◄ ما یک خانواده هستیم

تین‌نیوز| از زمانی که خبر درگیری میان کرو پروازی شرکت هواپیمایی آسمان و مسافران پرواز منتشر شد، واکنش های متفاوتی از سوی برخی فعالان صنعت هوانوردی (به غیر از مدیران) صورت گرفت که بر خود لازم دیدم قبل از آنکه رسانه‌های تخصصی هوانوردی، با موج سواری‌های کمپین‌سازی بی‌پایه، آن را به انحراف بکشانند، موضوع مهمی را بیان کنم.

آنچه متاسفانه در این مدت در نظرات همکاران هوانوردی مشاهده کردم، نگاه جزیره‌ای در هوانوردی است. اگر کرو پروازی مورد اهانت قرار می‌گیرد، نشانه عدم مدیریت فرهنگی هوانوردی است و اگر به یک همکار در ایستگاه فرودگاه توهین می‌شود، به تمامی هوانوردی از رئیس سازمان، مدیرعامل شرکت‌ها و تمامی آنانی که با هوانوردی ارتباط دارند، توهین شده است.

چه نظریه‌ای وجود دارد که مدیر، خود را از پرسنل جدا می‌داند؟  چه تفکری وجود دارد که خلبان و کرو تافته جدا بافته شناخته شوند و پرسنل ستادی و متخصصان فنی با چشمی دیگر نگریسته شوند؟ آن مدیری که در آن پرواز، احساس می‌کند به او اهانت نشده است خود را از اهالی هوانوردی نمی‌داند، پس در هوانوردی چه می‌کند؟ آن خلبانی که تنها خود را همه کاره می‌داند، باید بداند که گاهی مدرک تحصیلی همان شخصی که در نظرش پایین‌ترین رده شغلی را دارد از او بالاتر است. همان مهندسی که فکر می‌کند تا او نباشد، هواپیما قابل پرواز نیست، باید بداند تا وقتی خلبان و مهمانداری نباشد، نتیجه تخصص‌اش به درد موزه‌های هوانوردی می خورد.

بیاییم با خود روراست باشیم؛ دغدغه همه ما در روز همین جملاتی است که برای تحقق آن‌ها، هزاران هزار تلاش می‌کنیم و نتیجه‌اش اتفاقاتی است که برایمان رخ می‌دهد. «حرمت امامزاده را متولی‌اش نگاه می‌دارد» و آیا متولیان هوانوردی مملکت، از بالا تا پایین صنعت، برای حرمت این صنعت جز باد کردن‌های بی منطق رگ‌های غیرت و شعارهای تو خالی چه کرده‌ایم؟

صد کمپین فرهنگ هوانوردی هم درست شود، تا بذرش درست کاشته نشود، سودی نخواهد داشت. چندی پیش صحبت‌هایی در خصوص بد رفتاری مهمانداران منتشر شد و به سرعت رسانه‌های هوانوردی شروع به انتشار عکس‌های غذا دادن مهمانداران به مسافران کردند، دیری نگذشت که کمپین دیگری با عنوان رسانه‌ای کردن ایرلاین‌های نامنظم آغاز شد که عکس مسافران خوابیده در کابین منتشر شد، به راستی این کمپین‌هایی که خود تنش‌زا است، توسط چه اتاق فکر جامعه شناسی ایجاد می‌شود؟ آیا هوانوردی ما نیازمند نمایش‌های مضحک است؟ به عقیده من، بهترین کمپین برای رهایی از مشکلات، تفکری به نام خانواده هوانوردی است. همه ما با هر تخصص و حتی علاقمندان هوانوردی، همان‌هایی  که در سرما و گرما روزشان را در میدان فتح می‌گذرانند، خود را عضو خانواده هوانوردی بدانیم.

برای تخصص و حرفه و از همه مهم‌تر برای شخصیت یکدیگر حرمت قائل شویم. در صورتی که همه ما خود را عضو یک خانواده بدانیم، هر شخصی با هر تفکری به عنوان مدیر بالای سرمان انتخاب نمی‌شود و هر مدیری، هر تصمیمی اتخاذ نمی‌کند و از آن مهم‌تر، هیچ کسی در هر رده‌ای به خود اجازه نمی‌دهد به عضوی از خانواده هوانوردی اهانت کند.