◄ هزینه استهلاک جاده‌ های کشور در سال گذشته به ۴۰ همت رسید

تحلیل عمیق‌ وضعیت فرسودگی جاده‌های ایران و راهکارهای پیشنهادی
موضوع فرسودگی جاده‌های ایران و تبعات آن، یک چالش جدی برای کشور است. در این پاسخ، به صورت تخصصی‌تر و با جزئیات بیشتری به این موضوع پرداخته و راهکارهای عملیاتی‌تری را پیشنهاد می‌کنیم.
دلایل اصلی فرسودگی جاده‌ها:
• کمبود بودجه: همان‌طور که در خبر اشاره شده، تخصیص بودجه برای نگهداری از جاده‌ها بسیار کمتر از نیاز واقعی است.
ش بارگذاری بیش از حد: تردد بیش از حد وسایل نقلیه سنگین و بارگذاری بیش از ظرفیت مجاز جاده‌ها، باعث تسریع در فرسودگی آن‌ها می‌شود.
• استفاده از مصالح نامرغوب: در برخی موارد، به دلیل استفاده از مصالح نامرغوب یا اجرای نادرست عملیات ساخت و نگهداری، عمر مفید جاده‌ها کاهش می‌یابد.
• شرایط آب و هوایی نامناسب: شرایط آب و هوایی خاص ایران، مانند بارندگی‌های شدید و تغییرات دمایی، باعث تشدید فرسودگی جاده‌ها می‌شود.
• عدم برنامه‌ریزی دقیق: نبود یک برنامه جامع و بلندمدت برای نگهداری از جاده‌ها، باعث شده تا بسیاری از مشکلات به صورت جزئی و موردی حل شوند و نتیجه مطلوبی حاصل نشود.
پیامدهای فرسودگی جاده‌ها:
• افزایش تصادفات: جاده‌های فرسوده، یکی از عوامل اصلی افزایش تصادفات جاده‌ای و تلفات جانی و مالی هستند.
• افزایش هزینه‌های حمل و نقل: فرسودگی جاده‌ها باعث افزایش هزینه‌های سوخت، تعمیرات خودرو و کاهش سرعت تردد می‌شود که در نهایت به افزایش هزینه‌های حمل و نقل منجر می‌شود.
• کاهش بهره‌وری اقتصادی: فرسودگی جاده‌ها، مانع از توسعه اقتصادی کشور شده و به کاهش بهره‌وری در بخش‌های مختلف اقتصاد منجر می‌شود.
• آلودگی محیط زیست: فرسودگی جاده‌ها و افزایش تردد خودروها، باعث افزایش آلودگی هوا و محیط زیست می‌شود.
راهکارهای پیشنهادی:
• افزایش بودجه: دولت باید بودجه اختصاص یافته به نگهداری از جاده‌ها را به میزان قابل توجهی افزایش دهد و این بودجه را در قالب یک برنامه چندساله مشخص، هزینه کند.
• تدوین برنامه جامع نگهداری از جاده‌ها: تدوین یک برنامه جامع با اولویت‌بندی پروژه‌ها، تعیین زمان‌بندی اجرای آن‌ها و استفاده از فناوری‌های نوین برای پایش وضعیت جاده‌ها.
• استفاده از روش‌های نوین تامین مالی: استفاده از روش‌های نوین تامین مالی مانند مشارکت بخش خصوصی، اوراق مشارکت، و فروش امتیاز بهره‌برداری از جاده‌ها برای جذب سرمایه‌گذاری در بخش راه.
• بهبود سیستم حمل‌ونقل عمومی: توسعه حمل‌ونقل عمومی می‌تواند به کاهش بار ترافیکی بر روی جاده‌ها و در نتیجه کاهش هزینه‌های نگهداری کمک کند.
• ترویج استفاده از وسایل نقلیه برقی: استفاده از وسایل نقلیه برقی می‌تواند به کاهش آلودگی هوا و تخریب جاده‌ها کمک کند.
• بهبود نظارت بر ساخت و نگهداری جاده‌ها: نظارت دقیق بر مراحل ساخت و نگهداری جاده‌ها برای اطمینان از کیفیت و رعایت استانداردها.
• بهره‌گیری از فناوری‌های نوین: استفاده از فناوری‌های نوین مانند هوش مصنوعی، سنسورها و پهپادها برای پایش وضعیت جاده‌ها و پیش‌بینی نیازهای نگهداری.
• ایجاد یک سامانه اطلاعات جامع: ایجاد یک سامانه اطلاعات جامع برای ثبت و نگهداری اطلاعات مربوط به وضعیت جاده‌ها، تردد وسایل نقلیه و هزینه‌های نگهداری.
• آموزش و فرهنگ‌سازی: آموزش رانندگان و آشنایی آن‌ها با قوانین رانندگی و اهمیت نگهداری از جاده‌ها می‌تواند در کاهش فرسودگی جاده‌ها موثر باشد.
• همکاری با بخش خصوصی: همکاری با بخش خصوصی برای اجرای پروژه‌های عمرانی و نگهداری از جاده‌ها می‌تواند به افزایش سرعت و کیفیت اجرای پروژه‌ها کمک کند.
تحلیل عمیق‌تر برخی از راهکارها:
• مشارکت بخش خصوصی: می‌توان از طریق قراردادهای BOT (ساخت، بهره‌برداری، انتقال) یا قراردادهای BOT+O (ساخت، بهره‌برداری، انتقال و مالکیت) به بخش خصوصی اجازه داد تا در ساخت و نگهداری از جاده‌ها مشارکت کند.
• اوراق مشارکت: انتشار اوراق مشارکت برای تامین مالی پروژه‌های عمرانی راه می‌تواند به جذب سرمایه‌گذاری‌های خرد کمک کند.
• فناوری‌های نوین: استفاده از سنسورهای هوشمند برای پایش وضعیت جاده‌ها، استفاده از پهپادها برای بازرسی از جاده‌ها و استفاده از نرم‌افزارهای پیش‌بینی برای پیش‌بینی نیازهای نگهداری، از جمله کاربردهای فناوری‌های نوین در این حوزه هستند.
• سامانه اطلاعات جامع: این سامانه می‌تواند به تصمیم‌گیری بهتر در زمینه نگهداری از جاده‌ها، برنامه‌ریزی برای تعمیرات و همچنین ارزیابی عملکرد پروژه‌ها کمک کند.

جناب آقای اکبری
سرپرست محترم سازمان راهداری و حمل و نقلدجاده ای
با سلام
اشاره فرموده اید کامیون های دومحور ۴۷ درصد تردد جاده ای را تشکیل می دهند. بر اساس مقررات حمل و نقل بار ورن ناخالص کامیون های دومحور را ۲۰تن و سه محور ۲۸ تن تعیین کرده اید اما روسازی راه های تحت پوشش شما بر اساس قانون آشتو و با وزن محور منفرد چهار چرخ ۸/۲ تن ساخته شده است چطور انتظار دارید که راه های کشور با این مقررات‌ مستهلک نشود. دوره مهندس ترکان مرحوم وزن ناخالص کامیون دومحور ۲۰ تن سه محور ۲۶ تن تریلی ۵ محور ۱۸ چرخ ۴۰ تن و ۵ محور۱۲ هم ۴۰ تن بود اما در سال ۱۳۸۶ آقای نیکزاد وزیر اسبق این وزنها به ۲۰ ، ۲۸ ، ۴۴ و ۴۲ تن افزایش یافت. مقالات زیادی برای اصلاح وزن ها و بازگشت مقررات به دوره آقای مهندس ترکان نوشته شده و حتی بسیاری از رانندگان محترم هم می گویند که جاده های کشور با این وزن ها در حال تخریب است.جناب امانی درسال گذشته طی بخشنامه اعلام کرد که از ۱۵ آذر ماه ۱۴۰۲ مقررات دوره آقای مهندس ترکان اجرایی شود لکن خود سازمان این بخشنامه ا به حالت معلق نگه داشت. برای جلوگیری از نابودی راه های کشور ابتدا باید دستور داده شود که مقررات حمل و نقل بار اصلاح شود.

با عذر خواهی
وزن کامیون دومحور در دوره مهندس ترکان ۱۹ تن بوده است