ساختار تراموای تهران ریلی نیست

نایب رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران از احتمال تغییر در ساختار تراموا خبر داد و گفت: ممکن است تراموا به صورت ریلی نباشد و برای حرکت آن از چرخ های لاستیکی استفاده شود!

به گزارش تین نیوز از تسنیم، راه اندازی تراموا در تهران خبری بود که در جریان امضای تفاهم نامه شهرداری تهران و وزارت دفاع در چند روز گذشته به گوش تهرانی ها رسید و به یکی از موضوعات پربحث در حوزه شهری تبدیل شد چراکه امضای این تفاهم نامه عملا تحقق آن را جدی تر کرد.

به کارگیری تراموا به عنوان یک قطار ریلی سبک می تواند ضمن تغییر چهره شهر، خدمتی نوین در حوزه حمل و نقل عمومی به شهروندان تهرانی باشد، اما زمانی یک طرح قابل دفاع خواهد بود که مطالعات و پیوست اجتماعی قوی داشته باشد و شتاب زده اجرایی نشود.

اگرچه هنوز بررسی دقیق این طرح در شورای شهر تهران آغاز نشده و باید نظر اعضای شورای شهر درباره مطالعات و کارایی آن جلب شود تا مرحله نخست برای اجرای تراموا طی شود، اما برای یافتن پاسخ برخی از پرسش های موجود درباره اجرای این طرح با حجت الاسلام سید محمد آقامیری؛ نایب رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران گفت وگو کردیم که مشروح آن تقدیم مخاطبان تسنیم می شود: 

اگر حمل و نقل عمومی در تهران را یک شبکه در نظر بگیریم، ورود تراموا می تواند به عنوان نقش مکمل در این شبکه عمل کند اما در حال حاضر شبکه حمل و نقل تهران با مشکلاتی مواجه است؛ مترو به بیش از 1500 دستگاه واگن نیاز دارد و اتوبوسرانی با کمبود ناوگان، وضعیتی بحرانی دارد، آیا در این شرایط ورود تراموا می تواند به بهبود اوضاع کند یا شهر را با چالش روبه رو خواهد کرد؟

شاید در حوزه اتوبوسرانی وضعیت خوبی نداشته باشیم اما در حوزه مترو نسبت به توان و امکانات موجود تا حدودی وضعیت مناسبی وجود دارد، اگرچه توقع بیش از این است و افزایش ظرفیت این ناوگان می تواند در افزایش مسافران نقش ایفا کند، اما فعلا به دلیل کمبود واگن تحقق آن مشکل است.

با این حال قراردادی که چندین سال روی زمین مانده بود را در این دوره از مدیریت شهری تهران احیا کردیم و بر اساس توافقی که با دولت داشتیم، واریز پیش پرداخت اولیه انجام شد؛ بر این اساس از یک سال آینده شاهد ورود تدریجی واگن های مترو خواهیم بود؛ قرارداد مذکور برای ورود 630 واگن بود که این رقم را به 790 دستگاه افزایش دادیم و شرکت طرف قرارداد نیز متعهد شد از یک سال دیگر واگن ها را ارائه دهد.

 در چه بازه زمانی قرار است 790 واگن به ناوگان مترو تحویل داده شود؟

شرکت سازنده 5 سال زمان را اعلام کرده اما در حال رایزنی برای دریافت 3 ساله 790 واگن هستیم. مهم این است که از یک سال آینده وضعیت مترو با ورود تدریجی واگن ها بهتر خواهد شد. علاوه بر این قرار است 213 دستگاه واگن ملی نیز طبق قراردادی که با شرکت مپنا منعقد شده، به ناوگان افزوده شود.

انتظار برای ورود واگن های ملی که 85 درصد از تولید آن داخلی سازی شده هم طولانی شد، در حالی که این انتظار وجود داشت که بتوانیم در زمان کوتاه تری از آنها بهره مند شویم.

بله متأسفانه تزریق مالی برای تحقق این امر انجام نشد و با عدم پشتیبانی از شرکت واگن سازی داخلی، رها شد اما در این دوره مدیریت شهری هم به این امر بودجه تخصیص دادیم و هم زمینه دستیابی به 790 دستگاه واگن را تسریع بخشیدیم.

علاوه بر این 40 واگن مترو که در حال خارج شدن از رده بودند را اورهال کردیم و 160 دستگاه دیگر را اورهال و به ناوگان مترو اضافه می کنیم.

بنابراین می توان گفت طی 3 سال آینده 1200 واگن به ظرفیت 1200 واگن فعلی اضافه می کنیم و تعداد واگن ها را 2 برابر افزایش می دهیم که یک جهش خوب در حوزه مترو محسوب می شود در صورتی که 1200 واگن فعلی طی 20 سال به مترو افزوده شد.

در حوزه اتوبوسرانی نیز آقای قالیباف در سال 1396 حدود 3800 دستگاه اتوبوس به مدیریت شهری دوره پنجم تحویل داد اما در شهریور 1400، 1800 دستگاه اتوبوس به مدیریت فعلی شهری تهران تحویل داده شد که در ادامه مشخص شد 880 دستگاه از آنها فعال است با این حال اکنون تعداد اتوبوس های فعال را به حدود 2700 دستگاه اتوبوس ارتقا دادیم که بخشی از آن از طریق اورهال و بخشی دیگر از طریق خرید اتوبوس انجام شد.

طبق برنامه تنظیم شده نیز تاکنون قرارداد تولید 2500 دستگاه اتوبوس با شرکت های داخلی منعقد شده و چشم انداز ما این است که طی 4 سال تعداد اتوبوس ها را به 7500 دستگاه اتوبوس افزایش دهیم. اگر تعداد اتوبوس ها را به 5000 دستگاه اتوبوس نیز افزایش دهیم هم یک جهش و رکورد در حوزه اتوبوسرانی محسوب می شود زیرا هیچ زمانی این تعداد اتوبوس در اختیار تهران نبوده است.

مضاف بر اینکه تهران امروز 10 هزار اتوبوس نیاز دارد، بر همین اساس ممکن است در برنامه های آتی تعداد دیگری اتوبوس به 7500 دستگاه اتوبوس مذکور اضافه کنیم زیرا شرکت های داخلی را به خوبی پشتیبانی می کنیم و شرکت هایی که خط تولیدشان تعطیل شده بود با پیش پرداخت شهرداری تهران، عملا دوباره فعال شده اند که امیدواریم بتوانیم آنها را فعال نگه داریم و ظرفیت تولید آنها نیز افزایش یابد و به 10 هزار دستگاه اتوبوس دست یابیم.

چشم انداز 3 تا 4 ساله ما این است که تهران را به ظرفیت خوبی در حوزه حمل و نقل عمومی برسانیم، زیرا در حال حاضر 70 درصد سفرهای درون شهری با حمل و نقل شخصی و 30 درصد با حمل و نقل عمومی صورت می گیرد در حالی که این رقم باید کاملا برعکس باشد.

 شرط تحقق این وضعیت توسعه حمل و نقل عمومی است.

دقیقا؛ اگر این اتفاق بیفتد وضعیت آلودگی هوای شهر تهران نیز به شدت کاهش می یابد و به سمت هوای سالم می رویم. تعداد قابل توجه روزهای آلوده در تهران متأسفانه محصول کم کاری در بخش حمل و نقل عمومی است که در دوره های گذشته رخ داده است، اما در این دوره فعالیت مدیریت شهری 40 درصد بودجه شهر تهران را به حمل و نقل عمومی اختصاص دادیم و در راستای توجه به این حوزه روی مدهای دیگر حمل و نقل نیز فکر می کنیم که یکی از آنها تراموا و برقی کردن اتوبوس هاست.

طبق مطالعات صورت گرفته، ممکن است تراموا به صورت ریلی نباشد و برای حرکت آن از چرخ های لاستیکی استفاده شود. برای تأمین برق آن نیز از خطوط شبکه ای عنکبوتی (یکی از انواع سیستم های انتقال برق) استفاده نشود بلکه از ایستگاه های شارژ القایی یا وایرلس استفاده شود و امکان شارژ داشته باشد. اگر از طریق شرکت های تولیدی و مطالعاتی مربوطه، چنین امکانی فراهم شود می توانیم آن  را در سراسر تهران به کار بگیریم زیرا دیگر به ریل و شبکه کابل کشی نیازی نیست.

یعنی قرار است در ساختار تراموا تغییر ایجاد شود و متناسب با نیازمان آن را بازطراحی کنیم؟

دقیقا همینطور است؛ در این صورت با مشکلات و مسائلی که کشورهای دیگر مواجه هستند، روبه رو نخواهیم شد زیرا بالاخره ایجاد ریل برای حرکت تراموا محدودیت هایی ایجاد می کند.

در این صورت تأمین واگن هایی که قرار است به صورت خاص برای تهران طراحی شود، هزینه ها را افزایش می دهد؟

بله هزینه را افزایش می دهد اما قدرت مانور را هم بیشتر می کند. ضمن اینکه به طور کلی ما به دنبال انتقال فناوری وسایل حمل و نقلی نیز هستیم.

یعنی قرار است آنها را بومی سازی کنیم؟

بله؛ شرکت هایی داخلی دانش بنیان به دنبال انتقال فناوری از جمله درباره تولید 213 واگن مترو هستند در واقع قرار است در آینده شهرداری تهران از طریق شرکت واگن سازی و شرکت های دانش بنیان به توان تولید داخلی واگن برسند چراکه که سایر شهرهای کشور نیز خریدار این واگن ها خواهند بود و این امر می تواند به یک درآمد پایدار برای شهرداری تهران تبدیل شود. 

آنچه درباره تغییر ساختار تراموا اشاره کردید چقدر به قطعیت نزدیک است؟

همه این موارد بحث های مطالعاتی و ایده است که البته قابلیت اجرا دارد یعنی با توجه به فناوری هایی که در دنیا وجود دارد استفاده از برق القایی و چرخ لاستیکی بسیار راحت شده است.

 آیا درباره اجرای تراموا همه جوانب امر سنجیده شده است؟ با توجه به اینکه سرمایه گذاری اولیه برای راه اندازی تراموا زیاد است آیا میزان جا به جایی مسافر با تراموا در مقایسه بی آر تی رقم بالاتری خواهد بود که بتوان گفت استفاده از این مد، به صرفه تر است؟

ما برای اجرای این طرح از بخش خصوصی استفاده می کنیم و فعلا برای شروع کار به مجوز شورای شهر، انجام مطالعات تکمیلی و مصوبه شورای عالی ترافیک نیاز است.

 آیا طبق نگاهی که مدیریت شهری به تراموا دارد، شاهد توسعه آن در شهر خواهیم بود یا قرار است در یک سری نقاط محدود به آن دسترسی داشته باشیم؟

ما از یک نقطه شروع می کنیم و بعد از بررسی و دریافت بازخوردهای آن و همچنین توجه به نکات مثبت و منفی، در نقاط دیگر نیز از آن بهره مند خواهیم شد اما به طور کلی حرکت شهرداری به سمت استفاده از ناوگان حمل و نقل برقی یک سیاست گذاری قطعی و مثبت است.

آیا احتمال دارد اجرای این طرح منجر به شکست شود؟

اشکال ندارد ممکن است این را انجام بدهیم فرض محال که محال نیست برفرض بگویند آنطور که می خواستیم جواب نداد طرح های دیگر کار می کنیم و بن بستی وجود ندارد.

 در این صورت انجام کار هزینه زیادی روی دست شهر می گذارد.

اولا که بخش خصوصی این کار را انجام می دهد و هزینه روی دست شهر و شهرداری نمی گذارد، دوم اینکه تا بحث مطالعات کامل نشود و به این نتیجه نرسد که درآمد مکفی دارد یا خیر هرگز برای آن سرمایه گذاری نمی کند.

رویکرد کلی ما این است که به سمت استفاده از اتوبوس های برقی حرکت کنیم و تراموای برقی با مشخصاتی که به آن اشاره کردم هم جزو رویکردهای مثبت مدیریت شهری است.

برقی سازی خودروها در سطح شهر تهران هم در بخش عمومی و هم خصوصی، یکی از راه های نجات اصلی ما از آلودگی هوای شهر تهران است؛ از سوی دیگر توسعه موتورسیکلت های برقی نیز در کاهش آلودی هوا خیلی تاثیر دارد چراکه هر موتورسیکلت معادل چهار خودروی سواری آلودگی ایجاد می کند بنابراین باید به سمت برقی کردن آنها حرکت کنیم.