر اساس هزینههای مترتب بر آن مشخص میشود. حال در این میان، اگر درآمدها دستخوش تغییرات شوند، قطعاً بر هزینهها نیز تأثیر میگذارند.
این کارشناس بودجه ادامه داد: بنابراین اعداد درآمدی باید قابل تحقق باشند. توجه به راهآهن صرفاً به معنی نوشتن اعداد بزرگ در لایحه نیست بلکه با رعایت اولویتبندی در تخصیص اعتبارات در طول سال مشخص شود که چه میزان از اعتبارات مصوب را تخصیص می دهند و ملاک تخصیص و واگذاری اعتبار است.
رسولی افزود: حال با توجه به اینکه تاکید مقام معظم رهبری، رییسجمهور محترم، وزیر راه و شهرسازی و همکاران عزیز سازمان برنامه همگی بر توسعه حملونقل ریلی است، در تخصیص اعتبارات ممکن است عملکرد امسال بهتر از سال گذشته باشد. در مورد نحوه جبران کاهش اعتبارات هم باید عرض کنم که در مورد طرحهای تملک داراییهای سرمایهای منطق حکم میکند که از محل سرمایهگذاریهای خارجی یا داخلی، این طرحها را عملیاتی کنیم و پیش ببریم و به بودجه عمومی دولت کمتر وصل کنیم. چراکه اگر ابعاد یک طرح توسعهای به خوبی دیده شده باشد میتواند رضایت سرمایهگذار را نیز جلب کند.
رسولی در توضیح سمتوسوی جدید پروزههای ریلی کشور افزود: ما برای انجام فعالیتهای عمرانی باید به سمتی برویم که از اعتبارات عمرانی کمتر استفاده کنیم و به سمت جلب سرمایهگذاریها پیش برویم که این مهم در نگاه رییسجمهور و وزیر راه و شهرسازی هم وجود دارد، کما اینکه رییسجمهور محترم در زمان معرفی کابینه به مجلس درباره آقای آخوندی فرمودند: وزیری میخواهم که مثل عباس آخوندی در بازسازی ناوگان هوایی ، هواپیما بخرد و نگوید به من بودجه بدهید.
سعید رسولی همچنین چشمانداز موجود را مثبت ارزیابی کرد و بیان کرد: ملاک مهم و اصلی بهرهوری است، نه صرفاً استفاده از منابع مالی کشور. بنابراین چشمانداز آینده صنعت ریلی میتواند مثبت باشد.
رسولی ضمن تاکید بر تفاوت دولتهای مختلف در تدوین کشور افزود: هر دولت براساس سیاستگذاریها و استراتژیهای خود، لوایح مربوط به بودجه یک سالهاش را مینویسد که این بودجه باید برشی یکساله از برنامههای 5 ساله توسعه کشور باشد. خوشبختانه هردوی این اسناد یعنی برنامه ششم و لایحه بودجه پیشنهاد دولت هستند. در واقع بودجه عالیترین سندی است که در طول سال بهصورت مشترک بین دولت و مجلس به تصویب میرسد و میثاق دولت و مجلس برای پیشبرد برنامههای توسعه است. بنابراین باید احکام بودجه و ردیفهای آن با احکام بالادستی آن یعنی برنامه، ارتباط معناداری داشته باشد.
کاهش شدید بودجه ریلی به توسعه صنعتی کشور ضربه وارد میکند. ریل خودش کلید کاهش تصادفات و الودگی هوا و کاهش مصرف سوخت و ترافیک میباشد.ما سالانه 20 درصد تولید ناخالص ملی خود بر اثر تصادفات رانندگی ،الودگی هوا و ترافیک ازدست میدهیم یعنی حداقل 100 میلیارد دلار در سال!
اگر دولت ها نگاه بلند مدت داشتند و اثرات گسترش ریل درک میکردند متوجه میشدند که خود ریل باعث کاهش هزینه های عمومی در بلند مدت میشود. خود صرفه جویی حاصل ان میلیارد ها دلار از هزینه خسارت درمان ،الودگی و ترافیک از بودجه میکاست.
باید دولتها نگاه خود به سرمایه گذاری در راه اهن عوض کنند. سرمایه گذاری ریلی در بلند مدت یک سرمایه گذاری پر سود هست.اثارش بسیار فراتر از حد تصور هست.نه نگاه فعلی هزینه ای