◄ تهران به «روز صفر» نزدیک می‌شود
حدود سه ماه پیش، برای اولین بار برای شهری بین‌المللی و با جمعیت چهار میلیون نفر «روز صفر» درحال رخ دادن بود. سیدآرش حسینی میلانی عضو شورای شهر تهران با اعلام این مطلب گفت: روز صفر روزی است که همه برای زندگی، آب بسیار کمی (معادل ۲۵ لیتر در روز) خواهند داشت که این اتفاق برای شهر کیپ‌تاون آفریقای جنوبی درحال وقوع بود.
حدود سه ماه پیش، برای اولین بار برای شهری بین‌المللی و با جمعیت چهار میلیون نفر «روز صفر» درحال رخ دادن بود.
سیدآرش حسینی میلانی عضو شورای شهر تهران با اعلام این مطلب گفت: روز صفر روزی است که همه برای زندگی، آب بسیار کمی (معادل ۲۵ لیتر در روز) خواهند داشت که این اتفاق برای شهر کیپ‌تاون آفریقای جنوبی درحال وقوع بود.
به گزارش تین‌نیوز به نقل از ایلنا، حسینی میلانی گفت: خوشبختانه با بارش‌هایی معجزه‌آسا شهر از «روز صفر» رهایی یافت اما تجربه کیپ‌تاون زنگ خطر اثرات تغییر اقلیم بر منابع آبی شهرهای بزرگ را به صدا درآورد.
او بابیان اینکه سال‌ها است که شهر تهران با معضلات و بحران‌های نام آشنایی روبه‌روست، اظهار داشت: همه شهروندان تهرانی با بحران آلودگی هوا، تخریب باغات، ترافیک سنگین و... آشنا هستند، در همه این بحران‌ها هرچند در مقاطعی «گام‌هایی برای کاهش آن آلام» بر تن رنجور شهر تهران برداشته‌شده، اما به‌دلیل مقطعی بودن اقدامات، به‌کارگیری روش‌های ناکارآمد و دیرهنگام بودن روش‌های پیشگیری، نتیجه اقدامات چندان چشمگیر نبوده است.
حسینی میلانی با اشاره به وضعیت معضل کمآبی در تهران تصریح کرد: مسئله آب در تهران به‌گونه‌ای است که ما برای تأمین منابع آب شرب شهروندان، حفظ میراث طبیعی شهر تهران و صیانت و ماندگاری از فضاهای سبز شهری چاره‌ای جز جراحی‌های بزرگ نداریم تا بتوانیم ضمن کنترل وضعیت به تثبیت حداقل‌های موجود بپردازیم.
او با تشریح وضعیت کنونی آب در تهران خاطرنشان کرد: ۸۷ سال پیش، پایتخت شهری بود با ۳۰۰ هزار نفر جمعیت که ۴۸ رشته قنات آب آن را به میزان ۳۱.۵ میلیون مترمکعب تأمین می‌کرد؛ اما در سال گذشته مصرف آب شرب شهر ۸.۵ میلیون نفری تهران از یک میلیارد مترمکعب فراتر رفته است. در سال‌های نرمال ۷۰ درصد این حجم از پنج سد واقع در شعاع ۱۵۰ کیلومتری تأمین می‌شود. وسعت حوضه آبخیز این سدها مجموعاً بالغ‌بر ۴۸۴۷ کیلومترمربع یا بیش از شش برابر وسعت شهر تهران است.
سخنگوی کمیسیون سلامت، محیط‌زیست و خدمات شهری افزود: اگر به ظرفیت قنات‌های قدیمی تهران، ظرفیت مجاز برداشت از آب‌های زیرزمینی به میزان ۲۵۰ میلیون مترمکعب را بیفزاییم شهر تهران براساس پتانسیل طبیعی خویش می‌توانست حداکثر پذیرای سه میلیون نفر باشد. به‌عبارت‌دیگر، در شرایط فعلی، شهر تهران به اتکای انتقال آب از حوضه‌های برف‌گیر کوهستانی بیش از چهار برابر توان طبیعی خود آب را برای شهروندانش تأمین می‌کند؛ اما در آینده با آهنگ فعلی رشد جمعیت، چه ظرفیت‌های سازه‌ای برای تأمین آب شهر تهران باقی‌مانده است؟
حسینی میلانی با تأکید بر اینکه میانگین مصرف آب شرب هر تهرانی ۹۱ مترمکعب در سال یا معادل ۲۵۰ لیتر در روز است که تقریباً دو برابر نرم جهانی است، ابراز داشت: حدود ۱۰ درصد شهروندان تهرانی از آب شرب تصفیه‌شده برای پر کردن استخرهای خود استفاده می‌کنند. همچنین همپای توسعه پایتخت، رشد سالانه تقاضای آب شرب خانگی در دو دهه گذشته به‌طور میانگین سه درصد در سال بوده و درحال‌حاضر شتاب این رشد به شهرهای مجاور تهران نیز تسری پیداکرده است.
او با بیان اینکه میزان هدررفت آب شرب از شبکه شهری کمتر از ۳۰ درصد و چند برابر میانگین جهانی است، عنوان کرد: تصور کنید که تنها ۱۰ درصد حجم این آب به‌حساب نیامده معادل حجم یک سد یک‌صد میلیون مترمکعبی مانند سد لتیان است. این درحالی است که سالانه فقط حدود ۳۰۰ کیلومتر از شبکه توزیع آب ۹۰۰۰ کیلومتری این شهر اصلاح می‌شود و این به معنای تداوم روند هدررفت آب تصفیه‌شده و گران‌بها است.
رئیس کمیته محیط‌زیست بابیان اینکه قیمت تمام‌شده آب شرب در شهر تهران بدون احتساب هزینه‌های سرمایه‌گذاری معادل ۱۰۰۰ تومان برای هر مترمکعب است که ۵۰ درصد آن از مردم اخذ می‌شود (به ازای هر لیتر ۵ ریال)، یادآور شد: این آب‌بها نه‌تنها پاسخگوی هزینه‌های بهره‌برداری و نگهداری از تأسیسات گسترده آب‌رسانی شهر نیست بلکه حتی انگیزه اقتصادی لازم برای جایگزینی وسایل کاهنده مصرف را نیز برای مصرف‌کنندگان ایجاد نمی‌کند. به‌کارگیری این وسایل تا ۲۰ درصد می‌تواند در کاهش مصرف آب مؤثر باشد.
حسینی میلانی با تأکید براینکه براساس برآوردهای مقدماتی از مجموع ۱۴۷ میلیون مترمکعب نیاز آبی فضای سبز تهران حدود ۳۳ درصد معادل ۴۹ میلیون مترمکعب به چمن اختصاص دارد، بیان کرد: وسعت چمن‌کاری در تهران ۱۷ درصد وسعت فضای سبز درون‌شهری است و هنوز برنامه هدفمند و سنجش‌پذیری برای کاهش سطح چمن‌کاری و جایگزینی گیاهان بومی و مقاوم به کمآبی به شورای شهر ارائه نشده است. براساس تجارب جهانی نیاز آبی گونه‌های بومی ۳۰ تا ۸۰ درصد کمتر از چمن‌کاری است.
او اضافه کرد: کوهستان‌های مشرف‌به شهر تهران روان‌آبی به میزان ۱۲۳ میلیون مترمکعب به‌صورت فصلی و نابهنگام تولید می‌کنند که عملاً به‌دلیل ورود فاضلاب و سایر آلودگی‌ها کیفیت پایینی داشته و مانع جدی درزمینهٔ احیا طبیعی رود-دره‌های تهران محسوب می‌شوند که در این رابطه، حرکت جدی از سوی دستگاه‌های ذی‌ربط برای رفع این آلودگی‌ها مشاهده نمی‌شود.
حسینی میلانی بابیان اینکه باید بپذیریم که شهر تهران به‌شدت متکی به ذخایر برفی در ارتفاعات دوردست و آسیب‌پذیر در برابر تغییر اقلیم، شهروندان و سازمان‌های ما پیرو الگوی بد مصرفی و اقتصاد آب شهری ناکارآمد در تأمین هزینه‌های نگهداری خویش است، اظهار داشت: در پاسخ به معضلات فوق‌الذکر به‌طورمعمول بسته‌ای از سیاست‌ها و راهکارهای فنی ارائه می‌شود اما الزامات اجتماعی پذیرش و تحقق آن کمتر موردتوجه قرار می‌گیرد.
