◄ آیا نظر مجلس تشکیل کمیسیون ملی بررسی سوانح است؟
سانحه در مجموعه راه آهن اتفاق می افتد و بررسی سانحه نیز در همان مجموعه صورت می پذیرد.
در جلسه علنی روز سه شنبه هفتم تیر ماه مجلس شورای اسلامی، گزارش کمیسیون عمران در خصوص سانحه ریلی قطار مسافری مشهد یزد که در 12 بخش تهیه شده بود، قرائت شد.
به گزارش تین نیوز، اگرچه این گزارش شامل بخش مختلفی از جمله شرح کلی حادثه، بررسی های کمیته ریلی کمیسیون عمران، علل و عوامل وقوع حادثه، عواملی که می توانست از بروز حادثه و شدت آن پیشگیری کند، تحلیل حادثه بررسی وضعیت عملیات اجرایی پیمانکار در محل حادثه، بررسی هدایت قطار توسط کمک لکوموتیوران با پایه 3، بررسی مسایل کنترلی در ایجاد حادثه، بررسی مدریت بحران و امداد در سوانح ریلی، تعارض منافع، بررسی وضعیت اداره کل خط و ابنیه راه آهن، بررسی وضعیت ارتباط و تعاملات در سطح مدیران راه آهن و انتخاب تخصصی مدیران، جمع بندی و پیشنهادات و راهکارها تهیه شده بود اما یکی از بخش های قابل توجه این گزارش مربوط به تعارض منافع بود.
در توضیح بخش تعارض منافع، آمده بود: مجموعه راه آهن، هم به عنوان عامل مقنن و هم به عنوان عامل اجرایی عمل می نماید. همزمان مصوبات و دستور العمل‌های بهره برداری ریلی را تصویب می نماید؛ سانحه در مجموعه راه آهن اتفاق می افتد و بررسی سانحه نیز در همان مجموعه صورت می پذیرد. اعضای کمیسیون عالی سوانح توسط مدیرعامل راه آهن و تایید وزیر راه و شهرسازی منصوب می گردند. این شرایط منجر به تعارض منافع جدی گردیده است.
بیشتر بخوانید:
به گزارش تین نیوز، در عین حال در روز بررسی گزارش نهایی کمیسیون عمران، نماینده علی آباد کتول در مجلس شورای اسلامی در سخنانی گفت: صالحی مدیرعامل راه آهن نمی تواند مسئول سوانح را مشخص کند. این تعارض منافع بوده و وزیر باید حکم مسئول رسیدگی به سوانح را امضا کرده و در صحن علنی مجلس نسبت به موضوعات پیش آمده پاسخگو باشد.
رحمت الله نوروزی در جریان بررسی گزارش کمیسیون عمران در خصوص سانحه قطار مسافری مشهد - یزد در تذکری گفت: وزیر راه باید نسبت به حادثه خروج قطار مشهد-یزد در مجلس حاضر شود و پاسخگو باشد. این حادثه دل مردم را رنجانده است.
به گزارش تین نیوز، پیشنهاد استقلال کمیسیون عالی سوانح از راه آهن در حالی مطرح می شود که از مدت ها قبل در سطح وزارت راه و شهرسازی و تعداد قابل توجهی از کارشناسان حمل و نقل موضوع تشکیل کمیسیون ملی سوانح حمل و نقلی، مورد بحث بوده و طرفداران جدی هم دارد چرا که در بسیاری از کشورها بررسی سوانح حمل و نقلی در سطح ملی انجام می پذیرد.
به گفته کارشناسان، این موضوع یک ضرورت است چون رسیدگی در سطح ملی می تواند از بی طرفی بیشتر مقام رسیدگی کننده برخوردار بوده و از طرف دیگر دیدگاه ها و توصیه های آن کمیسیون از قدرت اجرایی بیشتر برخوردار است و امکان اجرایی آنها فراهم شده و امکان هم‌ترازی این کمیسیون با سایر مقامات و نهادها هم حفظ می شود.
برخی کارشناسان حمل و نقل، پیشنهاد می دهند، در همین راستا، هیئت ملی ایمنی حمل و نقل در کشور تشکیل شود که برای تشکیل آن می توان الگوبرداری مناسبی از سایر سازمان های تشکیل شده در دنیا مانند (NTSB) داشت.
سلام.ضرورت رسیدگی به سوانح توسط مرجعی بیرون از راه آهن اظهر من الشمس است.امر بدیهی که پشت گوش انداخته شده.تعارض منافع محرز است.
منظور از کمیسیون ملی بررسی سوانح چیست؟ مگر کمیسیون سوانح خودرو است که صفت " ملی "به آن میدهید؟ خودرو ملی!!! قطار مترو ملی !!! موتور ملی!!! کفش ملی !!!
این کمیسیون متشکل از تعدادی خبره است برای رسیدگی به سوانح. عالی ست به اعتبار جایگاه حقوقی اش و خبرگی اعضایش.به همین سادگی.سوال اصلی این ست که این کمیسیون متشکل از چه افرادی و باشد و به چه کسی پاسخگو باشد؟
اما مقوله " پیشگیری از سوانح " داستان دیگری ست. تدابیر و اقدامات پیشگیرانه باید در داخل راه آهن تعریف و پیاده شود.
نظارت بر کفایت این اقدامات و اندازه گیری اثر بخشی این اقدامات میتواند بر عهده آن کمیسیون عالی سوانح ( خارج از راه آهن) باشد. در این صورت کمیسیون عالی سوانح نقش یک آدیتور ایمنی را برای راه آهن ایفا خواهد کرد.
ضمنا کمیسیون عالی سوانح ریلی قصه خودش را دارد و هیچ سنخیتی با کمیسیون عالی سوانح هوایی و دریایی و جاده ای ندارد. هر کدام متخصص خودشان را دارد.