نارضایتی کارگران واحد علائم راه آهن از حقوق دریافتی و خدمات بیمه تکمیلی

به گزارش تین نیوز به نقل از ایلنا، به گفته یکی از کارگران، سال گذشته یک کارگر واحد علائم با داشتن حکم مسئولیت با حداقل مدرک لیسانس حدود ۱۴ میلیون تومان دریافتی ماهانه داشته است که این رقم باتوجه به کار سخت و پر مسئولیتی که انجام می دهد، در عین حال با افزایش روزانه قیمت بسیاری از اقلام مصرفی و غذایی بسیار ناچیز است.

این کارگر افزود: جدا از همه مشکلات کارفرما بخشی از همین حداقل دستمزد را به موقع پرداخت نمی کند. با گذشت ۵۵ روز از سال جاری هنوز سنوات و مانده مرخصی سال ۱۴۰۲ خود را دریافت نکرده ایم.

او با بیان اینکه بخش دیگری از مطالبات مان مربوط به تبدیل وضعیت شغلی است که سال هاست پیگیر آن هستیم، در عین حال در زمینه بیمه تکمیلی نیز دچار مشکل هستیم و خدمات ارائه شده توسط بیمه تکمیلی فعلی رضایت بخش نیست؛ ما هر ماه مبالغی را بابت بیمه تکمیلی می پردازیم اما از خدمات آن راضی نیستیم.

طبق اظهارات وی؛ پایبند نبودن کارفرما به تعهدات قانونی اش به شرکت های بیمه گر باعث سرگردانی کارگران برای وصول هزینه های درمانی شان شده است. در عین حال وقتی به مراکز درمانی طرف قرارداد بیمه تکمیلی مراجعه می کنیم، گاه هزینه های درمان بیمه تکمیلی را نمی پذیرند و در مواردی هم هزینه ای مربوطه با تاخیر چند ماهه پرداخت می شود.

او با بیان اینکه این مشکلات درمانی در حالی است که شرکت بیمه گری که سال گذشته برای جبران هزینه ای درمان با راه آهن طرف قرار داد بود، متاسفانه هنوز هزینه ای درمانی کارگران را (در ماهای دی و بهمن ماه ۱۴۰۲) پرداخت نکرده و در این خصوص کسی مسئولیت نمی پذیرد.

به گفته وی؛ شرکت راه آهن بابت پوشش بیمه تکمیلی درمان به ازای هر یک از کارگران و اعضای خانوادهای شان ماهانه بیش از ۲۵۰ هزار تومان و بابت حق بیمه پدر و مادر نفری ۸۰۰ هزار تومان کسر می کند.

یکی دیگر از کارگران با بیان اینکه ادامه روند جاری منجر به افزایش مشکلات مالی و دغدغه های روحی برای کارگران راه آهن شده است، در انتقاد به بی توجهی در ارائه لباس و کفش ایمنی به کارگران واحد علائم راه آهن تهران گفت: شرکت راه آهن در ارائه لباس و کفش ایمنی به کارگران از چندسال پیش کوتاهی می کند. این شرکت یا به کارگران لباس، کفش و دستکش ایمنی ارائه نمی کند یا اگر لباس و کفش ایمنی تهیه می کنند آن چنان بی کیفیت است که شرایط ایمن برای کارگر فراهم نمی کند.

او با بیان اینکه پیگیری های زیادی به صورت مستقیم برای تهیه به موقع کفش و لباس کار مناسب با مسئولین راه آهن انجام شده اما هنوز اقدامی جدی درباره آن صورت نگرفته است، گفتند: عرف کارگاه ها بدین ترتیب است که هر ۶ ماه یکبار لباس ایمنی و هر سال یکبار کفش ایمنی به کارگران داده شود اما کارفرماها به دلیل مشکلات مالی یا هر دلیل دیگری این عرف را رعایت نمی کنند.

به گفته وی؛ بسیاری از کارگرانی که سطح مهارتی بالایی دارند از سوی کارفرمایان نادیده گرفته می شوند به همین دلیل با حداقل دریافتی انگیزه خود را برای ادامه اشتغال از دست می دهند. این گروه از کارگران ترجیح می دهند برای کسب درآمد بیشتر، خودخواسته محل کار خود را تغییر دهند.

این کارگر با بیان اینکه از مزایای سختی کار و طرح طبقه بندی مشاغل هم محروم هستیم، ادامه داد: هر زمان پیگیر پرداخت مطالبات خود از مسئولان می شویم به جای چاره اندیشی از ما می خواهند شرایط و وضعیت بی پولی را درک کنیم.

وی در پایان گفت: بیش از نیمی از جامعه کارگری شاغل در راه آهن مستاجر هستند و ۷۰ درصد حقوق دریافتی کارگران برای اجاره بها صرف می شود.